Category: FEATURED NEWS

Categories
AROUND CHIANG RAI FEATURED NEWS

เชียงรายปักหมุด “MICE City กาแฟ” สำเร็จ หลังโครงการสร้างยอดขายกว่า 4.4 ล้านบาท

  • FEATURED NEWS

เชียงราย “MICE City แห่งกาแฟ” สร้างยอดจับคู่ธุรกิจ 4.4 ล้านบาท จากกิจกรรม Coffee Journey 2025

เชียงราย 31 สิงหาคม 2568 – จังหวัดเชียงรายก้าวสำคัญสู่การเป็น “MICE City แห่งกาแฟ” หลังโครงการ “Chiangrai Specialty Coffee MICE Journey 2025” ประสบความสำเร็จอย่างน่าประทับใจ สร้างยอดจับคู่ธุรกิจกาแฟคุณภาพสูงมูลค่ารวมกว่า 4.4 ล้านบาท ตอกย้ำศักยภาพของเชียงรายในการเป็นจุดหมายปลายทางสำหรับธุรกิจไมซ์ระดับชาติ

เส้นทางแห่งการเรียนรู้ จากไร่สู่ถ้วยกาแฟ

กิจกรรมที่จัดขึ้นระหว่างวันที่ 26-28 สิงหาคม 2568 ณ หมู่บ้านปางขอน จังหวัดเชียงราย เป็นผลงานความร่วมมือระหว่าง Chiangrai Coffee Lovers (CCL) กับสำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ (TCEB) และสมาคมสหพันธ์ท่องเที่ยวภาคเหนือจังหวัดเชียงราย เพื่อสร้างสะพานเชื่อมต่อผู้ประกอบการกาแฟตั้งแต่ต้นน้ำจนถึงปลายน้ำ

ผู้เข้าร่วมกิจกรรมประกอบด้วยเจ้าของโรงคั่วกาแฟจาก 15 แห่งทั่วประเทศ วิทยากรผู้เชี่ยวชาญจาก The Roastery by Roj, School Coffee และทีมงานดอยตุง รวมถึงเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟจากไร่กาแฟชื่อดังในพื้นที่ อาทิ ไร่กาแฟครอบครัวมะ, ไร่กาแฟ Magpie, ไร่กาแฟ Soyi และไร่กาแฟดอยกอดรัก

สิ่งที่น่าสนใจคือการที่ผู้เข้าร่วมทุกคนยินดีที่จะ “ลุยฝน” เพื่อเดินทางไปเยี่ยมชมไร่กาแฟและแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเกษตรกรกว่า 30 ชีวิต ซึ่งสะท้อนถึงความจริงจังในการสร้างเครือข่ายที่แข็งแกร่งและยั่งยืน

วิสัยทัศน์ 4 มิติ ขับเคลื่อนกาแฟไทยสู่เวทีโลก

โครงการนี้มีวัตถุประสงค์หลัก 4 ประการที่สอดคล้องกับนโยบายการพัฒนาอุตสาหกรรมไมซ์ของประเทศ

ประการแรก การส่งเสริมการสร้างเครือข่ายผู้ประกอบการกาแฟและการท่องเที่ยว ตั้งแต่เกษตรกรผู้ปลูกไปจนถึงคนคั่วและคนชง เพื่อสร้างห่วงโซ่อุปทานที่เข้มแข็งและโปร่งใส ประการที่สอง การพัฒนาศักยภาพผู้ประกอบการและเกษตรกรในด้านการผลิต การแปรรูป และการบริหารจัดการกาแฟโดยใช้ความรู้เชิงวิทยาศาสตร์และแนวทางมาตรฐานสากล ซึ่งจะช่วยยกระดับคุณภาพกาแฟไทยให้สามารถแข่งขันในตลาดโลกได้ และประการที่สาม การเปิดพื้นที่ให้เกิดการจับคู่ธุรกิจ (Business Matching) และการนำเสนอกาแฟคุณภาพจากเกษตรกรสู่ตลาดที่หลากหลายมากยิ่งขึ้น ซึ่งเป็นกลไกสำคัญในการสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่ผู้ผลิต รวมไปถึง ประการสุดท้าย การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรและเชิงวัฒนธรรมบนฐานกาแฟพิเศษ เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจระดับชุมชนตามแนวทางของสำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ (TCEB)

การเกษตรแบบผสมผสาน หัวใจแห่งความยั่งยืน

หนึ่งในจุดเด่นที่โดดเด่นของการเดินทางครั้งนี้คือการได้เห็นแนวทางการเกษตรแบบผสมผสานของเกษตรกรในพื้นที่ ซึ่งไม่เพียงแต่ปลูกกาแฟเพียงอย่างเดียว แต่ยังปลูกร่วมกับพืชอื่นๆ เพื่อสร้างระบบนิเวศที่สมดุล

วิธีการเกษตรแบบนี้ส่งผลให้ดินและน้ำมีความอุดมสมบูรณ์มากขึ้น ลดการใช้สารเคมี และส่งผลโดยตรงต่อคุณภาพของเมล็ดกาแฟที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด นอกจากนี้ยังช่วยรักษาสิ่งแวดล้อมให้ยั่งยืน ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้กาแฟจากเชียงรายได้รับการยอมรับจากตลาดทั้งในและต่างประเทศ

พงศกร อารีศิริไพศาล ประธานกลุ่มคนรักกาแฟเชียงราย ผู้ผลักดันโครงการ กล่าวว่า “การได้เห็นความตั้งใจของคนปลูก ทำให้เราตระหนักว่าหน้าที่ของคนคั่วและคนชงไม่ใช่แค่ทำให้กาแฟอร่อย แต่คือการเคารพและต่อยอดความตั้งใจของคนต้นน้ำให้ไปถึงมือคนดื่มอย่างสมบูรณ์ที่สุด”

รูปธรรมของยอดซื้อขายทะลุเป้าหมาย

ความสำเร็จของกิจกรรมครั้งนี้ไม่ได้หยุดอยู่ที่ความประทับใจหรือการแลกเปลี่ยนความรู้เพียงอย่างเดียว แต่สามารถวัดผลได้เป็นรูปธรรมจากยอดการจับคู่ทางธุรกิจที่เกิดขึ้นระหว่างงาน

จากการจับคู่ธุรกิจระหว่างเกษตรกรและผู้แปรรูปกาแฟกว่า 30 คน กับผู้เข้าร่วมจาก 15 โรงคั่วกาแฟ มีการจองสั่งซื้อเมล็ดกาแฟดิบ (Green Coffee Bean) เฉลี่ยโรงคั่วละ 1 ตัน ทั้งในระดับกาแฟคุณภาพ (Quality Mass) และระดับกาแฟพิเศษ (Specialty Grade) รวมยอดซื้อขายทั้งหมดมากกว่า 4.4 ล้านบาท

ตัวเลขดังกล่าวสะท้อนถึงความต้องการที่สูงของตลาดต่อกาแฟคุณภาพจากเชียงราย และเป็นบทพิสูจน์ว่าเมื่อคนต้นน้ำและคนปลายน้ำได้มาพบปะกัน จะเกิดเป็นการเชื่อมโยงทางธุรกิจที่ยั่งยืนและสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจได้อย่างมหาศาล

กาแฟไทยดาวรุ่งแห่งอุตสาหกรรมเครื่องดื่ม

ธุรกิจกาแฟยังคงเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่เติบโตต่อเนื่องในประเทศไทย โดยข้อมูลจากบริษัทสำรวจตลาด Euromonitor International ระบุว่า มูลค่าตลาดกาแฟไทยในปี 2566 อยู่ที่ 34,470.3 ล้านบาท และคาดการณ์ว่าจะเติบโตขึ้นเป็นกว่า 65,000 ล้านบาทในปี 2568

ข้อมูลจากกรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์ เผยให้เห็นภาพการเติบโตที่น่าสนใจ โดยในช่วง 7 เดือนแรกของปี 2568 (มกราคม-กรกฎาคม) มีการจดทะเบียนธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับกาแฟเพิ่มขึ้นกว่า 5.70% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อน

อรรถน ทรัพย์ทวีธรรม อธิบดีกรมพัฒนาธุรกิจการค้า ได้กล่าวในงานเสวนา ‘Coffee Fest’ ณ ไอคอนสยาม ว่า “กาแฟไม่ใช่แค่เครื่องดื่ม แต่เป็นวัฒนธรรมการบริโภคที่เชื่อมโยงผู้คนทุกเพศทุกวัย และยังเป็นธุรกิจที่เปิดโอกาสให้ผู้ประกอบการหน้าใหม่ก้าวเข้าสู่ตลาดได้อย่างต่อเนื่อง”

ทางด้านการส่งออก ข้อมูลจากสำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า ระบุว่า ในปี 2566 ไทยมีมูลค่าการส่งออกกาแฟ 125.89 ล้านเหรียญสหรัฐ ขยายตัวร้อยละ 15.59 เมื่อเทียบกับปี 2565 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการยอมรับกาแฟไทยในตลาดโลก

แนวคิดใหม่การท่องเที่ยวเชิงเกษตรบนฐานกาแฟ

โครงการ “ChiangRai Coffee Journey 2025” ไม่เพียงแต่เป็นการสร้างเครือข่ายทางธุรกิจ แต่ยังเป็นการนำเสนอรูปแบบการท่องเที่ยวเชิงเกษตรที่ใหม่และน่าสนใจ ผู้เข้าร่วมได้สัมผัสประสบการณ์การเรียนรู้แบบ 360 องศา ตั้งแต่การดูแลต้นกาแฟ การเก็บเกี่ยว การแปรรูป ไปจนถึงการชิมและประเมินคุณภาพ

กิจกรรมลักษณะนี้สร้างมูลค่าเพิ่มให้กับการท่องเที่ยวในพื้นที่ โดยเฉพาะการท่องเที่ยวกลุ่มเล็ก (Small Group Tourism) และการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ซึ่งเป็นเทรนด์ที่กำลังได้รับความนิยมในหมู่นักท่องเที่ยวที่ต้องการประสบการณ์ที่แท้จริงและมีส่วนร่วม

หนึ่งในผู้เข้าร่วม จากร้าน Heartmade Craft Coffee Roaster กล่าวว่า “สิ่งที่ประทับใจที่สุดคือการได้พูดคุยกับคนต้นน้ำผู้ปลูกกาแฟ ที่เลือกทำเกษตรแบบผสมผสาน ไม่ใช่แค่การปลูกกาแฟเพียงอย่างเดียว แต่ยังปลูกร่วมกับพืชอื่นๆ สร้างระบบนิเวศที่สมดุล”

MICE City เป้าหมายใหม่ของเชียงราย

การจัดกิจกรรมครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของแผนการขับเคลื่อนเชียงรายสู่การเป็น MICE City ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว โดยใช้กาแฟเป็นจุดขายหลัก ซึ่งแตกต่างจากเมืองไมซ์อื่นๆ ในประเทศที่มักเน้นไปที่โครงสร้างพื้นฐานหรือความทันสมัยของสถานที่

TCEB ในฐานะหน่วยงานหลักในการส่งเสริมอุตสาหกรรมไมซ์ของประเทศ ได้ให้การสนับสนุนโครงการนี้เพื่อเป็นต้นแบบในการพัฒนาเมืองไมซ์รูปแบบใหม่ที่มีเอกลักษณ์และความยั่งยืน

การที่เชียงรายมีความโดดเด่นในด้านการผลิตกาแฟคุณภาพสูง ประกอบกับธรรมชาติที่สวยงามและวัฒนธรรมท้องถิ่นที่เข้มแข็ง จึงเป็นจุดแข็งที่สำคัญในการดึงดูดนักท่องเที่ยวไมซ์ที่ต้องการประสบการณ์ที่แตกต่างจากเมืองใหญ่

ผลกระทบต่อชุมชนและเศรษฐกิจท้องถิ่น

ความสำเร็จของโครงการนี้ส่งผลกระทบเชิงบวกต่อชุมชนท้องถิ่นหลายมิติ เกษตรกรผู้ปลูกกาแฟได้รับผลตอบแทนที่เป็นธรรมมากขึ้นจากการขายตรงให้กับโรงคั่วกาแฟ โดยไม่ต้องผ่านพ่อค้าคนกลาง

นอกจากนี้ ยังเป็นการเปิดโอกาสให้ผู้ประกอบการท้องถิ่น เช่น บริษัททัวร์ รถเช่า และชุมชนได้เรียนรู้และพัฒนาตนเองสู่การเป็น DMC (Destination Management Company) ที่มีคุณภาพ เพื่อรองรับอุตสาหกรรมไมซ์ที่กำลังเติบโตในอนาคต

การพัฒนาในลักษณะนี้จะช่วยสร้างรายได้ให้กับชุมชนอย่างยั่งยืน และเป็นการกระจายความเจริญจากเมืองใหญ่สู่พื้นที่ห่างไกล ซึ่งสอดคล้องกับนโยบายการพัฒนาประเทศที่เน้นความเท่าเทียมและการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน

เทรนด์การบริโภคกาแฟ โอกาสทองสำหรับผู้ประกอบการ

ตลาดกาแฟไทยในปัจจุบันมีแนวโน้มการเติบโตที่แข็งแกร่ง โดยข้อมูลจากการวิเคราะห์ของ Euromonitor International แสดงให้เห็นว่า ในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา (2564-2566) ตลาดกาแฟไทยมีอัตราการเติบโตเฉลี่ย (CAGR) ร้อยละ 8.55 ต่อปี

การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้บริโภคยุคใหม่ที่มองกาแฟเป็นส่วนหนึ่งของไลฟ์สไตล์ มากกว่าเพียงแค่เครื่องดื่ม เป็นปัจจัยสำคัญที่ขับเคลื่อนการเติบโตของตลาด ผู้บริโภคให้ความสำคัญกับคุณภาพ เรื่องราวเบื้องหลัง และความยั่งยืนของผลิตภัณฑ์มากขึ้น

ข้อมูลเพิ่มเติมจากเนสกาเฟ ระบุว่า กาแฟเป็นหนึ่งในเครื่องดื่ม 3 อันดับแรกที่คนไทยนิยมดื่มในปัจจุบัน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงฐานลูกค้าที่แข็งแกร่งและมีศักยภาพในการขยายตัวต่อไป

ความท้าทายและโอกาสในอนาคต

แม้ว่าผลลัพธ์จากโครงการนี้จะน่าประทับใจ แต่การพัฒนาเชียงรายสู่การเป็น MICE City แห่งกาแฟยังต้องเผชิญกับความท้าทายหลายประการ

ความท้าทายหลักคือการรักษามาตรฐานคุณภาพของกาแฟให้สม่ำเสมอตลอดทั้งปี การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่รองรับนักท่องเที่ยวไมซ์ และการสร้างบุคลากรที่มีความเชี่ยวชาญในการให้บริการระดับสากล

อย่างไรก็ตาม โอกาสที่เชียงรายมีอยู่ก็มีมากมาย ตั้งแต่ทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ ภูมิประเทศที่เหมาะสมกับการปลูกกาแฟคุณภาพสูง วัฒนธรรมท้องถิ่นที่เข้มแข็ง และที่สำคัญคือจิตวิญญาณของคนในพื้นที่ที่พร้อมจะเรียนรู้และพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง

จากไร่กาแฟสู่เวทีโลก

โครงการ “ChiangRai Coffee Journey 2025” เป็นมากกว่าการจัดกิจกรรมเพียงครั้งเดียว แต่เป็นการวางรากฐานสำคัญของการพัฒนาเชียงรายสู่การเป็นจุดหมายปลายทางสำหรับธุรกิจไมซ์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

ความสำเร็จจากยอดซื้อขายกว่า 4.4 ล้านบาทในเวลาเพียง 3 วัน เป็นสัญญาณที่ชัดเจนว่าตลาดพร้อมรับและชื่นชมคุณภาพของกาแฟเชียงราย การที่ผู้ประกอบการจาก 15 โรงคั่วทั่วประเทศยินดีที่จะเดินทางมาสัมผัสและเรียนรู้ด้วยตนเอง แสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือและศักยภาพของพื้นที่

สิ่งที่น่าภาคภูมิใจที่สุดคือการที่โครงการนี้ไม่ได้มุ่งเน้นเพียงแค่ผลกำไรทางธุรกิจ แต่ยังคำนึงถึงความยั่งยืนทางสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาชุมชนอย่างแท้จริง การเกษตรแบบผสมผสานที่เกษตรกรในพื้นที่ใช้ไม่เพียงแต่ช่วยรักษาสิ่งแวดล้อม แต่ยังสร้างคุณภาพกาแฟที่เป็นเลิศ

หากเชียงรายสามารถรักษาโมเมนตัมนี้ไว้ได้ และพัฒนาต่อยอดในด้านโครงสร้างพื้นฐาน การบริการ และการสื่อสารกับตลาดสากล ไม่นานเชียงรายอาจกลายเป็น “เมืองไมซ์ที่หอมกรุ่นที่สุด” และเป็นต้นแบบให้กับพื้นที่อื่นๆ ในการใช้จุดแข็งทางการเกษตรเป็นฐานในการพัฒนาอุตสาหกรรมไมซ์

เสียงจากผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง

ผู้แทนจากสมาคมสหพันธ์ท่องเที่ยวภาคเหนือจังหวัดเชียงราย แสดงความมั่นใจว่า การจัดกิจกรรมลักษณะนี้จะช่วยยกระดับภาพลักษณ์ของเชียงรายในฐานะจุดหมายปลายทางสำหรับการจัดประชุมและนิทรรศการที่มีคุณภาพ

“การที่เราสามารถสร้างประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครให้กับผู้เข้าร่วมประชุม โดยผสมผสานระหว่างการเรียนรู้ทางธุรกิจกับการสัมผัสวัฒนธรรมท้องถิ่น จะเป็นจุดขายที่สำคัญในการดึงดูดองค์กรและบริษัทต่างๆ ให้เลือกเชียงรายเป็นสถานที่จัดกิจกรรม” ผู้แทนสมาคมฯ กล่าว

กลยุทธ์ต่อยอดสู่อนาคต

จากความสำเร็จของโครงการครั้งนี้ CCL และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้วางแผนกิจกรรมต่อเนื่องเพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งของเครือข่าย รวมถึงการพัฒนาหลักสูตรการฝึกอบรมสำหรับเกษตรกรและผู้ประกอบการในห่วงโซ่อุปทานกาแฟ

การจัดกิจกรรม Road Show ไปยังเมืองใหญ่อื่นๆ เพื่อนำเสนอกาแฟคุณภาพจากเชียงราย และการสร้างแพลตฟอร์มออนไลน์สำหรับการซื้อขายกาแฟโดยตรงระหว่างเกษตรกรและผู้ประกอบการ ก็เป็นอีกหนึ่งแผนงานที่น่าจับตามอง

ทั้งนี้ การพัฒนาระบบมาตรฐานการรับรองคุณภาพกาแฟ (Coffee Certification) เฉพาะสำหรับเชียงราย ที่จะช่วยสร้างความมั่นใจให้กับผู้ซื้อและเพิ่มมูลค่าของผลิตภัณฑ์ ก็เป็นอีกหนึ่งเป้าหมายระยะยาวที่สำคัญ

แรงบันดาลใจจากความสำเร็จ

เรื่องราวของ “ChiangRai Coffee Journey 2025” เป็นตัวอย่างที่ดีของการพัฒนาที่ยั่งยืน ที่เริ่มต้นจากจุดเล็กๆ แต่สร้างผลกระทบในวงกว้าง การที่ผู้เข้าร่วมทุกคนยินดีที่จะ “ลุยฝน” เพื่อเรียนรู้และสร้างความสัมพันธ์ที่แท้จริง แสดงให้เห็นถึงพลังของความร่วมมือที่เกิดจากใจจริง

กิจกรรมนี้ไม่เพียงแต่เป็นการสร้างธุรกิจ แต่เป็นการสร้าง “ชุมชนแห่งการเรียนรู้” ที่ทุกคนมีส่วนร่วมในการพัฒนาและเติบโตไปด้วยกัน ซึ่งเป็นรากฐานที่มั่นคงสำหรับการพัฒนาในระยะยาว

ดังที่หนึ่งในผู้เข้าร่วมกล่าวสรุปไว้อย่างสวยงามว่า “Coffee Journey ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ทริปเรียนรู้ แต่เป็นการเดินทางของหัวใจที่เชื่อมโยงคนปลูก คนคั่ว คนชง และคนดื่มเข้าด้วยกันในถ้วยกาแฟเดียว”

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ (TCEB)
  • สมาคมสหพันธ์ท่องเที่ยวภาคเหนือจังหวัดเชียงราย
  • Chiangrai Coffee Lovers (CCL)
  • กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์
  • The Roastery by Roj
  • School Coffee
  • ทีมงานดอยตุง
  • ไร่กาแฟครอบครัวมะ, ไร่กาแฟ Magpie, ไร่กาแฟ Soyi, ไร่กาแฟดอยกอดรัก
  • Heartmade Craft Coffee Roaster
  • ข้อมูลสถิติการตลาดจาก Euromonitor International
  • สำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
AROUND CHIANG RAI FEATURED NEWS

อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ ทุ่ม 200 ล้านสร้างแม่เหล็กที่เชียงราย ยกระดับอุตสาหกรรมบ้าน

  • FEATURED NEWS

อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ ทุ่ม 200 ล้านบาท ปักธง “เชียงราย” สร้างแม่เหล็กเรื่องบ้านผสานงานคราฟต์ท้องถิ่นยกระดับอุตสาหกรรมที่อยู่อาศัยและท่องเที่ยวเมืองรองสู่ความยั่งยืน

เชียงราย, 27 สิงหาคม 2568 — อาคารใหม่เอี่ยมสไตล์โมเดิร์นโคซี่ พื้นที่กว่า 6,300 ตารางเมตร ของ อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ สาขาเชียงราย กำลังกลายเป็น “หมุดหมายใหม่” ของผู้บริโภคและภาคธุรกิจในจังหวัด ด้วยงบลงทุน 200 ล้านบาท และแนวคิดที่ตั้งใจเชื่อมเสน่ห์งานคราฟต์ล้านนากับดีไซน์ร่วมสมัย ความเคลื่อนไหวครั้งนี้ไม่ใช่แค่การเปิดสโตร์ลำดับที่ 35 ของบริษัท อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ จำกัด (มหาชน) หรือ ILM หากแต่เป็นสัญญาณ “ขึ้นเกมรุกเมืองรอง” อย่างมีกลยุทธ์ในครึ่งปีหลังของปีเศรษฐกิจที่ผันผวน

“ทำไมต้องเชียงราย” เมืองศิลปะเมืองรองดาวรุ่ง ที่ดีมานด์ “ของบ้าน” กำลังปะทุ

การตัดสินใจปักธงเชียงรายของ ILM สะท้อนการจับจังหวะเศรษฐกิจที่ถูกเวลา เชียงราย วันนี้ไม่ใช่เพียงจุดหมายปลายทางของธรรมชาติและศิลปวัฒนธรรม แต่เป็น “ตลาดบ้านและโฮสพิทาลิตี้” ที่โตตามโครงสร้างพื้นฐานและเทรนด์การท่องเที่ยวเมืองรอง

  • แรงส่งการท่องเที่ยว ข้อมูลจากหน่วยงานท่องเที่ยวระบุว่าในช่วง 6 เดือนแรกปี 2568 การท่องเที่ยวในประเทศสร้างรายได้รวม 1.34 ล้านล้านบาท (นักท่องเที่ยวต่างชาติ 770,000 ล้านบาท และไทยเที่ยวไทย 570,000 ล้านบาท) โดย เชียงราย เป็น เมืองรองที่มีผู้เยี่ยมเยือนมากที่สุด และทำรายได้สูงสุดในช่วงเดียวกัน เทรนด์ดังกล่าวสอดคล้องกับการวิเคราะห์ของภาควิจัยเอกชนที่คาดว่า ปี 2568 คนไทยจะท่องเที่ยวในประเทศ 205 ล้านคน–ครั้ง และ สัดส่วนเที่ยวเมืองรองแตะราว 41.4% เพิ่มจากก่อนโควิดอย่างมีนัยสำคัญดีมานด์ที่พัก ร้านอาหาร โฮมสเตย์ และคาเฟ่ ออกดอกเป็น ความต้องการเฟอร์นิเจอร์และของแต่งบ้าน ที่จับต้องได้ทันที
  • โลจิสติกส์หนุน โครงข่ายการคมนาคมที่เชื่อมโยง North–South Economic Corridor (R3A) และการยกระดับ ท่าอากาศยานแม่ฟ้าหลวง เชียงราย ทำให้เมืองชายแดนแห่งนี้กลายเป็นประตูการค้าสำคัญสู่ลาว เมียนมา จีนตอนใต้ ส่งผ่านเม็ดเงินลงทุนสู่ที่อยู่อาศัยที่พักและรีเทลรูปแบบใหม่
  • บรรยากาศดอกเบี้ย แนวโน้มดอกเบี้ยขาลด ช่วยผ่อนแรงผ่อนบ้านสินเชื่อปรับปรุงที่พัก การตัดสินใจ “ซ่อม–แต่ง–ขยาย” จึงเกิดถี่ขึ้น ส่งสัญญาณบวกต่อ สินค้ากลุ่มบ้าน ในทุกเซ็กเมนต์

ในภาพนี้ เชียงราย จึงเป็น “เวทีที่พร้อมใช้งาน” ให้แบรนด์ผู้นำด้านสินค้าเรื่องบ้านอย่าง ILM เข้าไปเติมเต็มพอร์ตทั้งฝั่ง B2C (ครัวเรือน) และ B2B (โรงแรม รีสอร์ต โครงการอสังหา โรงพยาบาล และธุรกิจบริการ) ได้ในคราวเดียว

จากแนวคิดสู่ประสบการณ์ 5 ไฮไลท์ที่นิยาม “แต่งบ้านที่ใช่ ในเมืองที่รัก”

สาขาเชียงรายถูกออกแบบให้เป็นมากกว่าโชว์รูม แต่เป็น “แพลตฟอร์มของการใช้ชีวิต” ที่เล่าอัตลักษณ์พื้นที่ได้ชัด และส่งมอบโซลูชันครบวงจรให้ผู้ใช้และผู้ประกอบการ

