เจาะผลเลือกตั้ง อบจ. 68 เพื่อไทยมาแรง ภูมิใจไทยไม่น้อยหน้า

ประเทศไทย, 6 กุมภาพันธ์ 2568  – Rocket Media Lab เผยข้อมูลเกี่ยวกับการเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2568 ซึ่งเป็นการเลือกตั้งนายก อบจ. ที่ครบวาระทั้ง 47 จังหวัดทั่วประเทศ ขณะที่อีก 29 จังหวัดได้มีการเลือกตั้งไปก่อนหน้านี้ ส่งผลให้ขณะนี้มีการเลือกตั้งนายก อบจ. ครบทั้ง 76 จังหวัดแล้ว

ผลการเลือกตั้งนายก อบจ. ทั้ง 47 จังหวัด

จากผลการเลือกตั้งอย่างไม่เป็นทางการ พบว่า พรรคเพื่อไทยสามารถคว้าชัยชนะใน 14 จังหวัด รองลงมาคือพรรคภูมิใจไทย 10 จังหวัด พรรคพลังประชารัฐ 6 จังหวัด พรรคประชาธิปัตย์ 3 จังหวัด พรรคประชาชาติ 3 จังหวัด พรรคกล้าธรรม 2 จังหวัด พรรคประชาชน 1 จังหวัด และมีผู้ชนะเลือกตั้งในฐานะอิสระอีก 1 จังหวัด

เมื่อแบ่งพรรคที่ได้รับชัยชนะในแต่ละภาคของประเทศ พบว่า:

• ภาคเหนือ: เพื่อไทย 4 จังหวัด, ประชาชน 1 จังหวัด, ภูมิใจไทย 2 จังหวัด

• ภาคกลาง: พลังประชารัฐ 4 จังหวัด, ชาติไทยพัฒนา 2 จังหวัด, เพื่อไทย 2 จังหวัด, กล้าธรรม 1 จังหวัด

• ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ: เพื่อไทย 5 จังหวัด, ภูมิใจไทย 4 จังหวัด, กล้าธรรม 1 จังหวัด, พลังประชารัฐ 1 จังหวัด

• ภาคตะวันออก: เพื่อไทย 3 จังหวัด, อิสระ 3 จังหวัด

• ภาคตะวันตก: ประชาธิปัตย์ 1 จังหวัด

• ภาคใต้: ประชาธิปัตย์ 2 จังหวัด, รวมไทยสร้างชาติ 3 จังหวัด, ประชาชาติ 3 จังหวัด, ภูมิใจไทย 2 จังหวัด, พลังประชารัฐ 1 จังหวัด

ว่าที่นายก อบจ. ทั้ง 47 จังหวัด เป็นใครมาจากไหน

Rocket Media Lab ได้จัดกลุ่มว่าที่นายก อบจ. ทั้ง 47 คน พบว่า:

• นายก อบจ. เดิม 29 คน

• นักการเมืองท้องถิ่น 7 คน

• นักการเมืองระดับชาติ 5 คน

• หน้าใหม่ 6 คน (โดยในจำนวนนี้เป็นเครือญาตินักการเมือง 4 คน)

โดยมีการวิเคราะห์เพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ที่ได้รับเลือกตั้ง ดังนี้:

• นายก อบจ. เดิมสามารถกลับมาดำรงตำแหน่งได้ถึง 43 คน

• ว่าที่นายก อบจ. หน้าใหม่ 7 คน โดย 3 คนในจำนวนนี้เป็นเครือญาตินักการเมือง

ความแตกต่างระหว่างคำว่า “นิสิต” และ “นักศึกษา” ในสถาบันการศึกษาไทย

ในประเทศไทย คำว่า “นิสิต” และ “นักศึกษา” ถูกใช้เรียกผู้เรียนในระดับอุดมศึกษา แต่มีความแตกต่างกันทั้งในเชิงประวัติศาสตร์และการใช้งานในปัจจุบัน ซึ่งสะท้อนถึงลักษณะเฉพาะของแต่ละสถาบันการศึกษา

ที่มาของคำว่า “นิสิต” และ “นักศึกษา”

คำว่า “นิสิต” มีรากฐานมาจากภาษาบาลี หมายถึง “ผู้อาศัยกับอุปัชฌาย์” ซึ่งในอดีตหมายถึงผู้เรียนที่พักอาศัยในบริเวณมหาวิทยาลัย เช่น ในยุคเริ่มแรกของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2459 ผู้เรียนจะต้องพักอาศัยอยู่ในหอพักของมหาวิทยาลัย ทำให้มีการเรียกผู้เรียนว่า “นิสิต” สะท้อนถึงลักษณะการเรียนรู้แบบดั้งเดิมที่ต้องใช้ชีวิตร่วมกันในบริเวณมหาวิทยาลัย

ส่วนคำว่า “นักศึกษา” เริ่มต้นใช้ในปี พ.ศ. 2477 พร้อมการก่อตั้ง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการเมือง ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยเปิดแห่งแรกของไทย ผู้เรียนที่นี่ไม่จำเป็นต้องพักอาศัยในมหาวิทยาลัย คำว่า “นักศึกษา” จึงถูกใช้เพื่อแยกแยะลักษณะผู้เรียนที่มีความเป็นอิสระมากขึ้น

มหาวิทยาลัยในประเทศไทยที่ใช้คำว่า “นิสิต”

แม้ว่าคำว่า “นิสิต” จะเลือนหายไปในสถาบันใหม่ ๆ แต่ยังคงถูกใช้ในมหาวิทยาลัยที่ก่อตั้งมานาน เช่น

1. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
2. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
3. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
4. มหาวิทยาลัยนเรศวร
5. มหาวิทยาลัยบูรพา
6. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
7. มหาวิทยาลัยทักษิณ
8. มหาวิทยาลัยพะเยา
9. มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต
10. มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น
11. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

มหาวิทยาลัยเหล่านี้ยังคงรักษาประเพณีดั้งเดิมและวัฒนธรรมการเรียนรู้ร่วมกันในลักษณะของการใช้ชีวิตแบบนิสิต

องค์กรต่อต้านคอร์รัปชันเผย 10 คดีคอร์รัปชันเด่นแห่งปี 2567

องค์กรต่อต้านคอร์รัปชัน (ประเทศไทย) เผยแพร่ข้อมูล “10 กรณี คอร์รัปชันแห่งปี 2567” ที่ทำคนไทย “เจ็บ” และ “จน” หลายกรณียัง “ไม่จบ” ทั้งหมดล้วนเกิดจากภาคเอกชนสมคบกับเจ้าหน้าที่รัฐ ด้วยการครอบงำ วิ่งเต้น ขาดความรับผิดชอบ ใช้อำนาจไม่โปร่งใส ไม่เป็นธรรม   เป็น “วิกฤต” ที่คนไทยต้องช่วยกันติดตาม ทวงถามและเฝ้าระวังต่อไป

นายมานะ นิมิตรมงคล ประธานองค์กรต่อต้านคอร์รัปชัน (ประเทศไทย) หรือ ACT เปิดเผยถึงกรณี/คดีคอร์รัปชันที่ได้รับความสนใจและเป็นที่พูดถึงในสังคมวงกว้างในรอบปี 2567 ที่ผ่านมาว่า  หลายกรณีเป็นการโกงกันซึ่งๆ หน้า ค้านสายตาประชาชน  ที่สำคัญ ยังคงส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนคนไทยอย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดล้วนสะท้อนการปฏิบัติหน้าที่และการบังคับใช้กฎหมายที่ขัดหลักนิติธรรมรุนแรง