  1. New Design — โมเดิร์นโคซี่ที่สื่อสารเมือง
    เส้นสายเรียบเท่ถูก “ถักทอ” ด้วยอัตลักษณ์ล้านนา ตั้งแต่ ดอกพวงแสด สัญลักษณ์จังหวัดที่เป็นแรงบันดาลใจในงานตกแต่ง ไปจนถึง เครื่องเคลือบดินเผา “เวียงกาหลง” งานคราฟต์มือชั้นดีจาก อ.เวียงป่าเป้า ที่ถูกยกมาเป็นอีลีเมนต์ในร้าน โทนเอิร์ธโทนไม้ระแนงโปร่งเลย์เอาต์ยืดหยุ่น ชวนให้ “เดิน–มอง–แตะ” แล้วจินตนาการภาพบ้านตัวเองได้ทันที
  2. New Zone — ครบกว่าในสโตร์เดียว
    รวมแบรนด์หลักของเครือ Index Furniture, Younique (บิวท์อิน), Winner Furniture, Furinbox และที่นอนแบรนด์ดัง พร้อม DESIGN STUDIO จุดนัดพบดีไซเนอร์ที่ช่วยออกแบบห้อง “เสมือนจริง” ก่อนตัดสินใจซื้อ และโซลูชัน B2B ตั้งแต่ SME โรงแรม โครงการอสังหา โรงพยาบาล ไปจนถึง VIP SPACE สำหรับลูกค้าคนพิเศษชุดเครื่องมือที่ทำให้เจ้าของกิจการ คุมงบ คุมแบรนด์ คุมเวลา ได้ดีขึ้น
  3. New Offers — โปรเปิดสาขาที่ “รู้ใจ” คนซื้อ
    ฉลองเปิดสาขาด้วยแคมเปญเฉพาะกิจ อาทิ สมาชิก JOY Member ช้อป 1,000 คืน 1,000 (จำนวนสิทธิ์จำกัด ช่วงเปิดสาขา), สินค้านาทีทองรายวัน 27–31 ส.ค., ผ่อน 0% สูงสุด 10 เดือน กับบัตรเครดิตพันธมิตร พร้อมของสมนาคุณตั้งแต่ ทองคำแท่ง, e-Voucher, ที่พัก 3 วัน 2 คืน ถึง เครื่องฟอกอากาศ สำหรับยอดช้อปตามเงื่อนไข ทั้งยังมี Coupon กิจกรรมออนไลน์–รีวิว ให้ร่วมสนุกช่วงเปิดตัว
  4. New Member — โตฐานสมาชิกด้วย “สิทธิ์ที่ใช้จริง”
    นอกจากตั้งเป้าขยายฐาน JOY Member ในภาคเหนือแล้ว ILM ยังปั้น “ชุดสิทธิประโยชน์ 3 ต่อ” สำหรับสมาชิกใหม่–เก่า ตั้งแต่ คูปองส่วนลด, พอยต์โบนัส, ของที่ระลึก พร้อมกิจกรรม พอยต์ x3 สำหรับการช้อปขั้นต่ำที่กำหนด ฐานสมาชิกใน 5 จังหวัดเหนือบน (เชียงราย พะเยา น่าน แพร่ ลำปาง) ปัจจุบันรวมกว่า 16,000 ราย จึงมีต้นทุน “ความภักดี” ให้ต่อยอด
  5. Sustainability — “เราได้ โลกได้ เขาได้”
    สินค้ากลุ่ม Well-being (เพื่อสุขภาวะ), Eco Product จากวัสดุ หวาย ไม้ไผ่ ไม้ยาง เปลือกข้าวโพด พลาสติก/ผ้ารีไซเคิล ตลอดจนไอเทมประหยัดพลังงาน ถูกยกเป็นพระเอก ขณะเดียวกันสาขาเชียงรายยังเตรียม โครงสร้างรองรับโซลาร์รูฟท็อป, ลดสื่อพิมพ์ที่ไม่เป็นมิตรสิ่งแวดล้อม (ใช้กระดาษลูกฟูก 80%), คัดแยกขยะจริงจัง และ เชื่อมเศรษฐกิจชุมชน ด้วยของที่ระลึกจาก พัดไม้ไผ่บ้านเมืองรวง และ ผ้าทอบ้านสันทรายน้อย ที่ทำให้เงินหมุนเวียน “ใกล้แหล่งกำเนิด” มากขึ้น
คุณกฤษชนก ปัทมสัตยาสนธิ กรรมการผู้จัดการ บริษัท อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ จำกัด (มหาชน) หรือ ILM ผู้นำธุรกิจ

เนื้อแท้ของกลยุทธ์ เชื่อม “บ้าน งาน ชุมชน” ด้วยข้อมูลและบริการครบวงจร

คุณกฤษชนก ปัทมสัตยาสนธิ กรรมการผู้จัดการ บริษัท อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ จำกัด (มหาชน) หรือ ILM ผู้นำธุรกิจ ย้ำเป้าหมายชัดว่า บริษัทเดินเกมครึ่งปีหลังด้วยความยืดหยุ่นต่อปัจจัยภายนอกภายใน โดยยึดบทบาท “THAILAND’s No.1 Furniture & Home Decorative Destination” และใช้ เมืองรองเมืองท่องเที่ยว เป็น “สนามเติบโต” ที่ยั่งยืน “เชียงราย” จึงเป็นสาขาที่ สอง ในภาคเหนือ (ต่อจากเชียงใหม่) เพื่อพิสูจน์พลังของแนวคิด “แต่งบ้านที่ใช่ ในเมืองที่รัก” ผ่านสินค้าบริการแรงบันดาลใจครบวงจร

สารพัดบริการหลังบ้านที่ไม่ค่อยถูกพูดถึงตั้งแต่ สำรวจหน้างาน ประมาณการค่าใช้จ่าย วางแบบ 3Dกำหนดเวลา ติดตั้งรับประกันบริการหลังการขาย คือ “ฟันเฟือง” ที่ทำให้ผู้ประกอบการท่องเที่ยว/ที่พัก ลดความเสี่ยง ในการรีโนเวต/ขยายห้องพัก ขณะครัวเรือนทั่วไปก็ “ผ่อนแรงตัดสินใจ” ด้วยการเห็นภาพรวมก่อนซื้อจริง

ที่สำคัญ สาขาเชียงรายยังเป็นเวทีทดลอง โครงการทรัพยากรบุคคลแบบผูกชุมชน อย่าง “ปิ๊กบ้าน ILM สาขาเชียงฮาย กั๋นเต๊อะ” เปิดทางให้พนักงานที่มีภูมิลำเนาเชียงรายได้ โอนย้ายกลับบ้าน สร้างสมดุลชีวิตงานและเกื้อหนุนเศรษฐกิจท้องถิ่นในคราวเดียว

เม็ดเงิน 200 ล้านบาท “หมุน” อย่างไรในเศรษฐกิจเมือง

เงินลงทุนก้อนใหญ่ไม่ได้หยุดอยู่ที่ก่อสร้างตกแต่ง แต่ต่อท่อไปสู่ ห่วงโซ่คุณค่า ที่กว้างกว่า

  • การจ้างงานโดยตรง–ทางอ้อม ตั้งแต่ทีมขาย ดีไซน์ ติดตั้ง คลังสินค้า ไปจนถึงผู้รับเหมาสายงานไม้ เหล็ก ผ้า ไฟ เศรษฐกิจฐานรากรับแรงสั่นเชิงบวกทันที
  • ดีมานด์ B2B: โรงแรม รีสอร์ต โฮสเทล คาเฟ่ และ โครงการอสังหา กำลัง “อัพเกรดประสบการณ์” เพื่อตอบรับนักท่องเที่ยวที่ละเอียดกับฟังก์ชันดีไซน์ การมีสโตร์ที่ รวมเซ็ตรวมแบรนด์รวมบริการ ในรัศมีไม่ไกลสนามบิน/เมือง จึงลดต้นทุน “เวลา ความเสี่ยง การขนส่ง” ของผู้ประกอบการ
  • ชุมชน–วัฒนธรรม: การใช้ คราฟต์ท้องถิ่น เป็นองค์ประกอบในร้าน ทำให้สินค้าชุมชน “มีเวที” สร้างความภาคภูมิใจและรายได้ซ้ำอย่างเป็นรูปธรรมนี่คือ Soft Power เชิงพื้นที่ ที่วัดผลได้

ข้อเสนอเชิงนโยบายท้องถิ่น เมื่อรีเทลสมัยใหม่ผสานชุมชน

โมเดลเชียงรายของ ILM เปิด “บทเรียน” ให้เมืองรองอื่นๆ มองเห็นทางร่วมมือภาครัฐ–เอกชน

  1. ส่งเสริมคลัสเตอร์ออกแบบตกแต่งภายใน มหาวิทยาลัย/อาชีวะควรเชื่อมหลักสูตร พัสตราภรณ์ ดีไซน์ วัสดุศาสตร์ โลจิสติกส์ กับอุตสาหกรรมจริง เพิ่มแรงงานทักษะเฉพาะ
  2. มาตรฐานสินค้าชุมชนสู่เชิงพาณิชย์ หน่วยงานท้องถิ่นช่วยยกระดับ มาตรฐานความปลอดภัย–ฉลากสิ่งแวดล้อม ให้คราฟต์ท้องถิ่นพร้อมวางจำหน่ายในรีเทลสมัยใหม่
  3. แรงจูงใจสีเขียว  สนับสนุนการติดตั้ง โซลาร์รูฟท็อป รีไซเคิลขยะ ลดพลาสติก ในรีเทล เชื่อมกับ มาตรการภาษี/คาร์บอนเครดิต ระดับเมือง

สำหรับผู้บริโภค จะช้อปอย่าง “คุ้มและยั่งยืน” ที่เชียงรายได้อย่างไร

  • เริ่มจากแผนห้องจริง ใช้บริการ DESIGN STUDIO จำลองพื้นที่ ช่วยลด “การซื้อผิด” และส่งเสริมการใช้สินค้ายาวนาน
  • มองความคุ้มวงจรชีวิต วัสดุรีไซเคิล งานไม้ยั่งยืน ฟังก์ชันถอดประกอบซ่อมง่าย แพงกว่าเล็กน้อยวันนี้ แต่คุ้มกว่าใน 3–5 ปี
  • ใช้สิทธิ JOY Member ให้คุ้ม เก็บพอยต์ ใช้คูปอง ผ่อน 0% ช่วยกระจายภาระและปลดล็อกของชิ้น “ใหญ่”
  • สนับสนุนของชุมชน  เลือกไอเทมท้องถิ่นในบ้าน เงินหมุนเวียนไม่ไกล ช่วยรักษา “ตัวตนเมือง” ให้ยังสด

เดินเกมเปิดตัว จากเสียงกลองสู่การจับจ่าย

พิธีเปิด 27 สิงหาคม มาในธีม “ปลุกพลังจากธรรมชาติและจิตวิญญาณ” ด้วย กลองสะบัดชัย กลองปูจา กลองไทโกะ ให้พลังและฤกษ์ชัยในแบบผสมผสานตะวันออก ล้านนา ก่อนส่งต่อสู่ ช่วงโปรพิเศษ รายวันและกิจกรรมสมาชิกตลอดเดือนคือการเล่าเรื่อง “ร่วมสมัย ร่วมถิ่น ร่วมมือ” ให้คนเชียงรายสัมผัสได้ทั้งหู ตา และหัวใจ

“สาขาเชียงรายจะทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางโซลูชันเรื่องบ้านครบวงจร ทั้งสำหรับครัวเรือนและภาคธุรกิจบริการของเมืองท่องเที่ยวสุดสร้างสรรค์แห่งนี้ เราเชื่อว่าการผสานดีไซน์ร่วมสมัยกับวัฒนธรรมท้องถิ่น จะสร้างคุณค่าทางเศรษฐกิจและสังคมไปพร้อมกัน” สารจากผู้บริหาร ILM ในวันเปิดสาขา

รีเทลที่ “อ่านเมืองออก” ย่อมเติบโตไปกับเมือง

การเข้ามาของ อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ สาขาเชียงราย ไม่ใช่แค่การเพิ่มสาขาที่ 35 แต่คือ เคสศึกษา ว่าแบรนด์ใหญ่จะเติบโตในเมืองรองได้อย่างไร อ่านดีมานด์จากข้อมูล, ออกแบบประสบการณ์ที่ยึดโยงอัตลักษณ์พื้นที่, และสร้างทางร่วมกับชุมชน ท่ามกลางสภาวะเศรษฐกิจผันผวน นี่คือการลงทุนที่ “ซื้ออนาคต” ของเมืองไปพร้อมกับ “ขายของวันนี้” ให้กับผู้คน และหากเมือง–เอกชน–ชุมชนเดินไปด้วยกัน สโตร์เรื่องบ้านหลังนี้จะกลายเป็น แม่เหล็กเศรษฐกิจยั่งยืน ที่ทำให้คำว่า “แต่งบ้านที่ใช่ ในเมืองที่รัก” มีความหมายจริงทั้งในสมุดบัญชี และในชีวิตประจำวันของคนเชียงราย

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • บริษัท อินเด็กซ์ ลิฟวิ่งมอลล์ จำกัด (มหาชน) – ILM: ข่าวประชาสัมพันธ์การเปิด สาขาเชียงราย (ลำดับที่ 35) แนวคิด “แต่งบ้านที่ใช่ ในเมืองที่รัก”, งบลงทุน 200 ล้านบาท, พื้นที่ 6,300 ตร.ม., 5 ไฮไลท์สาขา, สิทธิประโยชน์ JOY Member, บริการ DESIGN STUDIO และโซลูชัน B2B รวมถึงกิจกรรมเปิดสาขาและโครงการด้านความยั่งยืน
    (เอกสารข่าว/ประกาศบริษัท; ฝ่ายสื่อสารองค์กร ILM)
  • การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.): ภาพรวมรายได้ท่องเที่ยวในประเทศ ช่วง 6 เดือนแรกปี 2568 รวม 1.34 ล้านล้านบาท (ต่างชาติ 770,000 ล้านบาท / ไทยเที่ยวไทย 570,000 ล้านบาท) และข้อมูล เชียงราย ในฐานะ เมืองรองที่มีผู้เยี่ยมเยือนมากที่สุด/รายได้สูงสุด ในช่วงเวลาเดียวกัน
    (ฐานข้อมูลสถิติการท่องเที่ยว, ข่าวประชาสัมพันธ์ ททท.)
  • ศูนย์วิจัยกสิกรไทย (KResearch): ประมาณการ จำนวนนักท่องเที่ยวไทยในประเทศปี 2568 = 205 ล้านคน–ครั้ง และแนวโน้มสัดส่วนการท่องเที่ยว เมืองรอง ~41.4%, ปัจจัยขับเคลื่อนกระแสเที่ยวเมืองรอง (เลี่ยงแออัด, รีวิวออนไลน์, ท่องเที่ยวเชิงศาสนา)
    (บทวิเคราะห์เศรษฐกิจ–ท่องเที่ยว, รายงานเชิงประมาณการปี 2568)
  • หน่วยงานโครงสร้างพื้นฐาน: ข้อมูลเชิงบริบทโครงการทางหลวงเศรษฐกิจ North–South Economic Corridor (R3A) และการยกระดับ ท่าอากาศยานแม่ฟ้าหลวง เชียงราย ที่หนุนบทบาทเชียงรายเป็นศูนย์กลางโลจิสติกส์และการค้าชายแดน
    (กรมทางหลวง/เอกสาร GMS–R3A, ท่าอากาศยานแม่ฟ้าหลวง/กรมท่าอากาศยาน)
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
AROUND CHIANG RAI FEATURED NEWS

เชียงรายปั้น “แพลตฟอร์มกลาง” แก้วิกฤตภัยพิบัติ เชื่อมข้อมูล-อาสาฯ ไม่ซ้ำซ้อน

  • FEATURED NEWS

เชียงรายยกระดับ “ระบบกู้ภัยอัจฉริยะ” ใช้แผนที่–ข้อมูล–อาสาสมัคร เชื่อมรัฐกับประชาชน หลังบทเรียนอุทกภัย 2567 เดินหน้าปั้น “แพลตฟอร์มกลางจังหวัด” รับมือภัยพิบัติครบวงจร

เชียงราย, 26 สิงหาคม 2568 — 2–3 ปีที่ผ่านมา ภัยพิบัติในภาคเหนือมีทั้งความถี่และความรุนแรงเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะ “น้ำหลากปนโคลน” ที่เกิดจากปัจจัยร่วมของฝนตกหนัก น้ำท่า และน้ำหนุน ทำให้รูปแบบความเสียหายต่างจากน้ำท่วมเมืองแบบเดิมอย่างมีนัยสำคัญ บทเรียนใหญ่ของเชียงรายในเดือนกันยายน 2567 จึงไม่ใช่แค่เรื่องเครื่องมือกู้ภัยหรืองบเยียวยา แต่คือ “ข้อมูลที่เชื่อมถึงกัน” เพื่อให้คน–หน่วยงาน–ทรัพยากร พบกันได้รวดเร็ว ถูกจุด และไม่ซ้ำซ้อน ข่าวนี้ชี้ให้เห็น 3 ประเด็นหลักที่น่าจับตา: (1) ปัญหาเรื้อรังด้านข้อมูลภาคสนามเมื่อเกิดเหตุ (2) การลุกขึ้นมาสร้างระบบร่วมระหว่างภาครัฐ–มูลนิธิ–แพลตฟอร์มภาคประชาชน และ (3) วิสัยทัศน์ “แพลตฟอร์มกลางของจังหวัด” ที่ตั้งเป้าให้เป็นมาตรฐานเดียวกันทั้งก่อน–ระหว่าง–หลังภัยพิบัติ หากเชียงรายทำสำเร็จ โมเดลนี้จะต่อยอดสู่จังหวัดอื่นได้ไม่ยาก

เสียงสนทนาแน่นขนัดใน “ห้องประชุมสักทอง” โรงแรม Teak Garden Spa Resort เมืองเชียงราย บ่ายวานนี้สะท้อนความจริงว่า การรับมือภัยพิบัติยุคใหม่ต้องพึ่ง “ข้อมูลที่ดี + เทคโนโลยีที่ใช่ + อาสาสมัครที่พร้อม” ไปพร้อมกัน การอบรมเชิงปฏิบัติการ “ระบบปฏิบัติการกู้ภัยด้วยเทคโนโลยีด้านแผนที่และการบริหารจัดการข้อมูลในสถานการณ์ภัยพิบัติ” จัดโดย มูลนิธิกระจกเงา สำนักงานจังหวัดเชียงราย ร่วมกับ จิตอาสาแคร์ (Jitasa.care) และสมาคมกู้ชีพกู้ภัยศิริกรณ์ มีผู้ปฏิบัติงานจริงจากหลายหน่วยงานเข้าร่วม เพื่อทดลอง “ต่อท่อข้อมูล” ให้ไหลลื่นตั้งแต่ปลายน้ำ (ประชาชนผู้ขอความช่วยเหลือ) ย้อนสู่ต้นน้ำ (ศูนย์บัญชาการ) แบบไร้รอยต่อ

นางสาวประไพ เกศล ผู้อำนวยการมูลนิธิกระจกเงา สำนักงานเชียงราย กล่าวต้อนรับ ก่อนที่ นายรุจติศักดิ์ รังษี รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย จะประกาศเปิดเวที พร้อมส่งสัญญาณความมุ่งมั่นของจังหวัดในการสร้างระบบที่ “ช่วยได้จริง” ไม่ใช่แค่ “แจ้งเตือน” แล้วหายไป

บทเรียนอุทกภัย 2567 เมื่อ “น้ำสามชนิด” มาเจอกัน และงบเยียวยามหาศาลก็ยังไม่พอ

รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย ย้อนภาพมหาอุทกภัยเดือนกันยายน 2567 ว่า “ครั้งนั้นไม่ใช่แค่น้ำ แต่เป็นน้ำปนโคลน—ครั้งแรกของพื้นที่” จุดเกิดเหตุไม่ได้มีแค่น้ำฝนในพื้นที่ แต่เกิดจาก สามแรงปะทะ คือ น้ำท่าในพื้นที่ + ฝนตกหนัก + น้ำหนุนจากแม่น้ำโขง พอทั้งสามซ้อนกัน “ท่วม 100% และท่วมนาน” ส่งผลให้รูปแบบความเสียหายขยับจากทรัพย์สินสู่ “สภาพแวดล้อมอยู่อาศัย” ชนิดที่บ้านหลายหลังต้องระดมคน–เครื่องมือ–เวลา เพียงเพื่อ “ตักโคลนออก” ก่อนจะซ่อมแซมอย่างอื่นได้

ภาครัฐเร่งเยียวยาอย่างกว้างขวาง—เงินโอนเยียวยาเข้าบัญชีประชาชนรวม 1,074 ล้านบาท (ไม่รวมงบซ่อมสาธารณูปโภคที่กระทรวงคมนาคมอัดเข้าไป ราว 400–500 ล้านบาท เพื่อฟื้นถนนที่เสียหาย) นอกจากนี้ยังมี “แพ็กเกจ” เฉพาะกิจหลายรายการ อาทิ

  • แพ็กเกจ 1: เงินช่วยเหลือ 9,000 บาท/ครัวเรือน สำหรับบ้านที่น้ำท่วมและเสียหาย ครอบคลุม กว่า 35,000 ครัวเรือน รวมใช้งบ กว่า 350 ล้านบาท
  • แพ็กเกจ 2: เงินช่วย 10,000 บาท/ครัวเรือน สำหรับครัวเรือนที่ต้องขนโคลนออกจากบ้าน ครอบคลุม กว่า 18,000 ครัวเรือน รวม กว่า 180 ล้านบาท
  • แพ็กเกจ 3: ช่วยซ่อมบ้าน–อุปกรณ์ทำกิน สูงสุดไม่เกิน 49,500 บาท
  • แพ็กเกจ 4: เติมเต็มส่วนที่เกินระเบียบราชการโดย สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (พอช.) อีก 34 ล้านบาท ครอบคลุม 1,200 หลังคาเรือน
  • แพ็กเกจ 5: ภาคเกษตร–ปศุสัตว์–ประมง รวม 268 ล้านบาท
  • แพ็กเกจ 6 และ 8: เงินช่วยจากกองทุนจังหวัดสำหรับบ้านเสียหายทั้งหลัง (174 ครัวเรือน) และช่วยกลุ่มเปราะบาง

ตัวเลขมหาศาลเหล่านี้ช่วยพยุงชีวิตผู้คนให้ลุกเดินต่อ แต่ “เงินอย่างเดียว” ไม่อาจทัดทาน “เวลาช่วยเหลือที่ช้า–ข้อมูลผิดจุด–งานซ้ำซ้อน” ซึ่งคือหัวใจของความสูญเสีย “ที่ป้องกันได้” หากระบบข้อมูลดีตั้งแต่ต้น

จุดเจ็บของภารกิจข้อมูลสะเปะสะปะ พิกัดผิดซ้ำซ้อน “ทำให้คนช่วยไปไม่ถึง”

นายโจ้ จากมูลนิธิกระจกเงา เล่าตรงไปตรงมา—ทุกวิกฤตมี “ช่องว่างข้อมูล” ซ่อนอยู่เสมอ แม้ภาคสนามมีคนและอุปกรณ์พร้อม แต่หาก “พิกัดบ้านไม่ชัด” ก็ยากที่ทีมกู้ภัยจะฝ่าเสี่ยงเข้าไปถึงได้ “ตอนแม่สายปีที่แล้ว ญาติ–ชาวบ้านต้องเขียนข้อมูลใส่กระดาษยื่นให้เทศบาล” ก่อนที่ทีมมูลนิธิฯ ต้องมานั่ง คีย์ชื่อกว่า 900 ราย ลง Excel แล้วโทรไล่หาพิกัดจากญาติ ใช้ Google Street View ช่วยเดา บ้านที่ ‘คุ้น’ เมื่อแห้ง แต่ ‘หลง’ เมื่อท่วม และสิ่งที่ทีมได้ยินจากหน่วยซีลที่ถูกเรียกมาช่วยคือ “ถ้าข้อมูลไม่ชัด เขาจะไม่ไป”—ไม่ใช่ไม่อยากไป แต่เพราะ การเสี่ยงชีวิตต้องมี “ความชัดเจน” ค้ำประกัน

นายชูเกียรติ จันทบูรณ์ เลขานุการและหัวหน้าชุดปฏิบัติการ สมาคมกู้ชีพกู้ภัยศิริกรณ์เชียงรายบรรเทาสาธารณภัย เสริมบทเรียนจากภารกิจที่น่าน ว่าการ “ไม่มีที่รวมศูนย์รายงานตัว” ทำให้เกิด งานทับซ้อน อย่างกรณีผู้ป่วยฟอกไต—ทีมหนึ่งฝ่าเสี่ยงเอาเรือเข้าไปรับ แต่ไปถึงจุดหมายกลับพบว่า มีทีมอื่นรับตัวออกไปแล้ว เสียทั้งเวลา–น้ำมัน–ความเสี่ยง โดยไม่จำเป็น “ถ้าทุกทีม ทุกเคส รายงานเข้า ‘ที่เดียวกัน’ ใช้เลขเคสเดียวกัน เราจะไม่เสียเวลา”

คำตอบเชิงระบบ “จิตอาสาแคร์” แพลตฟอร์มที่จับคู่งาน–ความช่วยเหลือด้วยแผนที่

คุณวสันชัย วงศ์สันติวนิช หัวหน้าทีม Jitasa.care เล่าจุดเริ่มแพลตฟอร์มที่เกิดจากโศกนาฏกรรมโควิด-19 เมื่อทีมงานคนหนึ่งสูญเสียญาติและ “หาที่เผาศพไม่ได้” ทีมโปรแกรมเมอร์–วิศวกร–นักวิจัยจึงรวมตัวพัฒนาระบบภายใน สองสัปดาห์ เพื่อให้ “ความช่วยเหลือหาเจอกัน” ได้จริง จิตอาสาแคร์เคยรองรับผู้ใช้งาน กว่า 2 ล้านคนในกรุงเทพฯ ช่วงวิกฤต และถูกนำมา “รีดีไซน์” เพื่อภารกิจภัยพิบัติ