โครงการบัตรคนจน: ปัญหาตกหล่นและรั่วไหลในระบบช่วยเหลือสวัสดิการแห่งรัฐ

21 ธันวาคม 2567 – โครงการบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า “บัตรคนจน” ถูกออกแบบมาเพื่อช่วยเหลือผู้มีรายได้น้อยในประเทศไทย โดยในปี 2566 มีผู้ได้รับสิทธิ์รวมทั้งสิ้น 14.6 ล้านคน อย่างไรก็ตาม งานวิจัยจากสถาบันวิจัยเศรษฐกิจป๋วย อึ๊งภากรณ์ (PIER) ชี้ให้เห็นว่าโครงการนี้ยังคงมีปัญหาเชิงโครงสร้างที่สำคัญ โดยเฉพาะการ “ตกหล่น” และ “รั่วไหล” ที่ส่งผลให้เงินช่วยเหลือไม่ถึงมือคนจนจริงๆ อย่างเต็มที่

ปัญหาตกหล่นและรั่วไหล

ข้อมูลจากงานวิจัยพบว่า ผู้ที่ควรได้รับความช่วยเหลือกลับไม่ได้รับสิทธิ์อย่างครบถ้วน ขณะที่ผู้ที่ไม่ควรได้รับสิทธิ์กลับได้รับประโยชน์อย่างไม่เหมาะสม โดยมีรายละเอียดดังนี้:

• การตกหล่น: คนจนที่ไม่ได้รับสิทธิ์มีสัดส่วนถึง 40.4% หรือประมาณ 1.4 ล้านคน จากคนจนทั้งหมด 3.5 ล้านคน
• การรั่วไหล: ผู้ที่ไม่จนกลับได้รับสิทธิ์บัตรคนจนถึง 20.7% หรือประมาณ 10.1 ล้านคน จากคนไม่จนทั้งหมด 49 ล้านคน

สาเหตุของปัญหา

1. เกณฑ์คุณสมบัติไม่ตรงเป้า:
   เกณฑ์การคัดเลือกผู้มีสิทธิ์สูงเกินไป ส่งผลให้คนที่ไม่ยากจนอย่างแท้จริงได้รับสิทธิ์ ตัวอย่างเช่น มีรายได้หรือทรัพย์สินสูงกว่าเกณฑ์ความยากจนถึง 3 เท่า

2. กระบวนการคัดกรองไม่เข้มงวด:
   แม้จะมีการกำหนดเกณฑ์ชัดเจน แต่กระบวนการตรวจสอบกลับไม่รัดกุม ทำให้ผู้ที่ไม่สมควรได้รับสิทธิ์สามารถเข้าถึงโครงการได้

3. ไม่มีการตรวจสอบซ้ำ:
   ผู้ถือบัตรจะได้รับสิทธิ์ไปอย่างต่อเนื่องหลายปี โดยไม่มีการตรวจสอบสถานะซ้ำว่าผู้ถือบัตรยังมีคุณสมบัติตรงตามเกณฑ์หรือไม่

ผลกระทบที่ตามมา

• คนจนไม่ได้รับความช่วยเหลืออย่างเพียงพอ:
  ผู้ที่ยากจนจริงอาจไม่ได้รับสิทธิ์ หรือได้รับความช่วยเหลือในปริมาณที่ไม่ครอบคลุมความจำเป็น

• งบประมาณสูญเปล่า:
  เงินช่วยเหลือที่ควรนำไปใช้กับคนจนกลับตกไปอยู่ในมือของผู้ที่มีฐานะดีกว่า

• ความเหลื่อมล้ำทางสังคมเพิ่มขึ้น:
  ความช่วยเหลือที่ไม่ตรงเป้าหมายทำให้เกิดความไม่เท่าเทียมในสังคม

ข้อเสนอแนะเพื่อแก้ไขปัญหา

นักวิจัยจาก PIER เสนอว่า การปรับปรุงโครงการบัตรคนจนควรเริ่มต้นจากการแก้ไขปัญหาเชิงระบบ ได้แก่:

1. ปรับเกณฑ์คุณสมบัติให้เหมาะสม:
   ลดเกณฑ์การคัดเลือกให้ตรงกับกลุ่มเป้าหมายที่ต้องการความช่วยเหลือจริงๆ

2. เพิ่มความเข้มงวดในการคัดกรอง:
   ใช้ข้อมูลรายได้และทรัพย์สินที่ถูกต้องและอัปเดตเพื่อคัดกรองผู้มีสิทธิ์