หน้าจอของจิตอาสาแคร์เข้าใจง่าย—หมุดสีแดง คือคำขอความช่วยเหลือ, หมุดสีเขียว คือมีคน “รับเคสแล้ว”, หมุดสีเทา คือ “ภารกิจสำเร็จ” ระบบมี เลขเคสเฉพาะ (case ID) และ QR/ลิงก์ ให้ส่งหากัน—ทีมไหนเปิดดู ก็เห็นข้อมูลชุดเดียวกัน ลดโอกาสซ้ำซ้อน มูลนิธิกระจกเงาช่วย คัดกรอง–ลบหมุดซ้ำ–ยืนยันข้อมูล ให้ “ข้อมูลชัดก่อนลงเรือ” พร้อมกันนี้ยังออกแบบ บทบาทอาสา 3 กลุ่ม ได้แก่

  1. อาสาประสาน (Operator): รับ–กระจายเคส เชื่อมทุกหน่วย
  2. อาสากู้ภัย (Rescuers): ลงพื้นที่หน้างาน
  3. อาสาข้อมูล (Data Volunteers): เก็บ–รวบรวม–ปรับคุณภาพข้อมูล (ร่วมกับเครือข่ายมหาวิทยาลัย/มูลนิธิเพื่อนพึ่ง (ภาฯ))

ในบางพื้นที่ไม่มีสัญญาณมือถือ ทีมจึงสาธิตการใช้ Gaia GPS—แอปแผนที่ออฟไลน์ที่ดาวน์โหลดแผนที่ไว้ล่วงหน้า บันทึก เส้นทาง–ระยะ–ความสูง–ความชัน ได้ และ นำเข้า/ส่งออกไฟล์ GPX/KML เพื่อแชร์เส้นทางเดียวกันระหว่างทีม สอดคล้องกับความจริงภาคสนามที่ Google Maps อาจไม่ตอบโจทย์เมื่อ “สัญญาณล่ม”

กลางคืน–น้ำเชี่ยว–ไฟดับ และพฤติกรรม “ไม่อพยพ” ในระยะเตือน

นายชูเกียรติเล่าตรงไปตรงมา งานกู้ภัย “กลางคืน–ไม่มีไฟ–น้ำแรง” คือเสี่ยงที่สุด อีกทั้ง ชาวบ้านจำนวนมากไม่ยอมอพยพตั้งแต่แรก ยอมออกก็ต่อเมื่อ “น้ำถึงอก” ทำให้ทีมต้อง “วนซ้ำ” จุดเดิมหลายรอบ ความปลอดภัยของทั้งผู้ช่วยและผู้รอก็ลดลงพร้อมกัน

มิติโดรนจึงถูกหยิบมาหารือ “จะบินอย่างไรให้ ‘ข้อมูล’ กลับมาที่ศูนย์กลาง ไม่ใช่แค่ ‘ภาพ’ อยู่ในมือถือคนบิน” หากทุกเที่ยวบินถูกเก็บเป็น เลเยอร์แผนที่เดียวกัน ทีมบัญชาการจะเห็นภาพรวม แบบเรียลไทม์ จัดคิว–จัดเส้นทาง–จัดอุปกรณ์ให้ “ตรงจุด–ทันเวลา” มากกว่า และอนาคตทีมเทคนิคกำลังพิจารณา อุปกรณ์ส่งพิกัดผ่านคลื่นวิทยุสื่อสาร เพื่อแก้ปัญหา “ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์” ในบางจุด

 “แพลตฟอร์มเดียว–ข้อมูลเดียว” ของทั้งจังหวัด

หัวใจที่รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงรายย้ำคือ “แพลตฟอร์มกลางของจังหวัดเพียงหนึ่งเดียว” เพื่อรวม ข้อมูลเตือนภัย + คำขอช่วยเหลือ + แผนที่ภารกิจ + สถานะเยียวยา ไว้ที่เดียว และต้อง อ่านเข้าใจง่าย สำหรับประชาชนใน 1,774 หมู่บ้าน 124 ตำบล 144 อปท. โดยตั้งใจให้ มูลนิธิกระจกเงาและเครือข่าย ทำหน้าที่ “มือกลาง” บริหารระบบ ด้วยเหตุผลด้านความยืดหยุ่น ว่องไว และเชื่อมภาคสนามได้จริง

“ข้อมูลใดก็ตามต้อง ‘ไหล’ เข้ามาที่แพลตฟอร์มกลาง และผ่านการกลั่นกรองในนามจังหวัด เปรียบเหมือน ตรารับรองมาตรฐาน เพื่อให้ประชาชน เชื่อถือ” แนวคิดนี้ไม่ได้หยุดแค่ ก่อนเกิดภัย (เตือน–เตรียม) แต่จะครอบคลุม ระหว่างภัย (ขอ–จัดคิว–กู้ภัย) และ หลังภัย (สำรวจ–เยียวยา–ฟื้นฟู) ให้ครบวงจร ซึ่งในปี 2568 ที่เชียงรายเริ่มทดลองใช้จริง “ระบบไหลลื่นกว่าปีก่อนมาก” ตามคำบอกเล่าของทีมจิตอาสาแคร์ ขณะที่รองผู้ว่าฯ ทิ้งท้ายบนเวทีว่า “สิ่งที่เราทำวันนี้ จะเป็น ต้นแบบ ให้จังหวัดอื่นนำไปปรับใช้—เพื่อประโยชน์ของพี่น้องชาวเชียงราย กว่า 1,290,000 คน และประชาชนทั่วประเทศ”

ตัวเลขที่ชวนคิด ทำไม “ข้อมูลดี” ถึงสำคัญกว่างบอีกหลายร้อยล้าน

  • 1,074 ล้านบาท เยียวยาเข้าบัญชีประชาชน + 400–500 ล้านบาท ซ่อมถนน คือค่าใช้จ่าย “ปลายน้ำ” ที่จำเป็น แต่หาก ข้อมูล/การสื่อสารต้นน้ำดี (พิกัดแม่น, ไม่ซ้ำเคส, จัดคิวถูก) ความสูญเสียและงบซ่อมซ้ำจะลดลงอย่างเป็นรูปธรรม
  • 35,000 + 18,000 ครัวเรือน ในสองแพ็กเกจหลัก สะท้อนสเกล “งานข้อมูล” ที่ต้องรองรับ—โมเดล “คีย์กระดาษ–โทรถามพิกัด–เดา Street View” ไม่อาจทันภัยพิบัติรุ่นใหม่อีกต่อไป
  • 1,774 หมู่บ้าน คือสาเหตุว่าทำไม “แพลตฟอร์มเดียว” สำคัญ—ต่างหน่วยต่างทำ ย่อมได้ “ความดีคนละชิ้น” แต่ “ระบบที่เชื่อมกัน” จะได้ “ความสำเร็จชิ้นเดียว” ที่ใหญ่กว่า

ข้อตกลงความร่วมมือและการเปิดข้อมูลแบบรับผิดชอบ

เวทีประกาศความตั้งใจจะลงนาม บันทึกความร่วมมือ (MOU) ระหว่าง มูลนิธิกระจกเงา – จิตอาสาแคร์ – สมาคมกู้ชีพกู้ภัยศิริกรณ์ เพื่อกำหนด มาตรฐานข้อมูล–ขั้นตอนปฏิบัติ–การคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล และ “บทบาท–หน้าที่” ของอาสาแต่ละกลุ่มให้ชัด ทำให้ทุกภาคส่วน เห็นภาพเดียวกัน ตั้งแต่ระดับตำบลถึงศูนย์บัญชาการ

แก่นของบทเรียนเชียงราย จึงไม่ใช่การมีเครื่องมือมากชิ้น หากแต่คือ การเอาเครื่องมือที่มีอยู่มา “เชื่อมเข้าหากัน” บนแผนที่เดียวและภาษาข้อมูลเดียว เพื่อให้ “คนที่เดือดร้อน” ได้เจอ “คนที่พร้อมช่วย” โดยมีรัฐทำหน้าที่รับรองมาตรฐานและอำนวยทรัพยากรสนับสนุน

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • สำนักงานจังหวัดเชียงราย / รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย — ข้อมูลภาพรวมสถานการณ์อุทกภัย 2567 ในพื้นที่, แนวคิด “แพลตฟอร์มกลางจังหวัด”, ตัวเลขเยียวยาและแพ็กเกจช่วยเหลือสำคัญที่ประกาศใช้ในพื้นที่
  • มูลนิธิกระจกเงา (สำนักงานเชียงราย) — รายละเอียดการจัดอบรมเชิงปฏิบัติการ, บทบาทคัดกรอง/ยืนยันข้อมูลภาคสนาม, ประสบการณ์ภารกิจแม่สาย (การคีย์ข้อมูล 900 รายชื่อ, การยืนยันพิกัด)
  • แพลตฟอร์มจิตอาสาแคร์ (Jitasa.care) — หลักการทำงานของระบบจับคู่ความช่วยเหลือ (หมุดสีแดง/เขียว/เทา, case ID, QR/ลิงก์), ที่มาแพลตฟอร์มยุคโควิดและการใช้งานใน กทม. ช่วงวิกฤต
  • สมาคมกู้ชีพกู้ภัยศิริกรณ์เชียงรายบรรเทาสาธารณภัย — ประเด็นปัญหางานซ้ำซ้อน, ข้อเสนอเรื่อง “รายงานตัวที่เดียว”, ข้อจำกัดปฏิบัติการกลางคืน–น้ำแรง–อพยพล่าช้า
  • เครือข่ายอาสา–ภาควิชาการ (เช่น มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, มูลนิธิเพื่อนพึ่ง (ภาฯ)) — บทบาทสนับสนุนข้อมูลฝน–น้ำและงานอาสาข้อมูล (Data Volunteers) ในระบบ
  • ข้อมูลเทคนิคแผนที่ออฟไลน์ (เครื่องมือประเภท Gaia GPS) — คุณสมบัติการดาวน์โหลดแผนที่ล่วงหน้า, บันทึกเส้นทาง–ความสูง–ความชัน, นำเข้า/ส่งออก GPX/KML สำหรับใช้ในพื้นที่อับสัญญาณ
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
FEATURED NEWS

เชียงใหม่เปิดเวทีอบรม “Travel Link” ยกระดับท่องเที่ยวด้วย Big Data สู่ Smart Tourism City

  • FEATURED NEWS

เชียงใหม่เปิดเวทีอบรม “Travel Link” ยกระดับอุตสาหกรรมท่องเที่ยวด้วย Big Data ขับเคลื่อนสู่ “Smart Tourism City” แก้เกมฟื้นตัวเชิงปริมาณสู่การเติบโตเชิงมูลค่า

เชียงใหม่, 21 สิงหาคม 2568 – เมื่อ “จำนวนนักท่องเที่ยว” กลับมา แต่ “รายได้ต่อหัว” ยังไม่ฟื้น—ทำไมข้อมูลถึงกลายเป็นอาวุธสำคัญ ช่วงสองปีที่ผ่านมา ภูมิทัศน์ท่องเที่ยวเชียงใหม่ดีดกลับรวดเร็วในเชิงปริมาณ หลายสำนักข้อมูลประเมินว่าจำนวนผู้เยี่ยมเยือนรวมปี 2566 กลับมาใกล้ระดับก่อนโควิดถึงราว 98.6%  “รายได้รวม” ยังตามหลังอยู่ราว 18.2% ช่องว่างนี้คือสัญญาณเตือนว่าการฟื้นตัว “ไม่สมมาตร” และโมเดลเดิมที่เน้น “จำนวน” อาจไม่เพียงพออีกต่อไป คำถามคือ เมืองท่องเที่ยวระดับโลกอย่างเชียงใหม่จะปรับสมการอย่างไรให้ จำนวนคืนมามูลค่าเพิ่มขึ้น คุณภาพชีวิตชุมชนดีขึ้น พร้อมกันได้จริง

คำตอบหนึ่งที่ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ คือ “ข้อมูล (Data)” เพราะข้อมูลไม่ได้มีค่าแค่ย้อนอดีตเพื่อสรุปภาพรวม แต่ใช้ “คาดการณ์–วางแผน–ตัดสินใจแบบละเอียด” ได้ ตั้งแต่ระดับเมืองจนถึงระดับผู้ประกอบการรายย่อย ด้วยเหตุนี้ การที่ สถาบันข้อมูลขนาดใหญ่ (องค์การมหาชน) เปิดเวทีอบรมเชิงปฏิบัติการเรื่อง “การใช้ประโยชน์จากข้อมูลด้านการท่องเที่ยวสำหรับผู้เริ่มต้น” เพื่อทำความรู้จัก Travel Link แพลตฟอร์มข้อมูลอัจฉริยะด้านการท่องเที่ยวจึงไม่ใช่กิจกรรมเชิงเทคนิคธรรมดา แต่คือ “ช็อตเริ่มเกม” สำคัญของยุทธศาสตร์ Smart Tourism City ในห้วงเวลาที่เชียงใหม่ต้องเปลี่ยนโหมดจาก ฟื้นตัวเชิงปริมาณ เติบโตเชิงมูลค่า

ห้องประชุมที่แน่นไปด้วย “ผู้เล่นตัวจริง” ของระบบนิเวศท่องเที่ยว

วันที่ 21 สิงหาคม 2568 ที่โรงแรม Wintree City Chiangmai Resort เวทีอบรมพร้อมไปด้วยผู้ประกอบการโรงแรม โฮสเทล บริษัททัวร์ คาเฟ่/ร้านอาหาร ผู้จัดอีเวนต์ ตลอดจนข้าราชการฝ่ายท่องเที่ยวระดับจังหวัดและท้องถิ่น บรรยากาศบอกชัดว่า “ทุกคนกำลังมองหาเครื่องมือจริง” ที่ใช้ได้ทันทีในธุรกิจ ไม่ใช่กรอบคิดสวยๆ ที่ลงมือทำไม่ได้

เวทีเริ่มต้นด้วยภาพรวมสถานการณ์โดย นายศุภมิตร กิจจาพิพัฒน์ นายกสมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวเชียงใหม่ ที่สะท้อนความจริงสองด้านไปพร้อมกัน

  • ด้านแรก ก่อนโควิด เชียงใหม่มีนักท่องเที่ยวมากกว่า 11 ล้านคน/ปี เป็นจุดหมายสำคัญของเอเชียตะวันออก โดยเฉพาะจีน
  • ด้านที่สอง หลังโควิด จีนยังกลับมาไม่เต็มที่ ขณะที่ตลาด เกาหลีใต้,อินเดีย,ไต้หวัน,เวียดนาม โตเร็วขึ้น และตั้งแต่ พฤศจิกายน 2568 เป็นต้นไป เมืองจะได้อานิสงส์จากเส้นทางบินใหม่ของ เอทิฮัด แอร์เวย์ส (Etihad Airways) ที่เชื่อม ยุโรป–ตะวันออกกลาง–เชียงใหม่ โดยตรง ทำให้พอร์ตนักท่องเที่ยวหลากหลายขึ้น

“กันยายนคือโลว์ซีซัน เราต้องทำให้เป็นไฮซีซันเฉพาะกิจด้วยเสน่ห์วัฒนธรรม” นายศุภมิตรอธิบายถึงแพ็กกิจกรรมร่วมรัฐเอกชนที่กำลังเดินหน้า ได้แก่ พิธีสืบชะตาเสริมดวง ณ วัดเจดีย์หลวง (9 ก.ย.) และ พิธีบวงสรวงขอพร ณ วัดดอยคำ (27 ก.ย.) ที่ยิงตรงไปยังตลาดจีนและมาเลเซีย ขณะเดียวกัน ช่วง ยี่เป็ง/ลอยกระทง (พ.ย.) เริ่มมีสัญญาณการจองที่พักและเที่ยวบิน แม้ราคาตั๋วยังสูง ผู้ประกอบการต้องช่วยกัน “จัดจังหวะการเดินทาง” และออกแบบแพ็กเกจให้ยืดวันพักเฉลี่ยเพื่อเพิ่มมูลค่าต่อทริป

เมื่อ Pain Points ของเมืองไม่ใช่แค่ “จำนวนนักท่องเที่ยว”

เชียงใหม่เผชิญโจทย์โครงสร้างหลายมิติ ทั้ง PM 2.5, ขีดความสามารถสนามบิน, การจัดการขยะ และ “ความแออัดเป็นช่วงๆ” งานวิจัยด้านสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยวหลายชิ้นชี้ว่าเพียง PM 2.5 เพิ่มขึ้นเล็กน้อย ก็ทำให้จำนวนผู้มาเยือน “ยุบ” ลงอย่างมีนัยสำคัญ (การวิเคราะห์หนึ่งประเมินว่าเพิ่มขึ้นแค่ 5% อาจทำให้นักท่องเที่ยวหายไปได้มากกว่า หนึ่งแสนคน ในปีนั้น) นั่นหมายถึง ระบบข้อมูล ไม่ได้มีค่าเฉพาะต่อการตลาด แต่สำคัญกับ สมดุลเศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม คุณภาพชีวิตชุมชน ด้วย

 “Travel Link” ทำงานอย่างไร และผู้ประกอบการได้อะไรทันที

หลังช่วงวิเคราะห์สถานการณ์ ทีมจาก สถาบันข้อมูลขนาดใหญ่ (องค์การมหาชน) แนะนำ Travel Linkแพลตฟอร์มข้อมูลด้านการท่องเที่ยวที่บูรณาการ ข้อมูลขาเข้า จากหน่วยงานภาครัฐและแหล่งข้อมูลดิจิทัลที่เชื่อถือได้ เพื่อนำมาวิเคราะห์ผ่านแดชบอร์ดที่อ่านง่าย ใช้งานได้จริง แบ่งเป็น 4 แกนหลัก

  1. แดชบอร์ดนักท่องเที่ยวขาเข้า (Inbound)
    อัปเดตรายเดือน ครอบคลุมช่องทาง อากาศ–บก–น้ำ โดยดึงจากแหล่งข้อมูลเชิงอำนาจรัฐ เช่น สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง และ กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา ทำให้เห็น “ใคร กำลังมา จากไหน ช่วงเวลาไหน” ลดการเดาสุ่ม ลงมือวางแผนโปรโมชันล่วงหน้าได้
  2. แดชบอร์ดรายได้การท่องเที่ยว (Tourism Receipts)
    ช่วยเจาะโครงสร้างการใช้จ่าย (เช่น ที่พัก อาหาร กิจกรรม ของฝาก) เพื่อนำไปกำหนด ราคา แพ็กเกจ ดีลพาร์ตเนอร์ ให้สอดคล้องพฤติกรรมจริง เปลี่ยน “จำนวนแขก” ให้กลายเป็น “มูลค่าเพิ่มต่อทริป”
  3. แดชบอร์ดการเคลื่อนตัว (Mobility/Distribution)
    เชื่อมข้อมูลจากการแจ้งที่พักและการเข้าประเทศ แสดง “กระแสการย้ายที่” ของนักท่องเที่ยวระหว่างอำเภอ/ชุมชน เอื้อให้รัฐ–เอกชนวาง นโยบายกระจายตัว ลดการหนาแน่นเฉพาะจุด และดันแหล่งท่องเที่ยวรองให้ “ขึ้นชาร์ต”
  4. แดชบอร์ดความคิดเห็นนักท่องเที่ยว (Review Insights)
    วิเคราะห์ความเห็นจากแพลตฟอร์มรีวิวระดับโลกอย่าง Tripadvisor ให้เห็น “สิ่งที่คนรัก–สิ่งที่คนบ่น–สิ่งที่คนกำลังหา” ในพื้นที่ เพื่อใช้ปรับปรุงบริการแบบ พรุ่งนี้ทำได้เลย

Key Concept Tourist Journey

หัวใจของ Travel Link คือการนำรอยเท้าดิจิทัลในเส้นทางการเดินทาง ค้นหาข้อมูลตัดสินใจ จอง–เช็กอิน–ทำกิจกรรม–เขียนรีวิว มาประมวลผลเชิงสถิติภายใต้กฎหมายและหลักคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล เพื่อช่วยให้ผู้ประกอบการ เข้าใจ “เหตุผล” ของพฤติกรรม มากกว่าแค่ “ตัวเลขปลายทาง” ผลคือกลยุทธ์ที่ ตรงกลุ่มตรงเวลาตรงบริบท

“เพลย์บุ๊ก 7 วัน” สำหรับผู้ประกอบการ ทำอย่างไรให้ข้อมูลแปลงเป็นยอดขาย

เพื่อให้ข้อมูลไม่ค้างอยู่บนจอ ทีมวิทยากรถ่ายทอดเพลย์บุ๊กปฏิบัติการที่ผู้ประกอบการสามารถเริ่มได้ทันที

  1. วันที่ 1 – รู้จักตลาดหลัก–ตลาดรอง
    เปิดแดชบอร์ด Inbound เลือก 6 ชาติเป้าหมาย (เช่น เกาหลี,อินเดีย,ไต้หวัน,เวียดนาม,มาเลเซีย,ตะวันออกกลาง) ดูเทรนด์เข้าช่วง ก.ย.–พ.ย. แล้วไล่ดูพฤติกรรมจองล่วงหน้าเพื่อจัดคิวโปรโมชัน
  2. วันที่ 2 – รีแพ็กเกจตามพฤติกรรมจ่าย
    ใช้แดชบอร์ด Receipts ดูว่าแต่ละกลุ่มใช้จ่ายกับ ที่พัก/อาหาร/กิจกรรม สัดส่วนเท่าไร ออกแพ็กเกจ “ยืดระยะคุ้มค่า” (Stay Longer–Pay Smarter) รับมือราคาตั๋วสูงด้วย “มูลค่าเพิ่มในเมือง”
  3. วันที่ 3 – กระจายตัวเล่าเรื่องชุมชน
    เช็กแดชบอร์ด Mobility กำหนดเส้นทางใหม่เชื่อมแหล่งรอง (เช่น สันกำแพง,แม่ออน,หางดง,แม่ริม) ร้อยเป็น One Day Story ที่สะท้อนอัตลักษณ์ หัตถกรรม อาหารท้องถิ่น
  4. วันที่ 4 – ปรับบริการจากเสียงลูกค้า
    อ่าน Review Insights สกัด 3 คำชม–3 คำบ่น–3 คำขอ ตอบสนองทันที เช่น ป้ายหลายภาษา/ชำระเงินดิจิทัล/เมนูมังสวิรัติ–ฮาลาล–เจ เพิ่มโอกาส “ซื้อซ้ำบอกต่อ”
  5. วันที่ 5 – ยิงคอนเทนต์ตามจังหวะจริง
    ผูกข้อมูลการเดินทางกับปฏิทินกิจกรรม (พิธีสืบชะตา 9 ก.ย., ดอยคำ 27 ก.ย., ยี่เป็ง พ.ย.) เพื่อวางคอนเทนต์และงบโฆษณา “ก่อนคลื่นมา 2–3 สัปดาห์”
  6. วันที่ 6 – ร่วมมือกันขาย (Co-Marketing)
    จับมือธุรกิจรอบๆ (คาเฟ่–เวิร์กช็อป–ร้านของฝาก–สตูดิโอภาพ) รวมเป็นแพ็กเกจ “Local Value Chain” เพิ่มค่าใช้จ่ายต่อหัว แบ่งส่วนลดแบบวิน–วิน
  7. วันที่ 7 – วัดผล–เรียนรู้–ทำซ้ำ
    ตั้ง KPI ง่ายๆ: อัตราการเข้าพัก, วันพักเฉลี่ย, รายได้ต่อห้อง, ค่าใช้จ่ายต่อหัว, คะแนนรีวิว ย้อนดูผลทุกสัปดาห์ ปรับกระสุนการตลาดให้แม่นขึ้นเรื่อยๆ

Data for Good จากผลประโยชน์ธุรกิจ สู่ผลประโยชน์สาธารณะ

Travel Link ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อธุรกิจเท่านั้น แต่รองรับการใช้ประโยชน์เชิงนโยบาย คณะทำงานท้องถิ่น ใช้ข้อมูลระบุจุดแออัด วาง มาตรการกระจายตัว ลดความเสี่ยง Over-tourism และผสานข้อมูลสาธารณสุข/สิ่งแวดล้อม เช่น ช่วง PM 2.5 สูง ให้แนะนำกิจกรรมในร่ม–พิพิธภัณฑ์–ศิลปะร่วมสมัย ลดผลกระทบต่อสุขภาพนักท่องเที่ยวและชุมชน ขณะที่เทศกาลใหญ่ เช่น ยี่เป็ง–สงกรานต์ สามารถวางแผนจัดการขยะและจราจรได้แม่นยำขึ้น

ทำไม “แพลตฟอร์มรวมศูนย์” จึงสำคัญ

ปัญหาใหญ่ของข้อมูลท่องเที่ยวคือ “กระจัดกระจาย” อยู่หลายหน่วยงาน รูปแบบไฟล์แตกต่างกัน และอัปเดตคนละรอบเวลา Travel Link ทำหน้าที่เป็น “ชั้นเชื่อมชั้นแปล” (Integration & Interpretation Layer) รวบรวมข้อมูลจากแหล่งที่เชื่อถือได้ เช่น

  • สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง (บช.ตม.) – สถิติผู้โดยสารขาเข้า
  • กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา – รายได้–พฤติกรรมการใช้จ่าย
  • ฐานข้อมูลการแจ้งที่พักแรม – การกระจายตัวในพื้นที่
  • แพลตฟอร์มรีวิว – เสียงผู้ใช้จริง
    แล้วแปลงเป็น “ภาพรวมที่อ่านง่าย” สำหรับผู้เริ่มต้น ขณะเดียวกันยังรักษามาตรฐาน ความปลอดภัย–ความเป็นส่วนตัว–ความถูกต้อง ตามกรอบกฎหมายไทย

เส้นชัยร่วมกัน Smart Tourism City = เมืองที่ “ข้อมูลทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้น”

ในท้ายที่สุด เมืองท่องเที่ยวที่เติบโตอย่างยั่งยืนไม่ใช่เมืองที่มีนักท่องเที่ยว “มากที่สุด” แต่เป็นเมืองที่ทำให้ ผู้มาเยือน–ผู้ประกอบการ–คนท้องถิ่น มีประสบการณ์ที่ดีไปพร้อมกัน การเปิดเวทีอบรมครั้งนี้สะท้อนบทบาทใหม่ของเชียงใหม่ที่พร้อม “คิดด้วยข้อมูล–ทำงานด้วยเครือข่าย–ขับเคลื่อนด้วยคุณค่า” และ Travel Link คือชิ้นส่วนสำคัญของภาพใหญ่ดังกล่าว

ประโยคชวนคิด: หากเชียงใหม่เพิ่ม “วันพักเฉลี่ย” อีกเพียง 0.5 วัน ในกลุ่มตลาดที่เติบโตเร็ว (เช่น เกาหลี,อินเดีย,ตะวันออกกลาง) โดยอาศัยการออกแบบแพ็กเกจจากข้อมูลจริง เม็ดเงิน “มูลค่าเพิ่ม” ที่ไหลเข้าสู่เครือข่ายท้องถิ่นจะพุ่งขึ้นเท่าไร และใครบ้างที่ได้ประโยชน์เมื่อเงินหมุนในเมืองนานขึ้น?

Call to Action (สำหรับผู้ประกอบการและหน่วยงานในพื้นที่)

  • สมัครและทดลองใช้ Travel Link: ติดต่อ สถาบันข้อมูลขนาดใหญ่ (องค์การมหาชน) ผ่านช่องทางทางการ เพื่อรับคู่มือเริ่มต้นและตารางอบรมรุ่นถัดไป
  • ตั้งทีมข้อมูลเล็กๆ ในองค์กร: แม้มีเพียง 1–2 คน ก็เพียงพอสำหรับการดึงข้อมูล–อ่านแดชบอร์ด–สรุปเป็นแผนรายเดือน
  • จับมือกันเป็นคลัสเตอร์: ใช้ข้อมูลเดียวกัน มองภาพเดียวกัน แล้วออกแพ็กเกจร่วมกัน “ทั้งซอยโตไปด้วยกัน”
  • ให้ฟีดแบ็ก: แจ้งความต้องการฟีเจอร์/ข้อมูลเพิ่มเติม เพื่อให้แพลตฟอร์มตอบโจทย์พื้นที่ได้ลึกขึ้น

เชียงใหม่กำลังยืนอยู่หน้าประตูของ “การเติบโตระยะที่สอง” จากการเรียกคนกลับมา สู่ การเพิ่มมูลค่าคุณภาพความยั่งยืน การที่ สถาบันข้อมูลขนาดใหญ่ (องค์การมหาชน) นำ Travel Link ลงพื้นที่ พร้อมสร้างทักษะการใช้ข้อมูลแก่ผู้ประกอบการ คือภาพของ Advertorial แห่งการเปลี่ยนผ่าน ที่ไม่ได้บอกเพียงว่า “มีเครื่องมือ” แต่กำลังสอนให้ “ใช้เครื่องมือจนเกิดผล” และเมื่อข้อมูลถูกนำไปใช้จริงตั้งแต่ระดับร้าน–ย่าน–เมือง เชียงใหม่ก็เข้าใกล้เป้าหมาย Smart Tourism City ที่คนมาเยือนประทับใจ ธุรกิจเดินหน้า และชุมชนอยู่ดีมีสุขพร้อมรับฤดูกาลท่องเที่ยวที่กำลังจะมาถึง

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • สถาบันข้อมูลขนาดใหญ่ (องค์การมหาชน) – ข้อมูลเชิงระบบและคุณลักษณะของแพลตฟอร์ม Travel Link, เอกสารแนะนำระบบและสไลด์อบรม “การใช้ประโยชน์จากข้อมูลด้านการท่องเที่ยวสำหรับผู้เริ่มต้น” (เชียงใหม่, 21 ส.ค. 2568)
  • สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง (บช.ตม.)
  • กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา
  • การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.)
  • กรมควบคุมมลพิษ (คพ.)
  • บริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน) – AOT / ท่าอากาศยานเชียงใหม่
  • Etihad Airways (ข่าวประชาสัมพันธ์/ประกาศตารางบิน)
  • Tripadvisor / แพลตฟอร์มรีวิวท่องเที่ยวสากล
  • สมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวเชียงใหม่
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
AROUND CHIANG RAI FEATURED NEWS

“หมอเอ็กซ์” เปิด So Clinic ที่เชียงราย ชูบริการ Men’s Health ครบวงจร

  • FEATURED NEWS

“So Clinic” ปักหมุดสาขาเชียงราย ชูจุดยืนมาตรฐานระดับโรงพยาบาล–เทคโนโลยีรุ่นใหม่ เปิดบริการ “Men’s Health” แบบองค์รวม เติมช่องว่างการดูแลสุขภาพชาย ในภาคเหนือ

การเปิดสาขาใหม่ของคลินิกความงามมักถูกมองเป็นประเด็นธุรกิจทั่วไป แต่กรณีของ So Clinic สาขาเชียงราย มีมิติที่น่าจับตาเกินกว่านั้นอย่างน้อย 3 ประการ ได้แก่ (1) ยุทธศาสตร์บริการแบบองค์รวม (holistic) ที่ยึดมาตรฐานความปลอดภัยระดับโรงพยาบาลและวางแพ็กเกจการดูแลต่อเนื่อง ไม่ใช่เพียงหัตถการรายครั้ง (2) การเปิดช่องทาง “Men’s Health” อย่างเป็นระบบ ซึ่งยังไม่แพร่หลายในตลาดคลินิกความงามระดับภูมิภาค ทั้งที่ความต้องการจริงและประเด็นสุขภาพเฉพาะทางของผู้ชายมีการพูดถึงกันอยู่ไม่น้อย และ (3) การยกระดับความเชื่อมั่น ผ่านการเลือกใช้เครื่องมือรุ่นใหม่ (เช่น Oligio และ Ultraformer III) ภายใต้กรอบกำกับดูแลทางการแพทย์และจริยธรรมที่เข้มงวด การวางกลยุทธ์ทางการตลาดเช่นนี้ทำให้สาขาเชียงรายไม่ได้เป็นเพียง “ทางเลือกเพิ่ม” ในตลาด แต่เป็น “ตัวอย่างใหม่ของมาตรฐาน” ที่สะท้อนการแข่งขันเชิงคุณภาพของบริการสุขภาพ–ความงามในภาคเหนือ

คำถามชวนคิดคือ “เมื่อผู้ให้บริการเลือกยกมาตรฐานขึ้นสู่ระดับโรงพยาบาล ผู้รับบริการจะได้รับอะไรที่แตกต่าง?” และ “บริการ Men’s Health ที่ครบวงจรจะคลี่คลายอคติและความกังวลใจของผู้ชายต่อการเข้ารับการรักษาได้จริงเพียงใด?” วิสัยทัศน์ทางการแพทย์ เทคโนโลยี เครื่องมือ มาตรฐานความปลอดภัย ไปจนถึงแนวทางการเคารพความเป็นส่วนตัวของผู้รับบริการ ทั้งนี้บทความนี้จัดทำขึ้นเพื่อให้ผู้อ่านใช้ประกอบการตัดสินใจอย่างรอบด้าน

จากแม่สาย…สู่สะพานแม่น้ำกก” วันแรกของสาขาใหม่ที่ใจกลางเมือง

เชียงราย, 16 สิงหาคม 2568 — “So Clinic” คลินิกเวชกรรมความงาม ที่เคยแจ้งเกิดจากสาขาแรกในอำเภอแม่สาย มีพิธีเปิดสาขาใหม่ในตัวเมืองเชียงรายอย่างเป็นทางการ โดยมี นายสามารถ แก้วมีชัย อดีตรองประธานสภาผู้แทนราษฎร คนที่ 1 เป็นประธานในพิธี ท่ามกลางแขกผู้มีเกียรติทั้งอดีตผู้ว่าราชการ รองผู้ว่าราชการ อดีตนายอำเภอ และข้าราชการอาวุโสหลายสาขา รวมถึงภาคเอกชน–สื่อมวลชน นำโดย นายโชติศิริ ดารายน นายกสมาคมสื่อมวลชนและนักประชาสัมพันธ์เชียงราย บรรยากาศเปิดตัวคลินิกเป็นไปอย่างอบอุ่นเป็นกันเอง และสะท้อนถึงความคาดหวังของเมืองที่กำลังมองหาบริการสุขภาพและความงามคุณภาพสูงครบวงจรที่ใกล้บ้าน

เบื้องหลังการตัดสินใจขยายสาขามาจาก กระแสตอบรับอย่างล้นหลามของสาขาแม่สาย ที่เติบโตบนฐาน “ความไว้วางใจ” ของผู้รับบริการในพื้นที่แม่สายอย่างต่อเนื่องจนเกิดความพร้อมทั้งบุคลากร แพทย์ผู้เชี่ยวชาญ และระบบหลังบ้านที่สามารถยกระดับสู่การบริการในเมืองใหญ่ของจังหวัดได้

หมอเอ็กซ์ – นพ.กิตติพงษ์ หมั่นเขตรกิจ ศัลยแพทย์เฉพาะทางยูโรวิทยา | ว.37855

เสียงจากแพทย์เจ้าของแนวทางความงามที่เริ่มจากสุขภาพและเคารพความเป็นส่วนตัว

หมอเอ็กซ์ – นพ.กิตติพงษ์ หมั่นเขตรกิจ ศัลยแพทย์เฉพาะทางยูโรวิทยา | ว.37855 อธิบายวิสัยทัศน์ว่า

“So Clinic เกิดจากความตั้งใจที่จะเป็นศูนย์กลางการดูแล ‘สุขภาพและความงามแบบองค์รวม’ ไม่เพียงแต่ดูแลผิวพรรณหรือรูปหน้าเท่านั้น แต่ยังสามารถดูแลได้ทั้งระบบชีวิตและความมั่นใจของคนไข้ โดยเฉพาะ กลุ่มผู้ชาย ซึ่งที่ผ่านมามีทางเลือกในการเข้าคลินิกไม่มากนัก เราจึงออกแบบบริการ Men’s Health ให้ครบวงจร ภายใต้มาตรฐานความปลอดภัยระดับโรงพยาบาลและการดูแลแบบเฉพาะบุคคล”

แนวคิดสำคัญคือการ “ยกมาตรฐานคลินิกให้ใกล้ระดับโรงพยาบาล” ทั้งเรื่องการคัดเลือกเครื่องมือ การจัดการความเสี่ยง การติดตามผล และการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล โดยยืนยันว่าทุกหัตถการเริ่มต้นด้วย การสักประวัติ–ตรวจร่างกาย–ประเมินความเหมาะสม–อธิบายทางเลือกและความเสี่ยง–ขอคำยินยอมอย่างมีข้อมูล (informed consent) และปิดท้ายด้วยแผนการติดตามผลอย่างเป็นระบบ

เทคโนโลยีที่เลือกใช้เครื่องมือรุ่นใหม่ ภายใต้กรอบความปลอดภัย

สาขาเชียงรายระบุการใช้งานเครื่องมือรุ่นใหม่เพื่อยกระดับผลลัพธ์–ความสม่ำเสมอ–ความปลอดภัย ได้แก่

  • Oligio: เทคโนโลยีคลื่นความถี่วิทยุ (RF) เพื่อช่วยกระชับผิวและจัดการความหย่อนคล้อย โดยมุ่งเน้นการกระตุ้นคอลลาเจนชั้นลึกภายใต้การตั้งค่าที่แพทย์กำหนดเป็นรายบุคคล
  • Ultraformer III: เทคโนโลยีการยกกระชับผิวด้วยคลื่นอัลตราซาวด์ความเข้มข้นสูง (MMFU) ที่ลงลึกถึงชั้น SMAS (ชั้นเดียวกับการผ่าตัดดึงหน้า) เพื่อกระตุ้นการสร้างคอลลาเจน ทำให้ผิวหนังหดตัว กระชับขึ้น ลดริ้วรอย
  • Ultramage : เทคโนโลยี HIFU (High-Intensity Focused Ultrasound) สำหรับยกกระชับ ปรับกรอบหน้า ลดความหย่อนคล้อยแบบไม่ผ่าตัด

โดยทางคลินิกย้ำว่าทุกเครื่องมือผ่านกระบวนการคัดเลือกและทดสอบตามมาตรฐานการใช้งานทางการแพทย์ พร้อมแนวปฏิบัติด้านการทำความสะอาด–การควบคุมการติดเชื้อ–การบันทึกพารามิเตอร์การรักษา เพื่อให้การรักษา “ทำได้–ทำดี–ทำซ้ำได้อย่างปลอดภัย”

ข้อเท็จจริงเชิงวิชาชีพ: เทคโนโลยี RF และ HIFU เป็นเครื่องมือที่ใช้ พลังงานความร้อนเฉพาะจุด จำเป็นต้อง ประเมินความเหมาะสมเป็นรายบุคคล (สภาพผิว โรคประจำตัว ยาหรืออาหารเสริมที่ใช้อยู่ ความคาดหวัง) และดำเนินการโดยทีมแพทย์–พยาบาลที่ผ่านการอบรมเฉพาะทาง โดยผลลัพธ์และระยะเวลาการคงอยู่ จะแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล และควรมีการติดตามผลอย่างเป็นระบบ

“Men’s Health” ที่ออกแบบเพื่อผู้ชาย: จากความกังวล…สู่บริการที่เข้าถึงง่ายและปลอดภัย

หัวใจของการขยายสาขาครั้งนี้คือการประกาศ แพ็กเกจบริการ “Men’s Health” ซึ่งเป็นตลาดที่ยังมีผู้เล่นไม่มากในระดับภูมิภาค ถึงแม้ว่า ความต้องการดูแลตนเองของผู้ชาย จะเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในช่วงหลายปีที่ผ่านมา So Clinic ระบุแนวทางการดูแลไว้ครอบคลุมตั้งแต่ การประเมินสุขภาพทั่วไปและฮอร์โมน, การฟื้นฟูสมรรถภาพ, การเตรียมความพร้อมด้านการเจริญพันธุ์ (เช่น ผู้ที่วางแผนทำ IVF) ไปจนถึง การแก้ปัญหาเฉพาะทางของผู้ชาย ภายใต้การดูแลของแพทย์ เช่น

  • การขลิบอวัยวะเพศชาย (ด้วยมาตรฐานปลอดเชื้อและการดูแลหลังทำ)
  • การฟื้นฟูภาวะเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ (เริ่มด้วยการประเมินสาเหตุ–ให้คำปรึกษา–เลือกแนวทางที่เหมาะสม)
  • การปรับภาพลักษณ์/การเสริมความมั่นใจเฉพาะทางของผู้ชาย โดยคำนึงถึงความปลอดภัย ความสมดุล และจริยธรรมวิชาชีพ

สิ่งที่คลินิกย้ำคือ “ความเป็นส่วนตัว” และ “การไม่ตัดสิน” ทีมแพทย์ระบุว่าบริการจะเริ่มต้นจาก บทสนทนาที่ปลอดภัย เพื่อให้ผู้รับบริการเล่าปัญหาได้อย่างไม่อึดอัด จากนั้นจึงอธิบาย “ตัวเลือก” มากกว่า “คำสั่ง” พร้อมเสนอเวลาให้คิดทบทวน รวมไปถึงผู้รับบริการมีสิทธิในการปฏิเสธหรือขอข้อมูลเพิ่มนเติมได้ในทุกขั้นตอน

คำถามชวนคิด: ผู้ชายจำนวนไม่น้อย เลี่ยง การพบแพทย์เพราะ กลัวการถูกตัดสิน หรือ กังวลเรื่องความเป็นส่วนตัว การสร้าง “พื้นที่ปลอดภัย” ที่มีมาตรฐานและขั้นตอนชัดเจน จะช่วยเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพของผู้ชายได้มากน้อยเพียงใด?

Holistic Wellness สุขภาพจากภายในสู่ภายนอก

นอกเหนือจากหัตถการเพื่อความงาม สาขาเชียงรายยังได้ระบุบริการ ปรับสมดุลฮอร์โมน (ทั้งชาย–หญิง), โภชนาการ–วิตามินบำบัดตามความจำเป็น, และ การเตรียมความพร้อมด้านภาวะเจริญพันธุ์ เป็นองค์ประกอบของการดูแลแบบองค์รวม แนวทางนี้ตั้งอยู่บนหลักคิดที่ว่า ความงามที่ยั่งยืนเริ่มจากสุขภาพที่สมดุล และการประเมินที่เป็นระบบจะช่วยคัดกรอง “สิ่งที่จำเป็นจริง” ออกจาก “สิ่งที่อยากทำ” ทำให้ผู้รับบริการตัดสินใจบนฐานข้อมูล ไม่ใช่เพียงอารมณ์หรือกระแส

มาตรฐานและธรรมาภิบาลบริการสุขภาพจากใบอนุญาต สู่ความเชื่อมั่น

คลินิกยืนยันการปฏิบัติตามกฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับสถานพยาบาล คลินิกเวชกรรม และเครื่องมือแพทย์ รวมถึงกรอบจริยธรรมทางการแพทย์ของประเทศไทย โดยวางระบบ การทบทวนเวชระเบียน, คะแนนความปลอดภัย, การรายงานเหตุไม่พึงประสงค์, การเก็บรักษาข้อมูลส่วนบุคคล, และ การสื่อสารความเสี่ยงอย่างโปร่งใส ทั้งก่อน–ระหว่าง–หลังหัตถการ

สาระสำคัญที่ผู้เข้ารับบริการควรทราบคือ

  1. บริการทางการแพทย์ทุกชนิดมีความเสี่ยง ต้องประเมินบุคคล–อธิบายทางเลือก–ขอความยินยอมอย่างมีข้อมูล
  2. ผลลัพธ์แตกต่างกันในแต่ละบุคคล ขึ้นกับปัจจัยด้านสุขภาพ พฤติกรรม และการดูแลตนเอง

สิทธิของผู้ป่วย/ผู้รับบริการ ได้แก่ สิทธิถาม–ขอความเห็นที่สอง–ขอหยุดหรือเลื่อนการรักษา–และสิทธิรับข้อมูลส่วนบุคคลที่เกี่ยวข้องตามกฎหมาย

ตลาดเชียงราย โอกาส–ความท้าทาย–และเส้นทางแข่งขันเชิงคุณภาพ

เชียงรายเป็นเมืองศูนย์กลางที่เชื่อมโยงเศรษฐกิจ การท่องเที่ยว และสุขภาพแบบไร้รอยต่อ การเกิดผู้เล่นที่เน้นมาตรฐานสูง จะกระตุ้นให้ตลาดโดยรวม แข่งขันด้วยคุณภาพ–ความปลอดภัย–และการติดตามผล มากกว่าการแข่งขันด้วยราคาเพียงอย่างเดียว ขณะเดียวกัน การประกาศบริการ Men’s Health อย่างชัดเจน อาจช่วยเปิดบทสนทนาใหม่ในครอบครัวและชุมชน ทำให้ผู้ชายกล้าพบแพทย์ตั้งแต่เนิ่น ๆ แทนการรอให้ปัญหารุนแรง

เส้นทางผู้รับบริการจากนัดหมาย ถึงการติดตามผล

เพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน ทางคลินิกได้มีการให้ข้อมูลเพื่อการสรุป เส้นทางในการรับบริการ ไว้ดังนี้

  • ก่อนรับบริการ: นัดหมาย–ซักประวัติ–ตรวจร่างกาย–คัดกรองข้อห้าม–อธิบายทางเลือก–ประมาณการค่าใช้จ่าย–ให้เวลาตัดสินใจ
  • ระหว่างบริการ: ทีมแพทย์–พยาบาลดูแลตามแนวทางมาตรฐาน บันทึกพารามิเตอร์การรักษา จัดการความเจ็บปวดอย่างเหมาะสม เคารพความเป็นส่วนตัว
  • หลังบริการ: นัดติดตาม–ให้คำแนะนำการดูแลตนเอง–ช่องทางติดต่อหากมีอาการผิดปกติ–ทบทวนผลลัพธ์–วางแผนระยะยาวตามความจำเป็น

รูปแบบนี้ช่วยให้ผู้รับบริการ ไม่หลงทาง และรู้ว่าทุกขั้นตอนมีเป้าหมาย–ตัวชี้วัด–และผู้รับผิดชอบที่ชัดเจน

สาขาเชียงรายคือ “สนามสอบ” ของมาตรฐานใหม่

การเปิดตัว So Clinic สาขาเชียงราย ไม่ใช่เพียงเป็นการตัดริบบิ้นใหม่เท่านั้น แต่คือ สนามสอบของมาตรฐานใหม่ ที่ทางคลินิกตั้งใจยกขึ้นสู่ระดับโรงพยาบาล ทั้งในมิติเทคโนโลยี ระบบงาน จริยธรรม และการเคารพสิทธิผู้รับบริการ ในขณะเดียวกันการประกาศ แพ็กเกจ Men’s Health อย่างเป็นระบบ อาจเป็นก้าวสำคัญในการทำให้ สุขภาพผู้ชาย กลับมาถูกพูดถึงอย่างตรงไปตรงมาและสร้างสรรค์มากขึ้น

“ผู้รับบริการควรใช้สิทธิของตนอย่างเต็มที่ ด้วยการ ถาม–ตรวจสอบ–เปรียบเทียบ ก่อนตัดสินใจเลือก เมื่อ ‘มาตรฐาน’ กลายเป็นหัวใจของการแข่งขัน ทุกคลินิกและผู้ให้บริการจะยกระดับคุณภาพขึ้น และสุดท้าย ผู้ที่ได้ประโยชน์มากที่สุดก็คือประชาชน ที่มั่นใจได้ว่าจะได้รับบริการที่ปลอดภัย ได้คุณภาพ และเคารพศักดิ์ศรีของทุกคนอย่างแท้จริง”

ข้อมูลติดต่อ

  • สถานที่: So Clinic สาขาเชียงราย ถนนพหลโยธิน เชิงสะพานแม่น้ำกก ตำบลริมกก อำเภอเมืองเชียงราย
  • บริการหลัก: ความงาม–ผิวพรรณ–ปรับรูปหน้า–ศัลยกรรมตกแต่ง–Holistic Wellness–Men’s Health
  • ติดต่อ: สาขาแม่สาย 053-727260, 092-426-2298
  • สาขาเชียงราย:  052-024336, 091-925-6966
  • ช่องทางติดตาม: Facebook: https://www.facebook.com/soclinic.center, https://www.facebook.com/soclinicchiangrai
  • Line: @sochiangrai

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ (สบส.) กระทรวงสาธารณสุข
  • แพทยสภา
  • สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.)
  • ราชวิทยาลัย/สมาคมวิชาชีพที่เกี่ยวข้อง (เช่น สมาคมศัลยแพทย์ตกแต่งแห่งประเทศไทย, สมาคมเวชศาสตร์ฟื้นฟู )
  • สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (ETDA)/สคส.
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
AROUND CHIANG RAI FEATURED NEWS

รพ.เกษมราษฎร์-โรบินสันเชียงรายจับมือ ยกระดับสุขภาพแม่และเด็ก มอบสิทธิประโยชน์ครบวงจร

  • FEATURED NEWS

“โรงพยาบาลเกษมราษฎร์ ศรีบุรินทร์–โรบินสันเชียงราย” จับมือยกระดับสุขภาพแม่และเด็ก ลงนาม MOU มอบสิทธิประโยชน์แบบองค์รวม—ชี้เป้าเสริมทักษะ–ลดภาระค่าใช้จ่ายครัวเรือน

เชียงราย, 15 สิงหาคม 2568 —ห้องประชุมนายแพทย์สมชัย ตั้งพร้อมพันธ์ อาคารศูนย์การแพทย์เฉพาะทางศรีบุรินทร์ บันทึกความร่วมมือระหว่าง โรงพยาบาลเกษมราษฎร์ ศรีบุรินทร์ กับ โรบินสันเชียงราย ถูกลงนามอย่างเป็นทางการ ความร่วมมือครั้งนี้วางเป้าหมายชัดเจนยกระดับคุณภาพชีวิตแม่และเด็กแบบองค์รวม ผ่านบริการสุขภาพที่ต่อเนื่อง คู่กับสิทธิประโยชน์ด้านสินค้าและบริการจำเป็นสำหรับครอบครัว โดยเฉพาะช่วงตั้งครรภ์หลังคลอด ซึ่งเป็นหน้าต่างแห่งโอกาสในการสร้างรากฐานสุขภาพของคนรุ่นถัดไป

“เราไม่ได้ทำแค่วันเดียวจบ แต่สร้าง ‘แพลตฟอร์ม’ สนับสนุนแม่ตั้งครรภ์และคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ให้พร้อมจริง ทั้งความรู้ ทักษะ และการเข้าถึงของจำเป็นในราคาที่ ‘จ่ายได้’” — นพ.อิทธิพงษ์ ยอดประสิทธิ์ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลเกษมราษฎร์ ศรีบุรินทร์ กล่าวภายหลังพิธีลงนาม

ความร่วมมือครั้งนี้ต่อยอดจากกิจกรรม Sriburin Mother’s Class ที่ดำเนินมาอย่างต่อเนื่อง และขยายเวทีไปยังศูนย์การค้าชั้นนำในเมืองเชียงราย เพื่อเปิด “พื้นที่การเรียนรู้สาธารณะ” และบูรณาการบริการสุขภาพกับวิถีชีวิตครอบครัวยุคใหม่ให้แนบแน่นยิ่งขึ้น โดยโรงพยาบาลยืนยันบทบาทด้านการแพทย์ ขณะที่ห้างพันธมิตรขยาย “ความคุ้มครองทางสังคม” ผ่านสิทธิประโยชน์และสินค้าเด็ก–แม่ที่จำเป็นในช่วงเริ่มต้นชีวิตของลูกน้อย ทั้งหมดนี้ตั้งอยู่บนฐานบริการเด็กและกุมารเวชศาสตร์ของโรงพยาบาลที่เปิดให้บริการยาวนานในจังหวัดเชียงราย

 “ห้องเรียนแม่มือใหม่” ที่ออกจากประตูโรงพยาบาลไปสู่พื้นที่ชุมชน

ก่อนถึงวันลงนาม โรงพยาบาลได้เคลื่อน “Mother’s Class” ออกไปจัดที่ โรบินสันเชียงราย หลายครั้ง เปิดเวทีสาธารณะให้ครอบครัวทดลองทักษะสำคัญอย่าง อาบน้ำ–อุ้มเรอ–สังเกตไข้–การปฐมพยาบาลเบื้องต้น ควบคู่กับบริการตรวจสุขภาพราคาพิเศษและบูธความรู้จากทีมสหสาขาวิชาชีพ ภาพกิจกรรมบนสื่อทางการสะท้อนโมเดล “สุขภาพในห้าง” ที่คนเข้าถึงง่าย ไม่เกร็ง สอดรับพฤติกรรมการใช้ชีวิตจริงของครอบครัว

นอกจากเวทีความรู้ โรงพยาบาลยังคงรักษาบริการ กุมารเวชทารกแรกเกิด Well Baby ไว้อย่างครบวงจรในสถานพยาบาล ซึ่งเป็นฐานสำคัญของการดูแลต่อเนื่องจากท้องถึงวัยเตาะแตะ ช่วยให้คำแนะนำเรื่องวัคซีน การเจริญเติบโต และโภชนาการก่อน–หลังคลอด โดยทีมแพทย์เฉพาะทาง

สิทธิประโยชน์ “My Little Club” และการลดภาระค่าใช้จ่ายครัวเรือน

สาระสำคัญของ MOU คือ บัตรสมาชิก “My Little Club” สำหรับคุณแม่ที่ซื้อแพ็กเกจฝากครรภ์และคลอดกับโรงพยาบาล ซึ่งมาพร้อม สิทธิประโยชน์รวมสูงสุดถึง 50,000 บาท จาก โรบินสันเชียงราย ครอบคลุมคูปองเวาเชอร์ส่วนลดสำหรับสินค้าจำเป็นที่ใช้ต่อเนื่องตั้งแต่ตั้งครรภ์จนถึงวัย 2–3 ปี ทั้งผ้าอ้อม นมผง อุปกรณ์อาบน้ำ–นอน–เดินทาง–ความปลอดภัยในรถ และผลิตภัณฑ์เพื่อแม่หลังคลอด ข้อมูลดังกล่าวปรากฏในโพสต์ประชาสัมพันธ์ของเพจท้องถิ่นที่รายงานพิธีลงนาม และสอดคล้องกับกิจกรรมทางการที่โรงพยาบาลและห้างคู่พันธมิตรเผยแพร่ก่อนหน้า.