3. ตรวจสอบสถานะซ้ำอย่างต่อเนื่อง:
   มีการตรวจสอบผู้ถือบัตรทุกปี เพื่อยืนยันว่าผู้ถือบัตรยังคงมีคุณสมบัติตรงตามเกณฑ์

บทสรุป

แม้โครงการบัตรคนจนจะมีเป้าหมายที่ดีในการลดความเหลื่อมล้ำและช่วยเหลือผู้ยากจน แต่ปัญหาตกหล่นและรั่วไหลที่เกิดขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงความจำเป็นในการปรับปรุงเชิงโครงสร้าง หากสามารถแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้ โครงการบัตรคนจนจะกลายเป็นเครื่องมือสำคัญในการยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้มีรายได้น้อยในประเทศไทยอย่างแท้จริง

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม สามารถอ่านบทความฉบับเต็มได้ที่ PIER Research

ศิลปะไทยสู่เวทีโลก: บทสัมภาษณ์พิเศษ “ดร.จีรวุฒิ บุญช่วยนำผล” ผู้สร้างสรรค์อาร์ตทอยไทยระดับนานาชาติ

วันที่ 12 ธันวาคม 2567 ทีมข่าวนครเชียงรายนิวส์ได้มีโอกาสสัมภาษณ์พิเศษกับ ดร.จีรวุฒิ บุญช่วยนำผล ศิลปินผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะไทยและการออกแบบที่ได้รับรางวัลระดับนานาชาติ ผลงานล่าสุดของเขาคือการสร้างสรรค์ “อาร์ตทอย” ที่สะท้อนอัตลักษณ์ไทยร่วมสมัย โดดเด่นในแวดวงศิลปะระดับโลก

ประวัติและรางวัลระดับนานาชาติ

ดร.จีรวุฒิ มีประวัติการศึกษาและความเชี่ยวชาญทางศิลปะที่น่าสนใจ จบปริญญาตรีด้านออกแบบนิเทศศิลป์ ปริญญาโทด้านวิจัยศิลปะและวัฒนธรรม และปริญญาเอกด้านวิจัยวัฒนธรรม ศิลปกรรม และการออกแบบ จากคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

เขาได้รับรางวัลระดับนานาชาติมากมาย เช่น

• การตีพิมพ์ผลงานใน 3D World Magazine ฉบับที่ 291 ปี 2022
• รางวัล Staff Pick จากเว็บไซต์ 3dtotal ในปีเดียวกัน
• รางวัล Excellent Works จากงาน ASIAGRAPH 2023 พร้อมจัดแสดงผลงานที่ไต้หวัน
• รางวัล Staff Pick Award จาก ZBrushCentral ในปี 2024

แรงบันดาลใจและการเดินทางสู่ความสำเร็จ

ดร.จีรวุฒิ เปิดเผยว่าแรงบันดาลใจมาจากการทำงานด้านศิลปะไทยมานานกว่า 20 ปี โดยมีความตั้งใจที่จะนำเอาเอกลักษณ์ความเป็นไทยไปสู่ทุกสายตาในเวทีโลก โดยเริ่มต้นจากการทำงานพุทธศิลป์และศิลปะไทยดั้งเดิม จากนั้นจึงได้นำเทคนิคดิจิทัลมาประยุกต์ใช้ในการออกแบบ

“ผมเริ่มจากการใช้ 3D Technology ในการสร้างสรรค์งานศิลปะ เพราะต้องการผสมผสานระหว่างศิลปะไทยกับสื่อร่วมสมัย เพื่อให้คนรุ่นใหม่สนใจและเข้าใจความงามของศิลปะไทยมากขึ้น” ดร.จีรวุฒิ กล่า

หนึ่งในจุดเปลี่ยนสำคัญคือการเดินทางไปศึกษาดูงานศิลปะที่ประเทศจีน ทำให้ได้เห็นถึงความสำเร็จของการพัฒนา “Art Toy” ในชุมชนต่าง ๆ และนำความรู้นั้นมาปรับใช้ให้เข้ากับผลงานของตนเอง