ควบคู่กัน ห้างได้เปิดดีลเฉพาะกลุ่มแม่และเด็กในช่วงเทศกาลวันแม่และครึ่งปีหลังอย่างต่อเนื่อง ซึ่งสะท้อน “ระบบสิทธิประโยชน์ตามฤดูกาล” ที่จะคอยเติมเต็มงบประมาณครัวเรือนให้กับกลุ่มเปราะบางด้านค่าใช้จ่ายช่วงตั้งครรภ์หลังคลอด

“เราไม่ได้เน้นการขายสินค้าเพียงอย่างเดียว แต่เน้น ‘ทำให้ดู–ให้ทำเป็น’ ผ่านคลาสและเวิร์กช็อป ทักษะเล็ก ๆ อย่างอุ้ม–เรอ หรืออาบน้ำเด็ก หากทำถูกตั้งแต่เริ่ม จะลดความกังวลทั้งบ้าน” — นพ.อิทธิพงษ์ กล่าวย้ำเป้าหมาย “สุขภาพเชิงทักษะ” ที่จะต่อชีวิตจริงหลังพ้นห้องคลอด

ทำไม “สิทธิฯ จากห้าง” จึงเป็นเรื่องสุขภาพ?

สำหรับครอบครัวจำนวนมาก ค่าใช้จ่ายหลังคลอด เป็น “กำแพง” ที่ทำให้การเข้าถึงของจำเป็นสะดุด การจับมือระหว่างโรงพยาบาล–ศูนย์การค้าจึงทำหน้าที่ แปลงทรัพยากรการตลาดเป็นสวัสดิการสังคม ลดต้นทุนซ้ำซ้อน และทำให้คำแนะนำแพทย์พยาบาลเชื่อมต่อกับสินค้าคุณภาพที่หาได้ง่ายในเมืองเดียวกัน เกิด วงจรบริการต่อเนื่อง ตั้งแต่ฝากครรภ์คลอดเยี่ยมหลังคลอดติดตามพัฒนาการเด็ก ซึ่งโรงพยาบาลระบุไว้ชัดในฐานข้อมูลบริการกุมารเวชของตนเอง

ภาพรวมนี้ยังผสานกับเป้าหมายสาธารณสุขระดับประเทศ เช่น ANC 5 ครั้งตามเกณฑ์, การส่งเสริมเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ล้วน 6 เดือน, และ การดูแลทารกแรกเกิด โดยหน่วยงานรัฐชี้ชัดว่าตัวชี้วัดเหล่านี้ยังมี “ช่องว่าง” ให้พัฒนา—ปี 2566 ร้อยละหญิงตั้งครรภ์ที่ได้บริการฝากครรภ์ครบ 5 ครั้ง อยู่ที่ 67.73% ขณะที่อัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ล้วน 6 เดือนของไทยอยู่ที่ ประมาณ 28–29% ยังต่ำกว่าเป้าหมายโลก 50% ซึ่ง UNICEF และกรมอนามัยกำลังขับเคลื่อนนโยบายร่วมกับเครือข่ายหลายภาคส่วนอย่างเข้มข้น

จาก “ห้องเรียนแม่” สู่ “ระบบนิเวศแม่และเด็ก” ในเมืองเดียว

  1. เริ่มจากความรู้ — Mother’s Class ถ่ายทอดความรู้และทักษะปฐมพยาบาล–โภชนาการ–ความปลอดภัยทารก
  2. เชื่อมสู่การเข้าถึง — ห้างพันธมิตรจัดสิทธิประโยชน์–สินค้าแพ็กจำเป็นในงบประมาณที่ลดลง
  3. ต่อยอดการติดตาม — คลินิกกุมารเวชและ Well Baby นัดติดตามพัฒนาการ–วัคซีน–การเติบโต
  4. หนุนสุขภาวะครอบครัว — ครอบครัวพบ “เครือข่ายเพื่อนพ่อแม่” ผ่านกิจกรรมสาธารณะ เกิดการเรียนรู้ร่วมบนฐานชุมชนเมือง

ภาพนี้เกิดขึ้นจริงหลายครั้งแล้วจากกิจกรรมที่โรงพยาบาลนำคลาสออกไปจัดในศูนย์การค้า และจะยิ่งเป็น “ระบบ” มากขึ้นหลังการลงนามอย่างเป็นทางการในวันนี้

สาธารณสุขตัวเลขเตือนใจ และเหตุผลที่ต้องทำ “ให้ต่อเนื่อง”

  • มารดาเสียชีวิต ปี 2567 (ข้อมูลล่าสุดที่เปิดเผย) 88 ราย ทั่วประเทศ—ตัวเลขนี้ย้ำว่าระบบคัดกรอง–ดูแลก่อนคลอด–ฉุกเฉินต้องเท่าทันและเข้าถึงได้เร็ว โดยเฉพาะในกลุ่มเสี่ยงและพื้นที่ห่างไกล
  • ANC 5 ครั้ง ยังไม่ถึงเป้าหมาย—ความร่วมมือภาคเอกชนที่ทำให้แม่เข้าถึงข้อมูล–บริการเสริม และความช่วยเหลือยามฉุกเฉิน (เรียกรถพยาบาล–ช่องทางปรึกษา) จึงเป็น “สะพาน” ที่สำคัญ
  • เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ล้วน ยังต่ำบัตรสิทธิประโยชน์ที่เชื่อมผลิตภัณฑ์สนับสนุนนมแม่ เช่น เครื่องปั๊มแผ่นประคบเสื้อชั้นในให้นมอุปกรณ์เก็บน้ำนม ในราคาที่เข้าถึงได้ ช่วย “ลดความติดขัด” ด้านต้นทุนในชีวิตจริงของแม่ทำงาน
  • อัตราการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น ลดลงจาก 23 เหลือ 18 ต่อหญิง 1,000 คน อายุ 15–19 ปี (2019 → 2022) แต่อีกหลายปัจจัยยังน่าห่วงเฉพาะกิจกรรมสร้างภูมิความรู้ทักษะการเลี้ยงดูที่ต่อเนื่องและเข้าถึงง่ายเท่านั้นที่จะตอกเสาเข็ม “การเริ่มต้นชีวิต” ให้มั่นคง

เสียงจากเวทีลงนามบทบาทของแต่ละฝ่าย

โรงพยาบาล — ทำหน้าที่เป็น “สมอง–หัวใจ” ของความร่วมมือ ให้คำปรึกษาทางการแพทย์ จัดทีมสหสาขา และประสานระบบฉุกเฉิน 24 ชั่วโมง เพื่อให้แม่ตั้งครรภ์ครอบครัวเข้าถึงความช่วยเหลือทันท่วงที โรงพยาบาลยืนยันความพร้อมด้านกุมารเวชฉุกเฉินสุขภาพสตรีผ่านเว็บไซต์อย่างเป็นทางการ

ศูนย์การค้า — เป็น “แขนขา” ของระบบนิเวศสุขภาพ ย้ายเวทีความรู้ไปในชีวิตประจำวันผ่านกิจกรรมบูธสุขภาพสินค้าอุปกรณ์จำเป็น พร้อมวงจรสิทธิประโยชน์ตามฤดูกาลที่ลดภาระค่าใช้จ่ายในช่วงวิกฤตเงินเฟ้อครัวเรือน.

ครอบครัว — เป็น “เจ้าของโจทย์” ที่ได้สิทธิ์แบบจับต้องได้ ทั้งการเข้าร่วมคลาสฟรี การฝึกทักษะจริงกับผู้เชี่ยวชาญ และการรับบัตร My Little Club ที่ต่อยอดเป็นสวัสดิการ Non-cash ช่วยดึงค่าใช้จ่ายช่วงตั้งไข่ชีวิตลูกลงมาให้อยู่ในวิสัยที่จัดการได้

จะทำให้ “ต้นแบบเชียงราย” ขยายผลทั่วประเทศได้อย่างไร

  1. ทำให้เป็นข้อมูลเปิด — สร้างแดชบอร์ดสาธารณะรายงานตัวชี้วัด: จำนวนผู้เข้าคลาส, อัตรา ANC ครบ 5 ครั้งในผู้เข้าร่วม, อัตราเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ล้วน, การเรียกใช้บริการฉุกเฉินให้คำปรึกษา
  2. ออกแบบแพ็กสิทธิ์ยืดหยุ่น — เจาะตามอายุครรภ์–ภาวะเสี่ยง–รายได้ครัวเรือน เพิ่มตัวเลือกโภชนาการอุปกรณ์สนับสนุนนมแม่ และ สินค้าความปลอดภัยทารก เป็นกลุ่มจำเป็นพื้นฐาน
  3. ยึดหลัก “No sales in class” — คลาสให้ความรู้ต้องปลอดแรงจูงใจทางการขายทั้งหมด เพื่อคงความน่าเชื่อถือ และกันผลประโยชน์ทับซ้อน
  4. เชื่อมกับประกันสุขภาพ — ร่วมมือกองทุนสุขภาพท้องถิ่น/เอกชน เพื่อเติมสิทธิ์ตรวจคัดกรองสำคัญ เช่น คัดกรองซึมเศร้าหลังคลอดปัญหาพัฒนาการโภชนาการ
  5. คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล — ตั้งมาตรฐาน PDPA สำหรับการใช้ข้อมูลสมาชิก My Little Club ผู้รับบริการโรงพยาบาล แยกฐานข้อมูลชัดเจน ตรวจสอบได้

ภาพใหญ่ที่กำลังเปลี่ยนสุขภาพแม่และเด็กเป็น “วาระเมือง”

เชียงรายเป็นหนึ่งในจังหวัดที่ระบบบริการเอกชน–รัฐ–ภาคธุรกิจเริ่ม “ล็อกแขน” กันมากขึ้น เห็นได้จากการย้าย Mother’s Class ไปยังศูนย์การค้า การมีส่วนร่วมของผู้ประกอบการท้องถิ่น และการประชาสัมพันธ์แบบเปิดเผยต่อสาธารณะ เมื่อเมือง “ถือเอาแม่และเด็กเป็นวาระ” เมืองนั้นย่อมได้ผลตอบแทนเป็น ทุนมนุษย์ ที่ดีขึ้นในระยะยาว

และเมื่อมองไปยังตัวเลขระดับชาติตั้งแต่ ANC 5 ครั้ง ที่ยังไม่ถึงเป้าหมาย ไปจนถึง มารดาเสียชีวิต 88 ราย ในปีล่าสุดคำตอบที่สมเหตุสมผลคือ ทำงานร่วมกัน และ ทำให้ต่อเนื่อง โมเดลเชียงรายจึงไม่ใช่แค่การตลาดเชิงความดี แต่คือ “การแปลงเครื่องมือของเอกชนให้ทำงานเป็นสาธารณะ” บนฐานความรู้ทางคลินิกและการคุ้มครองผู้ป่วยอย่างเคร่งครัด

“เวลาฉุกเฉิน คุณแม่ต้องเข้าถึงความช่วยเหลือได้ทันที ทั้งคำแนะนำและรถพยาบาล เราวางระบบไว้ครบ เพื่อให้สะพานจากห้างกลับสู่โรงพยาบาล ‘เชื่อมกันจริง’” — นพ.อิทธิพงษ์ ย้ำ Continuum of Care ที่เริ่มจาก Community setting จบที่ Emergency และ Follow-up ในโรงพยาบาล

ก้าวเล็ก ๆ ที่ “สำคัญมาก” ของเมืองหนึ่งและบทเรียนของทั้งประเทศ

บันทึกความร่วมมือวันนี้ทำให้ “บริการทางการแพทย์” กับ “บริการทางสังคม” มาวางอยู่โต๊ะเดียวกัน ครอบครัวได้แพ็กความรู้ทักษะสิทธิประโยชน์เครือข่ายที่เดินไปด้วยกัน โรงพยาบาลได้ต่อยอดภารกิจปฐมภูมิ–ทุติยภูมิให้เข้าถึงชีวิตจริง ส่วนศูนย์การค้าได้บทบาทใหม่ในฐานะ ผู้เสริมความยืดหยุ่นให้สวัสดิการครอบครัว หากติดตามผลอย่างโปร่งใส และคุมจริยธรรม–ข้อมูลส่วนบุคคลอย่างเข้มงวด โมเดลนี้มีศักยภาพจะขยายผลสู่เมืองอื่น ๆ และช่วย ชิดเป้าหมาย SDG 3 ของประเทศในมิติแม่และเด็กได้อย่างแท้จริง

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • เว็บไซต์ทางการ โรงพยาบาลเกษมราษฎร์ ศรีบุรินทร์: ภาพรวมบริการ, ศูนย์สุขภาพเด็ก, ระบบฉุกเฉิน 24 ชม.
  • หน้าโฮมภาษาอังกฤษของโรงพยาบาล (ประกาศกิจกรรม Mother’s Class ครั้งที่ 5 ปี 2568)
  • เพจทางการโรงพยาบาล/วิดีโอและโพสต์กิจกรรม Sriburin Mother’s Class ณ โรบินสันเชียงราย (ย้ายคลาสออกสู่พื้นที่สาธารณะ)
  • เพจ Robinson Department Store Chiang Rai: แคมเปญสิทธิประโยชน์ลูกค้ากลุ่มแม่–เด็กในช่วงเทศกาล (ประกอบภาพรวมด้านสิทธิประโยชน์ตามฤดูกาล)
  • กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข: แดชบอร์ด ANC 5 ครั้ง (ตัวชี้วัดคุณภาพการฝากครรภ์) และสรุปผลปี 2566–2568
  • UNICEF Thailand / MICS 2022: อัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ล้วน 6 เดือน ~28–29% และข่าวประชาสัมพันธ์ปี 2023 (ต่ำกว่าเป้าหมายโลก 50%)
  • กรมอนามัย (MOPH) – Maternal Mortality Dashboard 2567: จำนวนมารดาเสียชีวิต 88 ราย (ใช้เพื่อย้ำความสำคัญของระบบดูแลต่อเนื่อง)
  • UNICEF Thailand (News): อัตราการเกิดในวัยรุ่นลดลงจาก 23 → 18 ต่อหญิง 1,000 คน (2019→2022) จากผลสำรวจ MICS (บริบทเชิงประชากรแม่วัยรุ่น)
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
FEATURED NEWS LIFESTYLE

อินฟลูเอนเซอร์ไทยต้องรับผิด! บทบาทเปลี่ยนสู่ “ผู้โฆษณา” ความรับผิดทางกฎหมายทวีคูณ

  • FEATURED NEWS

เปิดโปงเงื่อนงำโลกอินฟลูเอนเซอร์ไทย: เมื่อบทบาทเปลี่ยนสู่ “ผู้โฆษณา” ความรับผิดทางกฎหมายจึงทวีคูณ และผู้บริโภคต้องรับมืออย่างไร

เชียงราย, 14 สิงหาคม 2568 – ในยุคดิจิทัลที่ “อินฟลูเอนเซอร์” หรือผู้ทรงอิทธิพลบนโลกออนไลน์ได้เข้ามามีบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจและกำหนดพฤติกรรมผู้บริโภค ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงปี 2567-2568 ได้เผยให้เห็นถึงภูมิทัศน์ทางกฎหมายและธุรกิจที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมีนัยสำคัญ เมื่อผู้เสียหายจำนวนมากเริ่มรวมตัวกันใช้ช่องทางกฎหมายอย่างจริงจัง สะท้อนภาพว่าอินฟลูเอนเซอร์ไม่ได้ถูกมองเป็นเพียง “ผู้มีอิทธิพล” อีกต่อไป แต่ได้รับการปฏิบัติในฐานะ “ผู้โฆษณา” หรือ “ผู้จำหน่าย” ซึ่งต้องเผชิญกับความรับผิดทางกฎหมายที่สูงขึ้นอย่างน่าตกใจ รายงานข่าวเชิงลึกฉบับนี้จะเจาะลึกถึงการเติบโตของอุตสาหกรรม, ปัญหา “รีวิวไม่ตรงปก” ที่สร้างความเสียหายแก่ผู้บริโภค, ความเสี่ยงทางกฎหมายที่อินฟลูเอนเซอร์ต้องเผชิญ, และข้อเสนอแนะในการสร้างมาตรฐานเพื่อการเติบโตอย่างยั่งยืนของวงการนี้

เบื้องหลังตัวเลขการเติบโตของอาณาจักรอินฟลูเอนเซอร์ไทยมูลค่าหลายหมื่นล้าน

อุตสาหกรรมคอนเทนต์ครีเอเตอร์และอินฟลูเอนเซอร์ในประเทศไทยได้ขยายตัวอย่างรวดเร็วและมีนัยสำคัญในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โดยข้อมูลจาก Tellscore (เทลล์สกอร์) ที่เปิดเผยเมื่อวันที่ 5 กันยายน 2567 ระบุว่าตลาดอินฟลูเอนเซอร์ไทยมีมูลค่าสูงถึง 4.5 หมื่นล้านบาท และมีอัตราการเติบโตต่อปีอยู่ที่ 25-30% ติดต่อกันมา 3 ปีแล้ว ตัวเลขที่น่าตกใจคือ ประเทศไทยมีคอนเทนต์ครีเอเตอร์จำนวนมากถึง 9,000,000 คน หรือคิดเป็นประมาณ 12.86% ของจำนวนประชากรไทยทั้งหมด และในจำนวนนี้ มีถึง 2 ล้านคนที่เป็นครีเอเตอร์แบบ “ฟูลไทม์” หรือทำอาชีพนี้อย่างเต็มตัว ซึ่งสูงมากเมื่อเทียบกับคอนเทนต์ครีเอเตอร์ทั่วโลกที่มีประมาณ 200 ล้านคน หรือ 3% ของประชากรโลก

นางสาวสุวิตา จรัญวงศ์ ประธานกรรมการบริหาร และผู้ร่วมก่อตั้ง Tellscore ได้กล่าวถึงภาพรวมตลาดคอนเทนต์ครีเอเตอร์ในประเทศไทยในปีนี้ว่า แม้เศรษฐกิจไทยโดยรวมอาจไม่สดใส แต่ภาคเอกชนไทยยังคงรุกทำการตลาดผ่านอินฟลูเอนเซอร์และคอนเทนต์ครีเอเตอร์อย่างต่อเนื่อง เนื่องจากเล็งเห็นความสำคัญในการเข้าถึงกลุ่มลูกค้าเป้าหมาย โดยกลุ่มอุตสาหกรรมที่ทุ่มงบการตลาดผ่านอินฟลูเอนเซอร์มากที่สุด 3 อันดับแรกได้แก่ กลุ่มเพื่อสุขภาพและความงาม (Health & Beauty), กลุ่มไลฟ์สไตล์ (Lifestyle), และกลุ่มการเงินและซุปเปอร์แอปฯ (Finance & Superapps) ในทางกลับกัน กลุ่มอสังหาริมทรัพย์และยานยนต์กลับชะลอการใช้งบประมาณลงตามภาพรวมตลาดที่หดตัว การขยายตัวนี้ทำให้บทบาทของอินฟลูเอนเซอร์ไม่จำกัดอยู่เพียงการสร้างความบันเทิงหรือให้ความรู้ แต่ยังรวมถึงการเป็นผู้กำหนดแนวคิดและพฤติกรรมของผู้บริโภคโดยตรง

เปิดตัวเลขคอนเทนต์ครีเอเตอร์ไทย พุง 9 ล้านคน - เจาะลึกคอนเทนต์ไหน “รุ่งปังๆ -ร่วง หลุดกระแสแล้ว”

ฝันร้ายวันเกิด: เมื่อ “รีวิว” ไม่ใช่แค่ความเห็น แต่คือ “โฆษณา” ที่ไม่ตรงปก

ภายใต้ความเจิดจรัสของตัวเลขทางเศรษฐกิจ ปัญหาด้านจริยธรรมและความโปร่งใสกลับเป็น “ภัยเงียบ” ที่กำลังคุกคามผู้บริโภค กรณีที่ผู้ใช้โซเชียลรายหนึ่งได้โพสต์เรื่องราวในกลุ่ม “พวกเราคือผู้บริโภค” ที่ถูกเผยแพร่เมื่อวันพุธที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2568 เกี่ยวกับประสบการณ์การเข้าพัก “รีสอร์ทไม่ตรงปก” ที่รีสอร์ทชื่อดังแห่งหนึ่ง ในจังหวัดชลบุรี ได้กลายเป็นประเด็นร้อนที่สะท้อนถึงปัญหาที่เกิดขึ้นซ้ำซากในวงการนี้ ผู้เสียหายรายนี้ตั้งใจจองที่พักเพื่อฉลองวันเกิดผ่านแอปพลิเคชันจองออนไลน์ โดยมีภาพที่พักที่สวยงามน่าดึงดูดใจ แต่เมื่อไปถึงสถานที่จริงกลับพบว่าบรรยากาศโดยรอบเป็นเหมือน “ที่รกร้าง” เต็มไปด้วยขยะ และสภาพที่พักก็ทรุดโทรมอย่างหนัก

เรื่องราวนี้ไม่ได้เป็นการเกิดขึ้นเพียงกรณีเดียว แต่ยังมีเสียงสะท้อนจากผู้บริโภคคนอื่น ๆ ที่เคยมีประสบการณ์คล้ายคลึงกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการติดตามรีวิวของอินฟลูเอนเซอร์ สายกินสายรีวิวชื่อดังที่มีผู้ติดตามหลักล้าน ในจังหวัดชลบุรี ที่ผู้บริโภคจำนวนมากออกมายืนยันว่า “รีวิวไม่ตรงปกเกือบทุกที่” จนเลิกเชื่อถือ และเลิกติดตาม ปัญหานี้ตอกย้ำให้เห็นว่า ในยุคที่ผู้บริโภคอาศัย “รีวิว” และ “อินฟลูเอนเซอร์” เป็นหลักในการตัดสินใจซื้อสินค้าและบริการ ความน่าเชื่อถือของข้อมูลเหล่านั้นจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง และการรีวิวที่ไม่เป็นไปตามความเป็นจริง หรือการใช้ภาพเก่ามาประกอบการโฆษณา ถือเป็นการกระทำที่เข้าข่าย “การโฆษณาเกินจริง” หรือ “การโฆษณาที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิด” ซึ่งผิดตามกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภค ยิ่งไปกว่านั้น ผู้บริโภคบางรายถึงขั้นระบุว่าอินฟลูเอนเซอร์รายดังกล่าวมีพฤติกรรมเข้าข่าย “มิจฉาชีพ” และเคยถูกโกงเงินไปหลายพันบาทจากการจองที่พักผ่านเพจนั้น แสดงให้เห็นว่าปัญหาไม่ได้หยุดอยู่แค่ความไม่ตรงปก แต่ลุกลามไปถึงขั้นการหลอกลวงที่สร้างความเสียหายทางการเงินอย่างร้ายแรงแก่ประชาชน

ราคาที่ต้องจ่าย ความรับผิดทางกฎหมายที่อินฟลูเอนเซอร์ต้องเผชิญ

การเปลี่ยนผ่านบทบาทของอินฟลูเอนเซอร์จาก “ผู้มีอิทธิพล” ธรรมดาไปสู่ “ผู้โฆษณา” โดยตรง ได้นำมาซึ่งความรับผิดชอบทางกฎหมายที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากปัจจุบันยังไม่มีการบัญญัติกฎหมายเฉพาะสำหรับอินฟลูเอนเซอร์โดยตรง กฎหมายที่มีอยู่เดิมจึงถูกนำมาปรับใช้เพื่อคุ้มครองผู้บริโภคและควบคุมการกระทำที่อาจก่อให้เกิดความเสียหาย ซึ่งการโฆษณาเกินจริงอาจนำไปสู่การดำเนินคดีภายใต้กฎหมายหลายฉบับพร้อมกัน ทำให้ความเสี่ยงและบทลงโทษเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ

  1. ความผิดฐานหมิ่นประมาทและการใช้สื่อออนไลน์: การโพสต์ข้อความหรือรูปภาพบนโซเชียลมีเดียที่เปิดเป็นสาธารณะและทำให้ผู้อื่นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง อาจเข้าข่ายความผิดฐานหมิ่นประมาทโดยการโฆษณาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 328 ซึ่งมีโทษจำคุกไม่เกิน 2 ปี และปรับไม่เกิน 2 แสนบาท และมักถูกฟ้องควบคู่กับ พ.ร.บ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2560 มาตรา 14 ที่บัญญัติความผิดเกี่ยวกับการนำเข้าข้อมูลอันเป็นเท็จสู่ระบบคอมพิวเตอร์ ซึ่งมีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 1 แสนบาท การมีผู้ติดตามจำนวนมากของอินฟลูเอนเซอร์จึงเป็นทั้งทรัพย์สินและความเสี่ยงทางกฎหมายที่สำคัญ
  2. คดีการโฆษณาและการหลอกลวงผู้บริโภคการโฆษณาของอินฟลูเอนเซอร์อยู่ภายใต้ พ.ร.บ. คุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522 ซึ่งกำหนดให้การโฆษณาต้องไม่ใช้ข้อความที่เป็นเท็จ เกินจริง หรืออาจก่อให้เกิดความเข้าใจผิดในสาระสำคัญเกี่ยวกับสินค้าหรือบริการ ผู้ที่ใช้ข้อความโฆษณาที่เป็นเท็จหรือเกินความจริง ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 6 เดือน หรือปรับไม่เกิน 1 แสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และหากอินฟลูเอนเซอร์เป็นเจ้าของสื่อที่รับโฆษณา จะต้องรับโทษในอัตรากึ่งหนึ่งของโทษที่กำหนดไว้สำหรับผู้ประกอบธุรกิจ

ที่น่าจับตาเป็นพิเศษคือ กฎหมายเฉพาะสำหรับผลิตภัณฑ์สุขภาพ เช่น พ.ร.บ. อาหาร พ.ศ. 2522 และ พ.ร.บ. เครื่องสำอาง พ.ศ. 2558 ซึ่งมีการกำหนดโทษที่รุนแรงกว่ากฎหมายทั่วไป การโฆษณาคุณประโยชน์ คุณภาพ หรือสรรพคุณของอาหารอันเป็นเท็จหรือหลอกลวงให้ผู้บริโภคหลงเชื่อโดยไม่สมควร มีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 30,000 บาท รวมถึงข้อความต้องห้ามที่ อย. กำหนดอย่างชัดเจน เช่น คำที่สื่อว่า “รักษาโรค” หรือ “เปลี่ยนแปลงโครงสร้างร่างกาย” เช่น ลดโคเลสเตอรอล, ลดน้ำหนักถาวร, อัพไซส์ สำหรับเครื่องสำอาง การโฆษณาเกินจริงก็มีโทษจำคุกไม่เกิน 1 ปี หรือปรับไม่เกิน 1 แสนบาท

  1. ความรับผิดทางอาญาฐานฉ้อโกงประชาชน: หากการโฆษณามีเจตนาทุจริตเพื่อหลอกลวงประชาชนจนทำให้เสียทรัพย์ อาจเข้าข่ายความผิดฐานฉ้อโกงประชาชน ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 343 ซึ่งมีโทษจำคุกสูงถึง 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 1 แสนบาท ซึ่งแตกต่างจากความผิดตาม พ.ร.บ. คุ้มครองผู้บริโภคตรงที่ต้องพิสูจน์ “เจตนาทุจริต” ของผู้กระทำ อินฟลูเอนเซอร์ที่ร่วมมือกับเจ้าของผลิตภัณฑ์ที่รู้ว่าเป็นความเท็จและมีเจตนาหลอกลวงประชาชน อาจถูกยกระดับความผิดจากผู้โฆษณาไปเป็น “ผู้สนับสนุน” หรือ “ตัวการร่วม” ในความผิดฐานฉ้อโกงประชาชนได้
  2. คดีความรับผิดทางอาญาจากความประมาท: ในบางกรณี การสร้างคอนเทนต์อันตรายหรือท้าทายที่นำไปสู่การบาดเจ็บหรือเสียชีวิตของผู้อื่น อาจเข้าข่ายความผิดฐานกระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291 โดยมีโทษจำคุกไม่เกิน 10 ปี หรือปรับไม่เกิน 2 แสนบาท กรณีศึกษาที่สะเทือนใจคือ การเสียชีวิตของ “แบงค์ เลสเตอร์” อินฟลูเอนเซอร์ผู้สู้ชีวิต หลังจากถูกจ้างให้ดื่มเหล้าปริมาณมาก ซึ่งอัยการได้ให้ความรู้ทางกฎหมายว่าผู้ที่ “ยุยง” หรือ “เชียร์” ให้ดื่ม โดยรู้ว่าการกระทำนั้นอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต อาจเข้าข่าย “กระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย”

บทเรียนจากคดีสำคัญจุดเปลี่ยนของวงการอินฟลูเอนเซอร์

สถานการณ์การฟ้องร้องที่เกิดขึ้นในช่วงปี 2567-2568 ได้สร้างบรรทัดฐานใหม่ให้กับอุตสาหกรรม และส่งสัญญาณว่าการบังคับใช้กฎหมายได้เปลี่ยนผ่านจากการกำกับดูแลแบบตั้งรับไปสู่การบังคับใช้กฎหมายเชิงรุก โดยมีคดีสำคัญหลายกรณีที่สะท้อนถึงความซับซ้อนและความรุนแรงของบทลงโทษ:

  • คดี The iCon Group: เป็นตัวอย่างสำคัญของการฟ้องร้องแบบกลุ่ม (Class Action-style) ที่มีผู้เสียหายเข้าร้องเรียนกว่า 250 คน มูลค่าความเสียหายรวมประมาณ 95 ล้านบาท คดีนี้แสดงให้เห็นถึงการทำงานร่วมกันของหลายหน่วยงานในการสืบสวนสอบสวน ได้แก่ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ, กรมสอบสวนคดีพิเศษ (DSI), สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน (ปปง.) และสำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค (สคบ.) โดย สคบ. ได้เรียกอินฟลูเอนเซอร์และผู้เกี่ยวข้องเข้ามาให้ปากคำเพื่อสอบสวนข้อเท็จจริง ซึ่งทนายความชื่อดังแนะนำว่าอินฟลูเอนเซอร์ควรโฆษณาแค่สินค้าเท่านั้น และไม่ควรโฆษณาระบบธุรกิจเพื่อหลีกเลี่ยงการเข้าไปเกี่ยวข้องกับคดีแชร์ลูกโซ่
  • คดีอินฟลูเอนเซอร์ฟ้องเอเจนซี่ฉ้อโกง: ในเดือนมีนาคม 2568 กลุ่มผู้เสียหายกว่า 50 คน ซึ่งประกอบด้วยอินฟลูเอนเซอร์ เจ้าของแบรนด์ และอดีตพนักงาน ได้รวมตัวกันแจ้งความ บก.ป. เพื่อดำเนินคดีกับบริษัทเอเจนซี่แห่งหนึ่ง มูลค่าความเสียหายรวมกว่า 20 ล้านบาท บริษัทมีพฤติกรรมไม่จ่ายค่าจ้าง, ไม่ผลิตงานตามสัญญา, และมีการข่มขู่ฟ้องกลับ การรวมตัวกันเพื่อดำเนินคดีอาญาในครั้งนี้เป็นการยกระดับข้อพิพาทเพื่อเพิ่มอำนาจการต่อรอง สะท้อนให้เห็นว่าแม้แต่อินฟลูเอนเซอร์เองก็อาจตกเป็นเหยื่อของการฉ้อโกงได้เช่นกัน
  • คดีไลฟ์สดขายทอง “แม่ตั๊ก-ป๋าเบียร์”: กรณีนี้แสดงให้เห็นว่าการโฆษณาที่ไม่ตรงปกอาจถูกยกระดับเป็นคดีอาญาฐาน “ฉ้อโกงประชาชน” และ “พ.ร.บ. คอมพิวเตอร์” เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ระบุว่าจะเรียกอินฟลูเอนเซอร์ที่เคยร่วมไลฟ์สดเข้ามาให้ปากคำ เพื่อตรวจสอบว่ามีส่วนรู้เห็นกับการกระทำผิดหรือไม่
  • คดีโฆษณาเว็บพนันออนไลน์: กรณีของอินฟลูเอนเซอร์ชื่อดัง “อิงฟ้า อารยา” ที่ถูกจับกุมจากการโฆษณาชักชวนให้เล่นการพนันออนไลน์ แสดงให้เห็นถึงการบังคับใช้กฎหมายที่เข้มงวดบนโลกออนไลน์ โดยตำรวจไซเบอร์ได้เปิดเผยว่ามีการจับกุมอินฟลูเอนเซอร์ในลักษณะดังกล่าวไปแล้วกว่า 100 คน

การดำเนินคดีเหล่านี้เป็นการส่งสัญญาณที่ชัดเจนไปยังผู้กระทำความผิดว่า การหลอกลวงหรือการทำผิดกฎหมายจะไม่สามารถลอยนวลได้อีกต่อไป

ข้อเสนอแนะและข้อเรียกร้อง สร้างจริยธรรมสู่การเติบโตที่ยั่งยืน

เพื่อป้องกันปัญหาที่ซับซ้อนและผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อผู้บริโภคและภาพลักษณ์ของอุตสาหกรรมในระยะยาว การสร้างมาตรฐานและจริยธรรม จึงเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งในภาวะที่กฎหมายเฉพาะสำหรับอินฟลูเอนเซอร์ยังไม่มีการบัญญัติขึ้นอย่างชัดเจน การขับเคลื่อน “ร่างจริยธรรมของอินฟลูเอนเซอร์” จึงถือเป็นการตอบสนองเชิงรุกของภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง ร่างจริยธรรมดังกล่าวซึ่งเป็นเกณฑ์ขั้นต่ำในการคุ้มครองผู้บริโภค ประกอบด้วยข้อปฏิบัติ 5 ข้อหลัก ได้แก่:

  1. ตรวจสอบคุณภาพและความปลอดภัยของสินค้า: ก่อนรับโฆษณา ต้องขอตรวจสอบใบอนุญาตจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น อย. หรือ มอก.
  2. ทดลองใช้สินค้าจริง: และมีหลักฐานแสดงผลการใช้ที่เป็นไปตามที่โฆษณา
  3. ยอมรับว่าการรีวิวคือการโฆษณา: และต้องมีความโปร่งใส รวมถึงเข้าใจขอบเขตทางกฎหมาย
  4. หลีกเลี่ยงสินค้าผิดกฎหมาย: เช่น บุหรี่ไฟฟ้าหรือการพนัน
  5. มีการเยียวยาผู้บริโภค: หากเกิดผลกระทบเชิงลบจากเนื้อหาที่ตนเองโฆษณาไป

การสร้าง “จริยธรรม” นี้เป็นการลดความเสี่ยงทั้งสำหรับผู้ผลิตเนื้อหาและผู้บริโภค โดยเป็นการสร้างมาตรฐานที่สูงขึ้นจากภายในอุตสาหกรรมเอง

ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายเพื่อการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืน

  • ยกระดับการกำกับดูแลแพลตฟอร์มออนไลน์: หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรผลักดันให้แพลตฟอร์มจองที่พักและแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียมีมาตรการที่เข้มงวดมากขึ้นในการตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลที่โฆษณา เพื่อป้องกันการนำภาพเก่าหรือไม่ตรงกับสถานที่จริงมาใช้งาน
  • สร้างมาตรฐานและจรรยาบรรณนักรีวิว: ควรมีการส่งเสริมและสร้างความตระหนักรู้ถึงจรรยาบรรณของนักรีวิว ว่าการนำเสนอข้อมูลต้องเป็นไปตามความเป็นจริงและโปร่งใส โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการรับเงินจากผู้ประกอบการในการรีวิว
  • ให้ความรู้แก่ผู้บริโภค: สภาผู้บริโภค และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ให้ความรู้แก่ผู้บริโภคถึงวิธีการสังเกตและตรวจสอบรีวิวที่น่าเชื่อถือ เช่น การดูรีวิวจากหลาย ๆ แหล่ง การตรวจสอบคะแนนรีวิวจากแพลตฟอร์มที่น่าเชื่อถือ และการพิจารณาภาพที่มาจากการโพสต์ของผู้ใช้บริการจริง

ข้อเสนอแนะเชิงปฏิบัติสำหรับทุกภาคส่วน

  • สำหรับอินฟลูเอนเซอร์: ควรยึดหลัก “ตรวจสอบ-ทดลอง-เปิดเผย” คือ ตรวจสอบข้อมูลสินค้าและบริษัทคู่ค้าอย่างละเอียด พร้อมขอเอกสารการอนุญาตที่ถูกต้อง ทดลองใช้ผลิตภัณฑ์จริงด้วยตนเองและรีวิวตามผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจริง และที่สำคัญที่สุดคือ เปิดเผยให้ชัดเจนว่าเป็น “โฆษณา” หรือ “สปอนเซอร์” โดยใช้ภาษาและแฮชแท็กที่เข้าใจง่าย ควรระมัดระวังการสร้างคอนเทนต์ที่เสี่ยงอันตราย หรือการโฆษณาระบบธุรกิจที่ซับซ้อนที่อาจเข้าข่ายแชร์ลูกโซ่ รวมถึงระวังการแสดงความคิดเห็นที่สุ่มเสี่ยงต่อการหมิ่นประมาท โดยควรทำการตรวจสอบข้อเท็จจริงก่อนเสมอ นอกจากนี้ ควรจัดทำสัญญาที่เป็นลายลักษณ์อักษรที่รัดกุมและตรวจสอบเงื่อนไขอย่างละเอียดก่อนรับงาน โดยเฉพาะเรื่องค่าตอบแทนและขอบเขตความรับผิดชอบ.
  • สำหรับแบรนด์และเอเจนซี่: ควรจัดทำสัญญาที่รัดกุม ระบุขอบเขตความรับผิดชอบของอินฟลูเอนเซอร์อย่างชัดเจน โดยเฉพาะประเด็นความถูกต้องของข้อมูล การเปิดเผยความสัมพันธ์ในการโฆษณา และการหลีกเลี่ยงข้อความที่เกินจริง ควรมีนโยบายตรวจสอบอินฟลูเอนเซอร์และเนื้อหาที่สร้างขึ้นอย่างเข้มงวด รวมถึงตรวจสอบความน่าเชื่อถือของพันธมิตรทางธุรกิจเพื่อป้องกันการเข้าไปพัวพันกับการฉ้อโกง และควรสนับสนุนการออกกฎหมายและแนวปฏิบัติที่ชัดเจน เพื่อส่งเสริมความโปร่งใสและสร้างมาตรฐานที่ยอมรับร่วมกันในอุตสาหกรรม.
  • สำหรับผู้บริโภค: หากได้รับความเสียหายจากการโฆษณาเกินจริงหรือผลิตภัณฑ์ที่อันตราย ควรใช้สิทธิในการร้องเรียนผ่าน

สภาองค์กรของผู้บริโภคมีช่องทางการร้องเรียนดังนี้

Line: @tccthailand
ใครพบปัญหาผู้บริโภคสามารถร้องเรียนสภาองค์กรของผู้บริโภค
Facebook / X (Twitter): สภาองค์กรของผู้บริโภค
Tiktok: tccthailand 
โทร 1502 และ 022391839
หรือแจ้งเรื่องร้องเรียนออนไลน์ได้ที่ https://complaint.tcc.or.th และทาง E-mail : complaint@tcc.or.th

สายด่วน อย. 1556 หรือ สคบ. ได้โดยตรง ควรใช้วิจารณญาณที่สูงขึ้นในการพิจารณาข้อมูลจากการรีวิว และตระหนักว่าการโฆษณาและการรับรองจากอินฟลูเอนเซอร์อาจมีแรงจูงใจทางการเงินแฝงอยู่ ที่สำคัญคือ หากพบการกระทำที่ผิดกฎหมาย ควรเก็บหลักฐานให้ครบถ้วนที่สุด เช่น ภาพหน้าจอการจอง, ภาพโฆษณา, ภาพถ่ายและวิดีโอของสภาพที่พักจริง และหลักฐานการติดต่อ เพื่อใช้ในการแจ้งความต่อไป.

การวิเคราะห์สถานการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ชี้ให้เห็นว่า อุตสาหกรรมอินฟลูเอนเซอร์ไทยกำลังเข้าสู่ช่วงของการเปลี่ยนผ่านที่สำคัญ การเติบโตอย่างก้าวกระโดดจะต้องมาพร้อมกับความรับผิดชอบและจริยธรรมที่เข้มแข็ง การร่วมมือกันระหว่างอินฟลูเอนเซอร์ แบรนด์ เอเจนซี่ หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และภาครัฐ ในการสร้างมาตรฐานที่โปร่งใส จะเป็นกุญแจสำคัญในการส่งเสริมความเชื่อมั่นของผู้บริโภค และนำไปสู่การเติบโตอย่างยั่งยืนของอุตสาหกรรมมูลค่าหลายหมื่นล้านนี้ในระยะยาว ซึ่งท้ายที่สุดแล้ว ประชาชนผู้บริโภคทั่วไปจะได้รับประโยชน์สูงสุดจากการได้เข้าถึงข้อมูลที่ถูกต้อง เป็นจริง และได้รับการคุ้มครองสิทธิ์อย่างเต็มที่.

#สภาผู้บริโภค #เพื่อนผู้บริโภค

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • Tellscore: รายงานวิจัย “Futures of Content Creators 2035” และข้อมูลอินไซต์ตลาดจาก “เปิดตัวเลขคอนเทนต์ครีเอเตอร์ไทย พุง 9 ล้านคน ทำงานแบบ Full-time 2 ล้าน”.
  • สำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค (สคบ.): ข้อมูลและอำนาจการกำกับดูแลจาก “รายงานวิเคราะห์ความรับผิดทางกฎหมายของอินฟลูเอนเซอร์จากการโฆษณาเกินจริง”.
  • สภาองค์กรของผู้บริโภค (สภาผู้บริโภค): ข้อมูลและข้อเสนอแนะจาก “รีสอร์ทไม่ตรงปก: ภัยรีวิวไร้จรรยาบรรณและการปกป้องสิทธิ์ผู้บริโภค”.
  • สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.): บทลงโทษและข้อห้ามในการโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพ.
  • สำนักงานตำรวจแห่งชาติ, กรมสอบสวนคดีพิเศษ (DSI), สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน (ปปง.): บทบาทในการสืบสวนคดีสำคัญ เช่น The iCon Group และคดีฉ้อโกง.
  • ประมวลกฎหมายอาญา: มาตราที่เกี่ยวข้องกับความผิดฐานหมิ่นประมาท, ฉ้อโกง, และประมาทเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย.
  • พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 (และฉบับแก้ไข): มาตราที่เกี่ยวข้องกับการนำเข้าข้อมูลอันเป็นเท็จ.
  • “รายงานการวิเคราะห์คดีความและการบังคับใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับอินฟลูเอนเซอร์ในประเทศไทย พ.ศ. 2567-2568″: ข้อมูลเชิงลึกและกรณีศึกษาในภาพรวม.
  • หน่วยงานและสื่อที่อ้างอิงในแหล่งข้อมูล: เช่น Linktree, FTC (คณะกรรมาธิการการค้าแห่งสหพันธรัฐ สหรัฐอเมริกา), Thaipost.net, Thai PBS News, Sanook.com.
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
FEATURED NEWS WORLD PULSE

พลังสามัคคีลาบวน! 3,000 คนชุมนุมเรียกร้องความจริงคดีนักเรียนหญิง Zara

  • FEATURED NEWS

มาเลเซียช็อกทั้งประเทศ “Justice for Zara” จุดไฟยุติความรุนแรงในโรงเรียน—เสียงสามัคคีกว่า 3,000 คนที่ลาบวน กดดันรัฐคลี่คดีให้โปร่งใส

ลาบวน/โกตาคินาบาลู, 12 สิงหาคม 2568—เสียงตะโกน “Justice for Zara” ดังก้องลานจอดรถหน้า Labuan Food Court ตลอดบ่ายวันอาทิตย์ ผู้คนแต่งชุดดำแน่นพื้นที่ ท่ามกลางแดดจัดและป้ายผ้าข้อความ “Stop Bullying” โบกสะบัดเหนือศีรษะกว่า 3,000 คน งานนี้ไม่ได้แบ่งสีการเมือง เพราะแกนนำจากหลากพรรคขึ้นเวทีร่วมเรียกร้อง “ความจริง” และ “ความยุติธรรม” ให้ซาร่า ไกรีนา มหาธีร์ เด็กหญิงวัย 13 ปี จากซีปิตัง ที่เสียชีวิตหลังถูกพบหมดสติใกล้ท่อระบายน้ำของโรงเรียนประจำศาสนาในปาปาร์ รัฐซาบาห์ เมื่อรุ่งสาง 16 ก.ค. ที่ผ่านมา ก่อนสิ้นใจในโรงพยาบาลควีนเอลิซาเบธ 1 วันถัดมา ความสูญเสียครั้งนี้จุดระเบิดสังคมให้ลุกขึ้นทวงความจริง และหยุดยั้งการรังแกในสถานศึกษาอย่างเด็ดขาด

ลาบวน (Labuan) คือที่ไหน

ลาบวน (Labuan) เป็นดินแดนสหพันธ์แห่งหนึ่งของประเทศมาเลเซีย 🇲🇾 ตั้งอยู่บนเกาะขนาดเล็กทางตอนเหนือของเกาะบอร์เนียวในทะเลจีนใต้ ใกล้กับประเทศบรูไน

เกาะลาบวนมีชื่อเสียงในฐานะ ศูนย์กลางทางการเงินนอกชายฝั่ง (offshore financial centre) และเป็นแหล่งดำน้ำที่มีชื่อเสียงจากซากเรือจมหลายลำ ซึ่งเป็นซากเรือจากสงครามโลกครั้งที่ 2 และซากเรืออื่นๆ ทำให้เป็นจุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับนักดำน้ำและนักท่องเที่ยวที่สนใจประวัติศาสตร์

ผู้จัดคือ “Kelab Wanita Sejahtera” โดยมีดาโต๊ะ โมห์ด ราฟี อาลี ฮัสซัน แกนนำจากพรรครัฐบาลร่วมขึ้นนำ พร้อมตัวแทนจาก PKR และ Warisan ร่วมวงปราศรัย เนื้อหากดดันให้รัฐ “ไม่ปล่อยให้ความรุนแรงต่อเด็กถูกมองข้ามอีกต่อไป” ภาพผู้คนในชุดดำหลากวัย สะท้อนพลังสาธารณะข้ามสายงานและฐานะทางสังคมอย่างเด่นชัด ขบวนการนี้จึงก้าวพ้นพรมแดนการเมือง กลายเป็น “วาระมนุษยธรรม” ของทั้งประเทศ

ขณะเดียวกัน ความคืบหน้าคดีเดินหน้าอย่างเข้ม สำนักงานอัยการสูงสุดมาเลเซีย (AGC) สั่งขุดศพเพื่อนำมาชันสูตรอย่างเป็นทางการ หลังเกิดข้อกังขาหลายด้าน ต่อมามีการขุดศพเมื่อคืน 9 ส.ค. และเคลื่อนร่างถึงโรงพยาบาลควีนเอลิซาเบธ I เวลาราว 22.30 น. เริ่มชันสูตรเช้าวันที่ 10 ส.ค. โดยทีมพยาธิแพทย์ 4 คน และที่ปรึกษานิติเวช ร่วมตรวจอย่างละเอียดนานกว่า 8 ชั่วโมง ภายใต้การสังเกตการณ์จากทนายครอบครัวและตำรวจ

อย่างไรก็ดี กระแสข่าวลือที่ลุกลามทางออนไลน์โดยเฉพาะ “ทฤษฎีเครื่องซักผ้า” ถูกทนายครอบครัวปฏิเสธชัด ว่าเป็นเพียงการคาดเดา ไม่ใช่ข้อมูลที่มารดาของผู้ตายให้ไว้ พร้อมขอให้ลบข้อมูลที่สร้างความเสียหาย และให้ผู้โพสต์นำรายละเอียดส่งตำรวจเพื่อเอาผิดตามกฎหมายไซเบอร์ของมาเลเซียต่อไป เพื่อไม่ให้การสืบสวนไขว้เขว.

Public outcry for justice in Zara's case - Opinion

เส้นเวลาเหตุสะเทือนใจจากร่องรอยก่อนตาย สู่แรงกดดันให้รัฐเร่งคลี่คดี

คืนเกิดเหตุ 16 ก.ค. เวลาตีสามถึงตีสี่ มีผู้พบเด็กหญิงหมดสติใกล้ท่อระบายน้ำ ในพื้นที่หอพักโรงเรียนประจำศาสนาในปาปาร์ เธอถูกนำส่งโรงพยาบาล และเสียชีวิตวันที่ 17 ก.ค. รายงานเบื้องต้นสื่อท้องถิ่นระบุว่า ครอบครัวพบรอยช้ำขณะทำพิธีอาบน้ำศพ ก่อนตัดสินใจยื่นรายงานตำรวจ เพิ่มคำให้การ และขอให้มีการขุดศพเพื่อตรวจสอบใหม่ โดยเฉพาะเมื่อคลิปเสียงความยาว 44 วินาทีของบทสนทนาระหว่างแม่กับลูก สร้างข้อสงสัยต่อ “ทฤษฎีตกจากที่สูงโดยไม่ตั้งใจ” ที่เธอถูกบอกเล่าในตอนแรก.

วันที่ 2 ส.ค. ตำรวจซาบาห์ยื่นสำนวนสืบสวนเบื้องต้นต่อ AGC และเริ่มกระบวนการให้ความเห็นทางคดี ขณะที่ผู้ว่าการรัฐซาบาห์และผู้นำการเมืองระดับชาติ ต่างออกมาขอ “คลี่ทุกเงื่อนงำ ไม่ละเว้นผู้ใด” นายกรัฐมนตรีอันวาร์ อิบราฮิม ยังย้ำไม่ให้ “การเมืองแทรกแซงการสืบสวน” และขอประชาชนหลีกเลี่ยงการคาดเดาทำลายพยานหลักฐาน.

ปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา ตำรวจกลาง Bukit Aman รับไม้คุมสอบสวนต่อ เพื่อให้คดีเดินอย่างเป็นระบบระดับชาติ สร้างมาตรฐานการทำงานเดียวกัน และป้องกันอิทธิพลนอกคดี กระบวนการนี้สะท้อนความตั้งใจของรัฐในการ “เอาจริง” กับความรุนแรงต่อเด็กและการกลั่นแกล้งในสถานศึกษา.

“ความจริงต้องไปต่อ” เมื่อกระแสสังคมกดดันให้ระบบยุติธรรมโปร่งใส

มุมหนึ่ง กระแส “Justice for Zara” คือบทเรียนสำคัญของการขับเคลื่อนสังคมแบบสันติ ผู้คนมารวมตัวโดยสมัครใจ แต่งชุดดำเป็นสัญลักษณ์ ไร้ความรุนแรง เนื้อหาบนเวทีชัดเจนหยุดความรุนแรงต่อเด็ก สืบสวนอย่างโปร่งใส ไม่ปกป้องผู้กระทำผิดและข้ามเส้นแบ่งทางการเมืองอย่างน่าจับตา สื่อมาเลย์หลายฉบับรายงานเอกภาพในพื้นที่ พร้อมยืนยันตัวเลขผู้เข้าร่วมหลักพันตั้งแต่เช้าจรดบ่าย.

อีกมุมหนึ่ง พลังของข่าวลือบนโลกออนไลน์ก็ท้าทายความยุติธรรมไม่แพ้กัน การแชร์ข้อมูลคาดเดาอาจทำลายกระบวนการสืบสวน สร้างบาดแผลซ้ำให้ครอบครัวผู้ตาย และเปิดช่อง “อาชญากรรมไซเบอร์ทับซ้อนคดีหลัก” ทนายครอบครัวจึงประกาศให้ลบและหยุดเผยแพร่ทันที พร้อมเรียกผู้โพสต์เข้าให้ปากคำ ถือเป็นหมุดหมายสำคัญในการ “ตัดไฟแต่ต้นลม” เพื่อปกป้องการพิสูจน์ข้อเท็จจริง.

คลี่ปมเชิงระบบ เมื่อ “บูลลี่” ไม่ใช่เรื่องเล็ก และโรงเรียนต้องเป็นพื้นที่ปลอดภัย

ประเด็นที่สังคมมาเลเซียถกเถียงไม่ใช่แค่ “ใครผิด” หากแต่คือ “ระบบผิดตรงไหน” เพราะความรุนแรงในสถานศึกษาไม่ควรถูกจัดการด้วยคำขอโทษหรือคำมั่นว่าจะ “ดูแลให้ดี” เท่านั้น นักจิตวิทยาและนักนโยบายศึกษาย้ำว่า สถานศึกษาต้องสร้างวัฒนธรรมไม่ยอมรับการรังแก และมีช่องทางร้องเรียนที่เชื่อถือได้ สอดคล้องกับสัญญาณเชิงนโยบายจากกระทรวงศึกษาธิการมาเลเซีย ที่ยืนยัน “เปิดทางให้ตำรวจทำงานเต็มที่” และพร้อมทำงานร่วมกันเพื่อป้องกันเหตุซ้ำ.

ในอีกด้าน ประเทศไทยเองกำลังขยับ “ยกระดับความปลอดภัยในรั้วมหาวิทยาลัย” หลายสถาบันประกาศงดกิจกรรมรับน้องรุนแรง ล่าสุด มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา เชียงราย ออกประกาศงดกิจกรรมรับน้องทุกชนิด ทั้งในและนอกมหาวิทยาลัย พร้อมขู่ลงโทษวินัยร้ายแรงหากฝ่าฝืน การเคลื่อนไหวนี้สะท้อนเทรนด์ภูมิภาคที่เดินหน้า “สังคมการศึกษาไร้ความรุนแรง” อย่างจริงจัง.

ประชาชนได้อะไรจากการยืนหยัดเรียกร้องความจริง

ประการแรก ประชาชนได้ “ความโปร่งใส” เป็นเดิมพันร่วมกัน การขุดศพพร้อมชันสูตรโดยทีมแพทย์นิติเวชหลายฝ่าย เป็นขั้นตอนมาตรฐานที่ยกระดับความน่าเชื่อถือของผลทางการแพทย์ และช่วยลดข้อสงสัยในสังคม เมื่อผลชันสูตรมีฐานวิชาการแข็งแรง การตัดสินใจทางคดีจะยืนอยู่บนข้อเท็จจริงมากกว่าความรู้สึก.

ประการที่สอง สังคมได้ “บทเรียนการรู้เท่าทันข้อมูลผิด” คำชี้แจงจากทนายครอบครัวเกี่ยวกับข่าวลือเครื่องซักผ้า เป็นตัวอย่างการสื่อสารที่ตรงไปตรงมา และเน้นให้ร่วมมือกับตำรวจแทนการแชร์ซ้ำบนโซเชียล ความรับผิดชอบร่วมกันของผู้ใช้แพลตฟอร์ม คือเกราะคุ้มกันคดีเด็กที่บอบบางจาก “ความโกลาหลดิจิทัล”.

ประการที่สาม การรวมตัวอย่างสันติในลาบวนได้ “สร้างแรงกดดันเชิงบวก” ต่อระบบยุติธรรม พร้อมส่งสัญญาณชัดเจนว่า “ความรุนแรงต่อเด็กเป็นเส้นแดง” ที่สังคมไม่ยอมรับอีกต่อไป พลังข้ามพรรคการเมือง ยังทำให้ข้อเรียกร้อง “ปลอดการเมือง” และดึงประเด็นกลับสู่สิทธิและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์.

ประการที่สี่ เหตุการณ์นี้สะท้อน “ความจำเป็นของแนวทางป้องกันต้นน้ำ” โรงเรียนและหอพักต้องมีกติกาชัดเจน ช่องร้องเรียนปลอดภัย ระบบคุมความเสี่ยง 24 ชั่วโมง และการอบรมครู–นักเรียนเรื่องการแทรกแซงเมื่อเห็นเหตุรุนแรง การป้องกันที่ดีช่วยลดโอกาสการเกิดเหตุสุดโต่ง ก่อนกลายเป็นคดีร้ายแรง. (อ้างอิงทิศทางนโยบายและคำยืนยันจากฝ่ายการศึกษามาเลเซียในคดีนี้).

Vigils across Sabah demand justice for Zara Qairina Borneo Post Online

จากลาบวนถึงห้องชันสูตร สิบคำถามชวนคิด สังคมจะเดินไปอย่างไร

  1. เหตุใดการชันสูตรแรกเริ่มจึงไม่เกิดขึ้นทันที?
  2.  ใครมีอำนาจสั่งให้คืนความจริงทางการแพทย์แก่ครอบครัวได้เร็วขึ้น?
  3.  ระบบดูแลนักเรียนประจำปลอดภัยพอหรือยัง?
  4. กล้องวงจรปิดในพื้นที่เสี่ยงครอบคลุมเพียงพอหรือไม่?
  5. ครู–ผู้ดูแลได้รับการอบรมรับมือเหตุฉุกเฉินแค่ไหน?
  6. ช่องร้องเรียนภายในโรงเรียนเชื่อถือได้เพียงใด?
  7. ารบูรณาการตำรวจ–อัยการ–สาธารณสุขในคดีเด็กทำได้ไวแค่ไหน?
  8. กฎหมายคุ้มครองเด็กและความผิดไซเบอร์ใช้รับมือข่าวลือได้จริงหรือ?
  9. สื่อและประชาชนควรยืนเส้นแบ่งจริยธรรมตรงไหนเมื่อรายงานคดีเยาวชน? และ
  10. จะยกระดับวัฒนธรรม “ไม่ยอมรับการรังแก” ให้เป็นกติกาสังคมได้อย่างไร?

คำถามเหล่านี้ไม่ใช่แค่โจทย์ของมาเลเซีย แต่เป็นกระจกสะท้อนทั้งภูมิภาค รวมถึงไทย ที่ต้องจัดสมดุล “สิทธิเด็กเสรีภาพสื่อความยุติธรรม” ให้เดินไปด้วยกันอย่างมีหลักฐานรองรับ

เสียงจากรัฐ “จะไม่ให้ใครแทรกแซง” และ “ไม่มีใครอยู่เหนือกฎหมาย”

หลังแรงกดดันเพิ่มสูง นายกรัฐมนตรีอันวาร์ อิบราฮิม ย้ำว่า รัฐบาลจะไม่ปล่อยให้มีการเมืองแทรกแซง และจะเร่งรัดให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องทำงานตามขั้นตอน ทั้งยังเรียกร้องให้สังคมยึดข้อเท็จจริง ไม่ด่วนสรุปต่อหน้าสื่อหรือบนแพลตฟอร์มออนไลน์ ขณะเดียวกัน Bukit Aman รับช่วงสอบสวน เพื่อให้มาตรฐานการสืบสวนอยู่ในมือหน่วยกลาง ลดอิทธิพลและเพิ่มความเป็นเอกภาพ.

เมื่อบ้านและโรงเรียนต้องเปิดใจคุยกัน

ข้อมูลเชิงลึกจากคุณ นุชนาฎ สุขเกตุ เจ้าหน้าที่ศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็กและอดีตนักจิตวิทยา ซึ่งทำงานในโครงการป้องกันการรังแกกันในโรงเรียนของมูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก ได้ให้ภาพที่ชัดเจนและเป็นรูปธรรมอย่างยิ่งว่าการแก้ไขปัญหาความรุนแรงในโรงเรียนต้องเริ่มต้นจากที่บ้าน สู่ห้องเรียน และระบบนิเวศของสถานศึกษาในที่สุด

สัญญาณเตือนภัยที่ผู้ปกครองต้องสังเกต

ผู้ปกครองคือคนแรกที่จะต้องรับรู้ถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับลูกหลาน แต่ปัญหาคือเด็กจำนวนไม่น้อยมักจะเก็บงำความลับนี้ไว้คนเดียวด้วยความกลัว อับอาย หรือไม่รู้ว่าจะบอกใคร . คุณนุชนาฎได้ชี้ให้เห็นถึงสัญญาณเตือนที่ผู้ปกครองควรสังเกตอย่างละเอียด:

  • พฤติกรรมที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด: หากลูกที่เคยร่าเริงและมีความสุขกับการไปโรงเรียนกลับแสดงอาการไม่อยากไปโรงเรียน เก็บตัวเงียบ หรือซึมเศร้า นี่คือสัญญาณแรกที่ไม่อาจมองข้ามได้
  • ร่องรอยทางร่างกาย: รอยช้ำ บาดแผล หรือร่องรอยบาดเจ็บที่ไม่สามารถอธิบายที่มาได้อย่างสมเหตุสมผล ล้วนเป็นสิ่งที่ผู้ปกครองต้องใส่ใจ
  • การเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์: ลูกอาจมีอาการหงอยเหงา ไม่สดใส หรือแสดงความไม่พอใจอย่างรุนแรงเมื่อถูกพูดถึงเรื่องที่โรงเรียน ซึ่งอาจเป็นผลมาจากการถูกกลั่นแกล้ง

การวิเคราะห์ การสังเกตสัญญาณเหล่านี้ถือเป็น “การแก้ไขที่ต้นทาง” ซึ่งเป็นการป้องกันไม่ให้ปัญหาลุกลามไปสู่ความเสียหายที่รุนแรงขึ้นกว่าเดิม การที่เด็กตัดสินใจบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับผู้ปกครองไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เป็นเพราะความรู้สึกไว้วางใจที่ผู้ปกครองได้สร้างขึ้นมาก่อนหน้า ซึ่งคุณนุชนาฎได้เน้นย้ำถึงความสำคัญของ “การสื่อสารเชิง

บวก” โดยใช้คำถามปลายเปิดเพื่อกระตุ้นให้ลูกเล่าเรื่องราวได้อย่างเต็มที่ และที่สำคัญที่สุดคือการ “ซัพพอร์ตทางอารมณ์” โดยปราศจากอคติหรือการตัดสินใดๆ และให้กำลังใจว่าผู้ปกครองจะอยู่เคียงข้างเสมอ

กลไก ‘ผู้บริโภค’ และความรับผิดชอบของสถานศึกษา

ประเด็นสำคัญที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้คือ การวิเคราะห์สถานะของนักเรียนและผู้ปกครองในฐานะ “ผู้บริโภค” ของบริการทางการศึกษา ซึ่งเป็นแนวคิดที่ได้รับการยืนยันและสร้างบรรทัดฐานที่ชัดเจนในคดีความรุนแรงในโรงเรียนเอกชนเมื่อไม่นานมานี้ การที่ผู้ปกครองส่งบุตรหลานเข้าเรียนในโรงเรียน ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนรัฐหรือเอกชน ถือเป็น “การทำสัญญาบริการ” ที่โรงเรียนในฐานะ “ผู้ประกอบธุรกิจ” มีหน้าที่ต้องให้บริการทางการศึกษาที่มีคุณภาพและปลอดภัย ไม่เพียงแค่เรื่องวิชาการ แต่ยังรวมถึงการดูแลความปลอดภัยทั้งทางร่างกายและจิตใจของนักเรียน หากโรงเรียนบกพร่องในการดูแลจนเกิดความเสียหายขึ้น ถือเป็นบริการที่ไม่เป็นไปตามมาตรฐานที่คาดหวังตามระเบียบที่ระบุไว้ ซึ่งผู้ปกครองในฐานะผู้บริโภคสามารถใช้สิทธิตามกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคในการเรียกร้องค่าเสียหายได้

“การที่สถานศึกษาไม่ได้ให้ความคุ้มครองความปลอดภัยอย่างที่ผู้ปกครองคาดหวัง จึงเป็น ‘ความเสียหาย’ ที่นอกเหนือไปจากมาตรฐานที่คาดหวังจากบริการ ซึ่งต้องมีการตีความทางกฎหมายอย่างละเอียดเพื่อบังคับใช้สิทธิของผู้บริโภคอย่างแท้จริง” คุณนุชนาฏ สุขเกตุ (นักพัฒนาครอบครัว และอดีตนักจิตวิทยา) กล่าว ซึ่งเป็นมุมมองที่อ้างอิงจากบทวิเคราะห์ในรายงานของนักพัฒนาครอบครัว ผู้เชี่ยวชาญเรื่องกลไกและสิทธิทางกฎหมายในการรับมือความรุนแรงในโรงเรียน

ไทยต้องทำอะไรวันนี้เชื่อมบทเรียนสู่การปฏิบัติในพื้นที่ของเรา

ประเด็นความปลอดภัยในสถานศึกษาไทยยังมีโจทย์ท้าทาย ตั้งแต่การยุติ “รับน้องรุนแรง” ไปจนถึงการสร้างระบบแจ้งเหตุที่ไวและไว้วางใจได้ ตัวอย่างของ มทร.ล้านนา เชียงราย ที่ประกาศงดกิจกรรมรับน้องทุกชนิด และบังคับใช้วินัยอย่างจริงจัง เป็นก้าวเล็กแต่สำคัญ ขณะเดียวกัน มหาวิทยาลัยควรตั้ง “ศูนย์สวัสดิภาพนักศึกษา” คู่กับสายด่วนภายนอก เพื่อให้ผู้เสียหายมีตัวเลือกที่เป็นอิสระจากโครงสร้างอำนาจภายใน.

นอกจากนี้ โรงเรียนประจำและหอพักควรทบทวนมาตรการกลางคืน ปรับผังพื้นที่เสี่ยงให้ปลอดภัย เพิ่มกล้องและแสงสว่าง ติดตั้งปุ่มแจ้งเหตุฉุกเฉิน และฝึกซ้อมแผนรับมือทุกเทอม เพราะ “นาทีแรก” ของเหตุฉุกเฉินอาจชี้ชะตาชีวิตได้ จากนั้นต้องเปิดพื้นที่ให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วมมากขึ้น ทั้งในคณะกรรมการสถานศึกษาและแผนเฝ้าระวังชุมชน

มองไปข้างหน้าให้ความยุติธรรมเดินบนข้อเท็จจริง พร้อมเยียวยาใจ

ท้ายที่สุด สังคมควรย้ำหลักการสำคัญสามประการ เคารพกระบวนการยุติธรรมที่ขับเคลื่อนด้วยหลักฐาน ปกป้องศักดิ์ศรีผู้เสียชีวิตและครอบครัวจากการสรุปผิดพลาด และเปลี่ยนความเศร้าเป็นพลังนโยบายในห้องเรียนและหอพักทุกแห่ง หากผลชันสูตรยืนยันข้อเท็จจริงใด ก็ต้องเดินหน้าดำเนินคดีตามกฎหมายโดยไม่ละเว้น ใครก็ตามที่เกี่ยวข้องต้องรับผิดชอบ ทั้งทางอาญา ทางวินัย และทางสังคม

การเสียชีวิตของซาร่าไม่ควรจบลงที่ “ไว้อาลัย” เพียงอย่างเดียว แต่ต้องกลายเป็นจุดเริ่มของข้อตกลงใหม่ในสังคมว่า “โรงเรียนต้องปลอดภัยสำหรับเด็กทุกคน” และ “ข่าวลือไม่มีที่ยืนเหนือความจริง”

ไทม์ไลน์ย่อคดี “Zara Qairina” (อ้างอิงรายงานสื่อมาเลเซีย)

  • 16 ก.ค. พบหมดสติใกล้ท่อระบายน้ำโรงเรียนในปาปาร์ ช่วงตี 3–ตี 4 นำส่งโรงพยาบาล.
  • 17 ก.ค. เสียชีวิตที่โรงพยาบาลควีนเอลิซาเบธ I เมืองโกตาคินาบาลู.
  • ปลาย ก.ค.–ต้น ส.ค. ครอบครัวแจ้งความเพิ่มเติม ส่งคลิปเสียง และร้องขอขุดศพ; ตำรวจส่งสำนวนเบื้องต้นให้ AGC.
  • 9 ส.ค. ขุดศพในซีปิตัง เคลื่อนร่างไปโกตาคินาบาลูช่วงดึก.
  • 10 ส.ค. ชันสูตรโดยทีมแพทย์ 4 คน ใช้เวลากว่า 8 ชั่วโมง ท่ามกลางการสังเกตการณ์.
  • 10 ส.ค. จัดชุมนุมใหญ่ “Justice for Zara” ที่ลาบวน ผู้ร่วมกว่า 3,000 คน แต่งชุดดำ.
  • สัปดาห์เดียวกัน Bukit Aman รับไม้ดูแลสืบสวนต่อ.

สรุปเชิงบรรณาธิการ

คดีความจากข่าวข้างต้นนี้ยังอยู่ในชั้นสืบสวน ผลชันสูตรและความเห็นทางคดียังไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ การรายงานจึงยึดข้อเท็จจริงจากเอกสารและคำให้สัมภาษณ์ของหน่วยงานรัฐและทนายครอบครัว โดยหลีกเลี่ยงการคาดเดาที่อาจกระทบสิทธิ์ของผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่าย สาระสำคัญคือ การยุติความรุนแรงในโรงเรียน หรือวิธีการรับมือเมื่อลูกหลานในการปกครองถูกกลั่นแกล้ง การเผชิญความรุนแรงในสถานศึกษา รวมไปถึงบทบาทของผู้ปกครองและสถานศึกษาในการแก้ไขปัญหาความรุนแรงที่เกิดขึ้น

#สภาผู้บริโภค #เพื่อนผู้บริโภค

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • Malay Mail: รายงานชุมนุมลาบวนและบริบทคดี, 10 ส.ค. 2025. Malay Mail
  • The Star: รายงานจำนวนผู้ร่วมและคำปราศรัย, 10 ส.ค. 2025. Malay Mail
  • MalaysiaGazette / Astro Awani / The Sun: ภาพรวมผู้ร่วมชุมนุมและถ้อยแถลงข้ามพรรค.
  • Free Malaysia Today: Bukit Aman รับช่วงตรวจสอบคดี. Yahoo News Malaysia
  • Wikipedia สรุปเหตุการณ์และพยานหลักฐานตามแหล่งข่าวหลัก (ใช้เพื่อยืนยันลำดับเหตุ). The Star
  • Malay Mail: ถ้อยแถลงทนายครอบครัว ปฏิเสธข่าวลือ “เครื่องซักผ้า” และขอให้ลบข้อมูล. Newswav
  • The Star: รายงาน AGC สั่งขุดศพและขั้นตอนนิติเวช.
  • Malaysiakini: รายละเอียดชันสูตรและการสังเกตการณ์. Mothership
  • Free Malaysia Today: คำยืนยันของนายกฯ อันวาร์ ไม่ให้การเมืองแทรกแซงสืบสวน. The Star
  • Matichon / เพจทางการ RMUTL เชียงราย: ประกาศงดกิจกรรมรับน้องในไทย. มติชนออนไลน์Facebook
  • คุณนุชนาฏ สุขเกตุ (นักพัฒนาครอบครัว และอดีตนักจิตวิทยา)
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
ECONOMY FEATURED NEWS

ค่าครองชีพพุ่ง-เงินเฟ้อติดลบ! ผลักคนไทยสู่หนี้นอกระบบดอกเบี้ยโหด

  • FEATURED NEWS

เปิดวงจร “หนี้นอกระบบ” อัตราดอกเบี้ยสุดโหด ซ่อนใต้ตัวเลขหนี้ครัวเรือนที่ลดลง

ประเทศไทย, 12 สิงหาคม 2568 – แม้สัดส่วนหนี้ครัวเรือนต่อ GDP ลดลงต่ำกว่า 90% เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี แต่ครัวเรือนไทยจำนวนมากกลับถูกผลักออกจากสินเชื่อในระบบ จนพึ่งพาหนี้นอกระบบเพิ่มขึ้นอย่างน่าห่วง ตัวเลขที่ดูดีอาจกำลังบัง “วิกฤตเงียบ” ที่ลุกลามสู่ชุมชนทั่วประเทศ โดยเฉพาะพื้นที่เปราะบางอย่างภาคเหนือและชายขอบเมืองใหญ่

บ่ายวันฝนโปรยในเชียงราย เสียงโทรศัพท์ทวงหนี้ดังขึ้นตรงเวลา ความกังวลเรื่องรายได้และค่าครองชีพกลับมาทับซ้อนอีกครั้ง ขณะเดียวกัน ตัวเลขมหภาคบอกว่าหนี้ครัวเรือนต่อ GDP ลดลงต่อเนื่อง อยู่ที่ราว 88.4% สิ้นไตรมาส 4 ปี 2567 ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดตั้งแต่ไตรมาส 2 ปี 2563 ทว่า “ภาพรวมสีเขียว” ไม่ได้แปลว่าครัวเรือนแข็งแรงขึ้น เพราะปัจจัยสำคัญคือการเข้มงวดสินเชื่อของสถาบันการเงิน ทำให้คนจำนวนมากต้องออกจากระบบที่ปลอดภัย และเดินเข้าหาเงินกู้นอกระบบที่คิดดอกเบี้ยสูงผิดกฎหมายแทน.

ภาพสะท้อนที่สวนทางตัวเลขดีขึ้น แต่ชีวิตยากขึ้น

ข้อมูลทางการระบุว่า CPI เดือนมิถุนายน 2568 ติดลบ 0.25% ต่อปี และเดือนกรกฎาคมติดลบต่อเนื่อง 0.7% หลายฝ่ายจึงชี้ว่าไม่มีภาวะ “เงินเฟ้อพุ่ง” ในสถิติ ทว่าในชีวิตจริง ค่าใช้จ่ายจำเป็นกลับไม่ลด ประชาชนยังรู้สึกว่าค่าครองชีพสูงกดดันอย่างต่อเนื่อง.

ผลสำรวจผู้บริโภค Marketbuzzz ชี้ว่า “ค่าครองชีพ” คือความกังวลอันดับหนึ่งของคนไทย 42% สะท้อนความรู้สึกที่ “สวนทาง” กับตัวเลขราคาโดยรวมที่ลดลง ผู้บริหารบริษัทวิจัยชี้ว่าต้องมีมาตรวัดคุณภาพชีวิตที่ครอบคลุมกว่าเดิม จึงจะเห็นภาพจริงของครัวเรือน

ด้านรายจ่ายครัวเรือน สถิติระบุว่า ณ สิ้นปี 2567 ครัวเรือนไทยใช้จ่ายเฉลี่ยราว 18,207 บาทต่อเดือน โดยสัดส่วนสูงสุดยังเป็นอาหารและเครื่องดื่ม สะท้อนแรงกดดันด้านปัจจัยสี่ที่ยังหนักหน่วง.

หนี้นอกระบบพุ่งแตะ “จุดสูงสุดในรอบ 16 ปี”

ศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ระบุสัดส่วน “หนี้นอกระบบ” ในภาพรวมเพิ่มขึ้นเป็น 30.1% สูงสุดในรอบ 16 ปี จากเดิม 21.7% ในปีก่อนหน้า ตัวเลขดังกล่าวสะท้อนความเปราะบางและการถูกปิดประตูสินเชื่ออย่างชัดเจน โดยหลายสำนักข่าวเศรษฐกิจรายงานสอดคล้องกัน.

ยังมีสัญญาณเตือนจาก “หนี้รอวันเสีย” หรือ Stage 2 (SML) ที่ปรับสูงขึ้นต่อเนื่อง ธปท.รายงานอัตราส่วนสินเชื่อจัดชั้นพิเศษของธนาคารพาณิชย์เพิ่มเป็นราว 6.98% สิ้นปี 2567 ขณะที่หนี้เสีย (NPL) อยู่ที่ 532,100 ล้านบาท เพิ่มขึ้นจากปีก่อนเล็กน้อย หาก SML ทะลักเป็น NPL มากขึ้น ความเสี่ยงหลุดออกจากระบบย่อมสูงตาม.

ทำไมคนไทย “ต้อง” ไปพึ่งนอกระบบ

หนึ่ง ระบบเข้มงวดขึ้น วงเงินและเงื่อนไขสินเชื่อรัดกุม รายได้ไม่แน่นอนทำให้ผ่านเกณฑ์ยาก แม้ดอกเบี้ยต่ำกว่านอกระบบมาก แต่ “เข้าถึง” ยากกว่า

สอง ค่าครองชีพกดดันต่อเนื่อง แม้อัตราเงินเฟ้อโดยรวมติดลบหลายเดือน แต่ค่าใช้จ่ายจำเป็นยังสูง คนจำนวนมากจึงหมุนเงินไม่ทัน และต้องหาทางออกที่เร็วที่สุด แม้จะมีต้นทุนดอกเบี้ยมหาศาล.

สาม ความรู้สึก “ชักหน้าไม่ถึงหลัง” ปรากฏชัดในผลสำรวจ UTCC ที่พบว่าคนไทย 46.3% อยู่ในภาวะหมุนเงินตึงมือ ขณะหนี้เฉลี่ยต่อครัวเรือนยังอยู่ระดับสูง.

เปิดวงจรกลโกงดอกโหดคิดอย่างไร จึงหลุดไม่พ้น

1) ดอกเบี้ยรายเดือนหลอกตา
ตัวเลข 10–20% ต่อเดือนดูเหมือนไม่มาก แต่เมื่อคิดเป็นรายปี เท่ากับ 120–240% ต่อปี เงินต้นแทบไม่ลด เพราะต้องจ่ายดอกก่อนเสมอ ยิ่งช้า ยิ่งบาน ไม่มีเพดานคุ้มครองตามกฎหมายสำหรับเจ้าหนี้เถื่อน

2) “ดอกลอย” หรือหักดอกล่วงหน้า
เจ้าหนี้หักดอกจากเงินต้นตั้งแต่ต้น เช่น กู้ 10,000 บาท ได้เงินจริง 8,000 บาท แต่ต้องใช้คืน 10,000 บาท พร้อมดอกที่คำนวณจากยอดเต็ม ทำให้อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงพุ่งสูงผิดปกติทันที.

3) สัญญาอำพราง
บางรายให้ใช้บัตรผ่อนซื้อสินค้าเกินความจำเป็น แล้วนำสินค้าไปแลกเงินสด ยอดหนี้กลับไปผูกกับผู้ให้บริการทางการเงินในระบบแทน แต่ลูกหนี้ได้รับเงินจริงต่ำกว่ายอดหนี้ที่ต้องชำระ วิธีนี้ทำให้ตรวจจับยากและสร้างภาระยืดเยื้อ

4) ทวงหนี้กดดันรายวัน
การโทร ข้อความ หรือเยี่ยมบ้านบ่อยครั้งทำให้เกิดแรงกดดันด้านจิตใจ หลายกรณีมีการข่มขู่หรือประจาน ซึ่งผิดกฎหมายโดยตรงตาม พ.ร.บ.การทวงถามหนี้ พ.ศ.2558 และประกาศกำหนด “ทวงได้ไม่เกินวันละหนึ่งครั้ง” พร้อมกรอบเวลาชัดเจน.

กฎหมายคุ้มครองสิทธิขอบเขตที่ “เจ้าหนี้เถื่อน” ละเมิดอยู่เสมอ

กฎหมายไทยกำหนดอัตราดอกเบี้ยในการกู้ยืมระหว่างบุคคลไม่เกิน 15% ต่อปี ส่วนผู้ให้บริการที่ได้รับอนุญาตมีเพดานเฉพาะ เช่น สินเชื่อส่วนบุคคลภายใต้การกำกับไม่เกิน 25% ต่อปี และบัตรเครดิตไม่เกิน 16% ต่อปี เกินจากนี้ถือว่าผิดกฎหมาย และมีโทษทั้งจำคุกและปรับตามพระราชบัญญัติห้ามเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา.

หากถูกคุกคาม ประจาน หรือใช้ความรุนแรง ลูกหนี้สามารถแจ้งความคดีอาญาต่อพนักงานสอบสวนทันที และใช้ช่องทางไกล่เกลี่ยของรัฐเพื่อยุติข้อพิพาทโดยสันติ ซึ่งมีหน่วยงานรองรับทั่วประเทศ.

มาตรการรัฐ อุดช่องว่างการเข้าถึงเงินกู้ “ที่เป็นธรรม”

รัฐบาลเดินหน้าช่วยเหลือลูกหนี้นอกระบบ ผ่านสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำของธนาคารรัฐ เช่น ออมสิน และ ธ.ก.ส. ตลอด 6 เดือนที่ผ่านมา มีผู้ได้รับความช่วยเหลือกว่า 77,000 ราย วงเงินรวมกว่า 2,400 ล้านบาท ขณะเดียวกัน ผลักดัน “พิโกไฟแนนซ์” เพื่อให้รายย่อยเข้าถึงสินเชื่อถูกกฎหมายมากขึ้น.

ข้อมูล ณ ต้นปี 2567 ระบุว่ามีผู้ได้รับอนุญาตประกอบธุรกิจพิโกไฟแนนซ์สะสมสุทธิราว 1,140 ราย ครอบคลุม 75 จังหวัด เป็นอีกช่องทางหนึ่งในการปิดหนี้นอกระบบด้วยอัตราที่ตรวจสอบได้.

เสียงสะท้อนจากเศรษฐกิจมหภาคตัวเลขหนี้ลด แต่ความเสี่ยงยังสูง

แม้สัดส่วนหนี้ครัวเรือนต่อ GDP ลดลงต่อเนื่อง แต่ยอดหนี้รวมยังสูงกว่า 16.4 ล้านล้านบาท และไทยยังเป็นหนึ่งในประเทศที่มีหนี้ครัวเรือนสูงในเอเชีย นักวิเคราะห์และ ธปท. ต่างย้ำว่ามาตรการใด ๆ ต้องไม่บิดเบือนวินัยการเงิน และต้องรักษาเสถียรภาพระบบการเงินควบคู่กันไป.

วงจรที่ต้องตัดให้ขาด

เมื่อรายได้โตช้า ค่าครองชีพยังสูง การเข้าถึงเครดิตในระบบยากขึ้น ครัวเรือนจึงเลือก “ทางลัดที่แพง” คือเงินกู้นอกระบบ ดอกเบี้ยรายเดือนทำให้เงินต้นไม่ยอมลด ลูกหนี้ต้องกู้ใหม่มาโปะแทน เกิดการทบต้นทบดอก และความเสี่ยงเชิงสังคมตามมา ทั้งความรุนแรง การประจาน และความเครียดในครอบครัว หากปล่อยให้ “Stage 2” ล้นเป็น “NPL” มากขึ้น ผู้กู้ล็อตใหญ่จะถูกผลักออกจากระบบเพิ่ม วงจรนอกระบบจึงขยายตัวโดยอัตโนมัติ.

ประชาชนจะได้ประโยชน์อะไร…ถ้าแก้ให้ถูกจุด

หนึ่ง เข้าถึงสินเชื่อที่เป็นธรรม
เมื่อพัฒนาช่องทางในระบบให้ไวและยืดหยุ่นขึ้น คนตัวเล็กจะไม่ต้องยอมรับดอกเบี้ยที่เอาเปรียบ

สอง ลดภาระดอกเบี้ยทันที
รีไฟแนนซ์จากนอกระบบเข้าสู่สินเชื่อรัฐ ดอกเบี้ยต่อปีต่ำกว่าดอกนอกระบบหลายสิบเท่า เงินต้นเริ่มลดจริง

สาม คุ้มครองสิทธิอย่างมีพลัง
รู้กฎหมาย รู้ช่องทางร้องเรียน และมีเวทีไกล่เกลี่ยที่เข้าถึงได้ ทำให้ลูกหนี้ไม่ต้องเผชิญหน้าลำพัง.

ทางออกเชิงนโยบาย 3 เงื่อนไขที่ต้องทำพร้อมกัน

  1. รายได้และอาชีพ เพิ่มศักยภาพทำมาหากินในท้องถิ่น ลดรายจ่ายจำเป็น และสร้างกันชนเงินออมฉุกเฉิน
  2. เข้าถึงสินเชื่อในระบบ ลดขั้นตอน ตรวจสอบรายได้ไม่เป็นทางการด้วยข้อมูลดิจิทัล เปิดทางให้คนทำอาชีพอิสระเข้าถึงวงเงินเล็กไวขึ้น
  3. กำกับดูแลและบังคับใช้กฎหมาย ปราบปรามทวงหนี้ผิดกฎหมาย สืบสวนสัญญาอำพราง และทำ “แพลตฟอร์มไกล่เกลี่ย” ให้ประชาชนใช้ได้จริงทุกอำเภอ

เช็กลิสต์เอาตัวรอดสำหรับครัวเรือน (ทำได้ทันที)

  • หยุดเลือด เจรจาขอลดดอก หรือขยายงวด หากถูกข่มขู่ให้รวบรวมหลักฐานทันที
  • ขอความช่วยเหลือ โทร 1567 ศูนย์ดำรงธรรม, 1599 สำนักงานตำรวจแห่งชาติ, 1359 สายด่วนการเงินนอกระบบ, 1111 กด 77 ศูนย์ไกล่เกลี่ย/คุ้มครองสิทธิ
  • หาช่องทางในระบบ พิจารณาสินเชื่อแก้หนี้นอกระบบของออมสินหรือ ธ.ก.ส. วงเงินตามมูลหนี้จริง กำหนดดอกชัด ตรวจสอบได้
  • รู้สิทธิของตน หากเจ้าหนี้ทวงหนี้เกินวันละหนึ่งครั้ง หรือประจาน ถือว่าผิดกฎหมาย มีโทษปรับสูงสุด 100,000 บาท แจ้งหน่วยงานกำกับได้ทันที.

สรุป

วิกฤตหนี้นอกระบบไม่ได้เกิดจาก “ความฟุ่มเฟือย” แต่จากโครงสร้างรายได้ ค่าครองชีพ และการเข้าถึงสินเชื่อในระบบที่ยังไม่ทั่วถึง แม้สัดส่วนหนี้ครัวเรือนต่อ GDP ลดลง แต่ยอดหนี้รวมยังสูงมาก และ “หนี้รอวันเสีย” กำลังก่อตัว หากไม่แก้ที่ต้นตอ วงจรนอกระบบจะยืดเยื้อ และต้นทุนทางสังคมจะสูงขึ้นเรื่อย ๆ คำตอบจึงไม่ใช่เพียง “ปล่อยวงเงินใหม่” แต่เป็นการทำงานสามด้านพร้อมกัน คือเพิ่มรายได้ ขยายสินเชื่อในระบบที่เป็นธรรม และบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง เพื่อพาคนไทยกลับเข้าสู่ระบบการเงินที่ปลอดภัย และปิดฉาก “วงจรดอกโหด” ให้เด็ดขาด.

  • หากคุณมีปัญหาเสามารถติดต่อเพื่อขอคำแนะนำและดำเนินการร้องเรียนได้ฟรี

สภาองค์กรของผู้บริโภคมีช่องทางการร้องเรียนดังนี้

Line: @tccthailand
ใครพบปัญหาผู้บริโภคสามารถร้องเรียนสภาองค์กรของผู้บริโภค
Facebook / X (Twitter): สภาองค์กรของผู้บริโภค
Tiktok: tccthailand 
โทร 1502 และ 022391839
หรือแจ้งเรื่องร้องเรียนออนไลน์ได้ที่ https://complaint.tcc.or.th และทาง E-mail : complaint@tcc.or.th

ติดต่อหน่วยงานช่วยเหลือ (สำหรับผู้อ่าน)

  • ศูนย์ดำรงธรรม กระทรวงมหาดไทย 1567 ตลอด 24 ชั่วโมง
  • สำนักงานตำรวจแห่งชาติ 1599
  • ศูนย์รับแจ้งการเงินนอกระบบ สศค. กระทรวงการคลัง 1359 / www.1359.go.th
  • กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ/ศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาท 1111 กด 77 และ eMediation ระบบออนไลน์. khlongha.pathumthani.police.go.thinfo.go.th
#สภาผู้บริโภค #เพื่อนผู้บริโภค

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • ธนาคารแห่งประเทศไทย (ข้อมูลหนี้ครัวเรือน, SML/NPL และกรอบนโยบายการเงิน). Bot AppMae Fa LuangBot
  • สำนักข่าว Reuters และสื่อเศรษฐกิจไทย (อัตราเงินเฟ้อล่าสุด, สัดส่วนหนี้ครัวเรือนต่อ GDP). Reuters+2Reuters+2
  • The Standard/NESDC (ยอดหนี้ครัวเรือนรวมและสัดส่วนต่อ GDP). THE STANDARDNESC Development Council
  • Marketbuzzz Consumer Pulse (ความกังวลค่าครองชีพ). DLA Piper
  • มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย/UTCC (สัดส่วนหนี้นอกระบบ 30.1% และภาวะหมุนเงินยาก 46.3%). กองนโยบายพัฒนาระบบการเงินภาคประชาชนX (formerly Twitter)
  • สำนักงานสถิติแห่งชาติ และสื่อเศรษฐกิจ (ค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อเดือน). Bangkok Post
  • กฎหมายและการคุ้มครองผู้บริโภคด้านหนี้: กรมสอบสวนคดีพิเศษ, ธปท., พ.ร.บ.การทวงถามหนี้ พ.ศ.2558 และประกาศ “วันละ 1 ครั้ง”. Trading EconomicsBotreport.dopa.go.th
  • ช่องทางช่วยเหลือและโครงการรัฐ: สายด่วน 1359/เว็บไซต์ กพช., สินเชื่อแก้หนี้นอกระบบของออมสินและ ธ.ก.ส., สรุปผลดำเนินงาน 6 เดือนของรัฐบาล. กองนโยบายพัฒนาระบบการเงินภาคประชาชนgsb.or.thRoyal Thai Government
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
Categories
FEATURED NEWS

ข่าวดีผู้ใช้ Samsung จอเขียว! สภาผู้บริโภคเปิดให้ยื่นขอคืนเงินค่าซ่อมแล้ววันนี้

  • FEATURED NEWS

ซัมซุงจอเขียวสะเทือนวงการ! สภาผู้บริโภคเปิดศึกคดีกลุ่ม จุดชนวน ‘เลมอน ลอว์’ ยุคใหม่ของการทวงคืนสิทธิ

กรุงเทพฯ, 8 สิงหาคม 2568 – การฟ้องคดีแบบกลุ่ม (Class Action) ของผู้บริโภคกว่า 100 รายต่อบริษัทซัมซุง อิเลคโทรนิคส์ ประเทศไทย สะท้อนภาพใหม่ของการลุกขึ้นสู้เพื่อสิทธิผู้บริโภคในสังคมไทย ยิ่งไปกว่านั้น การต่อสู้ในครั้งนี้ยังเป็นการเปิดเวทีผลักดันกฎหมายใหม่ “เลมอน ลอว์” หรือ พระราชบัญญัติความรับผิดชอบต่อความชำรุดบกพร่องของสินค้า ที่จะปฏิวัติความสัมพันธ์ระหว่างผู้ซื้อกับผู้ขายอย่างมีนัยสำคัญ

ปัญหาจากเส้นสีเขียวในจอ สู่คลื่นพลังของผู้บริโภคยุคใหม่

เริ่มต้นจากผู้ใช้โทรศัพท์มือถือ Samsung Galaxy หลายรุ่นพบปัญหาหน้าจอมีเส้นสีเขียวหรือสีชมพูหลังจากอัปเดตซอฟต์แวร์ ซึ่งไม่เพียงสร้างความไม่สะดวกในการใช้งาน แต่ยังเป็นภาระทางการเงินมหาศาลให้กับผู้บริโภคที่ต้องเสียเงินค่าซ่อมจอใหม่ในราคาตั้งแต่ 7,000–15,000 บาท โดยที่บริษัทปฏิเสธความรับผิดชอบ อ้างว่าเป็นปัญหาที่ไม่อยู่ในประกันหรือเกิดจากการใช้งานของผู้ใช้เอง

เมื่อจำนวนผู้ร้องเรียนเพิ่มขึ้นกว่า 250 ราย สภาองค์กรของผู้บริโภค หรือ “สภาผู้บริโภค” จึงเริ่มลงมือรวบรวมหลักฐาน และในที่สุด ได้ยื่นฟ้องศาลแพ่งกรุงเทพใต้เมื่อวันที่ 29 สิงหาคม 2567 โดยมีผู้เสียหาย 119 รายเป็นตัวแทนในการฟ้องคดีแบบกลุ่มต่อบริษัท ซัมซุง อิเลคโทรนิคส์ จำกัด และ บริษัท ไทยซัมซุง อิเลคโทรนิคส์ จำกัด

เมื่อ “คดีกลุ่ม” กลายเป็นเครื่องมือสร้างความยุติธรรม

นายโสภณ หนูรัตน์ หัวหน้าฝ่ายคุ้มครองและพิทักษ์สิทธิผู้บริโภค สภาผู้บริโภค อธิบายว่า คดีแบบกลุ่มเป็นกลไกทางกฎหมายที่ทรงพลัง โดยช่วยลดต้นทุนการฟ้องของแต่ละบุคคล และยังส่งผลให้ผู้เสียหายทั้งหมดได้รับการเยียวยาเมื่อคำพิพากษาถึงที่สุดโดยไม่ต้องแยกยื่นฟ้องใหม่ ซึ่งถือเป็นการสร้างความเป็นธรรมอย่างทั่วถึงในระบบกฎหมาย

“การฟ้องคดีกลุ่มครั้งนี้ไม่เพียงเพื่อซ่อมมือถือ แต่เป็นการซ่อมแซมระบบความยุติธรรมที่ผู้บริโภคไทยควรได้รับมานานแล้ว” นายโสภณกล่าว

จากความเสียหายเฉพาะราย สู่กฎหมายแห่งความเท่าเทียม “เลมอน ลอว์”

การฟ้องคดีซัมซุงจึงไม่ใช่เพียงเรื่องของสินค้าเสียหาย แต่ยังเปิดโปงช่องโหว่ของกฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคในประเทศไทยที่ไม่ครอบคลุม และเปิดช่องให้ผู้ประกอบการปฏิเสธความรับผิดชอบอย่างง่ายดาย

สภาผู้บริโภคจึงเดินหน้าผลักดัน ร่าง พ.ร.บ.ความรับผิดเพื่อความชำรุดบกพร่องของสินค้า หรือที่เรียกกันว่า “เลมอน ลอว์” ซึ่งจะให้อำนาจผู้บริโภคในกรณีที่ซื้อสินค้ามีปัญหา โดยสามารถเลือกได้ 5 แนวทาง ได้แก่:

  1. ขอซ่อม
  2. ขอเปลี่ยน
  3. ขอลดราคา
  4. ขอเลิกสัญญาและคืนเงิน
  5. ขอปฏิเสธการชำระเงินงวด (หากเป็นสินค้าที่ผ่อนชำระ)

กฎหมายนี้ได้ถูกใช้ในหลายประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา ฟิลิปปินส์ และสิงคโปร์ และกำลังถูกบรรจุเข้าสู่กระบวนการพิจารณาของรัฐสภาไทย เพื่อสร้างการปกป้องสิทธิอย่างรอบด้านในสังคมที่เทคโนโลยีและการซื้อขายออนไลน์เติบโตอย่างรวดเร็ว

ประโยชน์ของประชาชน ไม่ใช่แค่คดี แต่คือระบบที่ดีกว่า

การฟ้องคดีกลุ่มในกรณีซัมซุงกลายเป็น “ต้นแบบ” ที่สำคัญของการรวมตัวของผู้บริโภคเพื่อปกป้องสิทธิของตนเองอย่างมีระบบ และยังแสดงให้เห็นถึงพลังขององค์กรกลางอย่างสภาผู้บริโภคในการเป็นสื่อกลางและผู้ผลักดันการเปลี่ยนแปลงเชิงนโยบาย

นางสารี อ๋องสมหวัง เลขาธิการสำนักงานสภาผู้บริโภค กล่าวย้ำว่า “นี่เป็นเพียงก้าวแรกของการสร้างเมืองที่ผู้บริโภคอยู่ได้อย่างเป็นธรรม ผู้บริโภคต้องได้รับสิทธิอย่างเต็มที่ และไม่ควรถูกมองว่าเป็นผู้ที่ไม่มีทางเลือก”

จากข้อมูลสถิติปี 2567 (ต.ค. 2566 – ก.ย. 2567) สภาผู้บริโภคได้รับเรื่องร้องเรียนจำนวน 17,028 เรื่อง โดยสามารถดำเนินการช่วยเหลือสำเร็จ 80.10% รวมเป็นเงินชดเชยมากกว่า 236 ล้านบาท ซึ่งสะท้อนถึงบทบาทขององค์กรภาคประชาชนที่กำลังเติบโตและกลายเป็นเสาหลักของความยุติธรรมในสังคมยุคใหม่

ซัมซุงไม่ใช่รายแรก และจะไม่ใช่รายสุดท้าย

กรณีของซัมซุงอาจจบลงด้วยคำพิพากษาในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า แต่ผลกระทบเชิงโครงสร้างของคดีนี้จะยังคงสั่นสะเทือนตลาดและวงการธุรกิจไปอีกนาน เพราะสิ่งที่ผู้บริโภคเรียกร้องไม่ใช่แค่เงินคืน แต่คือการยอมรับความผิดและการเปลี่ยนแปลงของระบบ

ผู้ประกอบการในอนาคตจะต้องคำนึงถึงคุณภาพสินค้าอย่างแท้จริง เพราะเมื่อเสียงของผู้บริโภครวมพลังกัน เสียงนั้นจะดังเกินกว่าจะเพิกเฉยได้ และผู้บริโภคเองก็ต้องเรียนรู้ว่าตนมีสิทธิมากกว่าที่คิด — หากมีเครื่องมือและองค์กรที่พร้อมยืนเคียงข้างพวกเขา

ประชาชนได้อะไร?

  1. สิทธิตามกฎหมายชัดเจนขึ้น หากเลมอน ลอว์ผ่าน พ.ร.บ. นี้จะกลายเป็นหมุดหมายใหม่ของสิทธิขั้นพื้นฐานในการซื้อสินค้า
  2. เยียวยารวดเร็วขึ้น จากการใช้คดีแบบกลุ่มแทนการฟ้องร้องเดี่ยว
  3. ลดภาระค่าใช้จ่ายทางกฎหมาย โดยเฉพาะในกรณีที่ต้องรวมตัวต่อสู้กับบริษัทขนาดใหญ่
  4. เสริมสร้างวินัยให้ผู้ผลิต เพราะทุกการละเลยความรับผิดชอบอาจนำไปสู่การเสียชื่อเสียงและผลกระทบทางธุรกิจในวงกว้าง

สรุป

ในโลกที่เทคโนโลยีเติบโตเร็ว ปัญหาสินค้าอิเล็กทรอนิกส์เสียหายไม่ใช่เรื่องไกลตัวอีกต่อไป แต่สิ่งสำคัญกว่าคือ “ระบบ” ที่รองรับและเยียวยาอย่างยุติธรรม ซึ่งกรณีซัมซุงจอเขียวครั้งนี้ได้จุดประกายให้เห็นว่า เสียงของประชาชน เมื่อรวมกันอย่างมีพลังและอยู่ภายใต้การนำที่ถูกต้อง ย่อมสามารถผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้จริง

ใครก็ตามที่ใช้งานโทรศัพท์มือถือ Samsung 11 รุ่นที่ระบุ และมีปัญหาหน้าจอขึ้นเส้นแนวตั้ง ซึ่งได้นำไปซ่อมและชำระเงินค่าซ่อมเองก่อนวันที่ 7 กรกฎาคม 2568 มีสิทธิยื่นขอคืนเงินค่าซ่อมได้ โดยต้องยื่นเอกสารภายในวันที่ 19 สิงหาคม 2568 เท่านั้น

รุ่นโทรศัพท์ที่เข้าข่าย

มีทั้งหมด 11 รุ่นดังนี้:

  • Note 20 / Note 20 5G
  • Note 20 Ultra / Note 20 Ultra 5G
  • S20 Plus / S20 Ultra
  • S21 FE / S21 Ultra
  • S22 / S22 Plus / S22 Ultra

วิธีการยื่นขอคืนเงิน

ผู้ที่มีสิทธิตามเงื่อนไขสามารถยื่นเอกสารได้ 2 ช่องทาง คือ:

  1. ออนไลน์: ผ่านเว็บไซต์สภาผู้บริโภคที่ลิงก์ https://www.tcc.or.th/samsung-greenline/
  2. ออฟไลน์: (ไม่มีระบุไว้ในข้อมูล)

เอกสารที่ต้องใช้

ในการยื่นเรื่องขอคืนเงิน ต้องแนบเอกสารดังต่อไปนี้:

  • สำเนาบัตรประชาชน (พร้อมรับรองสำเนาถูกต้อง)
  • ภาพถ่ายหน้าจอโทรศัพท์ที่ขึ้นเส้นและหน้าจอ “About phone”
  • ใบเสร็จค่าซ่อมหรือใบสั่งซ่อมจากศูนย์บริการ
  • ภาพหรือข้อมูลหมายเลข Serial Number หรือ IMEI
  • ข้อมูลติดต่อ (ชื่อ-นามสกุล, เบอร์โทรศัพท์, อีเมล)

การยื่นเอกสารต้องทำภายในวันที่ 19 สิงหาคม 2568 หากพ้นกำหนดจะไม่สามารถพิจารณาสิทธิได้

 

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • สภาองค์กรของผู้บริโภค (สภาผู้บริโภค)
  • สำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค (สคบ.)
  • ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (SET)
  • ศูนย์วิจัยกสิกรไทย
  • Statista
  • เว็บไซต์: www.tcc.or.th
  • สายด่วนผู้บริโภค: 1502
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
MOST POPULAR
FOLLOW ME
Facebook Youtube Tiktok X-twitter Weibo Instagram Line
NEWS UPDATE
ข่าว
ไลฟ์สไตล์
เนื้อหาที่น่าสนใจ
ติดตามเราได้ที่นี่
Facebook Youtube X-twitter Line Instagram Tiktok Weibo Linkedin Link Icon-envelope

Copyright © 2023 by G Good Media Co., LTD. & Nakhon Chiang Rai News. All Rights Reserved.