‘ซานตาครูซ’ ประกาศห้ามขายบุหรี่แบบมีไส้กรองครั้งแรกในสหรัฐฯ มุ่งลดมลพิษเพื่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพประชาชน

เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2567 มีรายงานจาก Environment+Energy Leader ว่าซานตาครูซ (Santa Cruz County) ในสหรัฐอเมริกา ได้ประกาศแบนการขายบุหรี่ที่มีไส้กรอง โดยถือเป็นการเคลื่อนไหวครั้งสำคัญในสหรัฐฯ เพื่อลดมลพิษที่เกิดจากบุหรี่ซึ่งเป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชน การแบนนี้ได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการกำกับดูแลของเทศมณฑลซานตาครูซ ซึ่งมีผลบังคับใช้ในเดือนมกราคม 2567 ทำให้เทศมณฑลซานตาครูซกลายเป็นเขตอำนาจศาลแรกในประเทศที่ใช้กฎหมายห้ามนี้อย่างเป็นทางการ

การเคลื่อนไหวเพื่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชน

การแบนบุหรี่แบบมีไส้กรองที่ซานตาครูซ เมืองในแคลิฟอร์เนีย รัฐในประเทศสหรัฐฯ
นี้มุ่งหวังที่จะลดมลพิษทางทะเลและขยะสาธารณะที่เกิดจากก้นบุหรี่ ซึ่งส่วนประกอบของไส้กรองบุหรี่นั้นมักประกอบด้วยไมโครพลาสติกที่มีสารเคมีอันตราย ก้นบุหรี่ถือเป็นขยะที่พบบ่อยที่สุดบนชายหาดและในทางน้ำทั่วโลก ซึ่งก่อให้เกิดปัญหามลพิษมากมาย

ข้อมูลจากองค์กร Ocean Conservancy เปิดเผยว่า ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529 โครงการ International Coastal Cleanup สามารถเก็บก้นบุหรี่ได้มากถึง 63 ล้านชิ้นทั่วโลก โดยเฉพาะในรัฐแคลิฟอร์เนียเพียงแห่งเดียวพบว่ามีก้นบุหรี่ที่เก็บได้ถึง 8.5 ล้านชิ้น กลุ่มอนุรักษ์ท้องถิ่น Save Our Shores ยังได้เก็บข้อมูลที่น่ากังวลโดยพบว่ามีก้นบุหรี่กว่า 400,000 ชิ้นที่ถูกเก็บขึ้นมาจากชายหาดและพื้นที่สาธารณะในซานตาครูซภายในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ซึ่งการเคลื่อนไหวนี้สื่อถึงความมุ่งมั่นของเทศมณฑลในการปกป้องสิ่งแวดล้อมทางทะเลและลดมลพิษในระดับท้องถิ่นอย่างจริงจัง

ความร่วมมือทางสภาพอากาศ: มลพิษทางอากาศเป็นโอกาสในการสานสัมพันธ์ระหว่างอินเดียและปากีสถาน

วิกฤตมลพิษที่เชื่อมสองประเทศคู่ปรับ

เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 2567 รายงานจากอัลจาซีราระบุว่ามลพิษทางอากาศที่รุนแรงในพื้นที่ทั้งสองด้านของชายแดนอินเดียและปากีสถานกำลังสร้างโอกาสในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเพื่อนบ้านที่มีอาวุธนิวเคลียร์อย่างอินเดียและปากีสถาน

การเริ่มต้นเจรจาผ่านวิกฤตมลพิษ

ในปากีสถาน นายกรัฐมนตรีแห่งรัฐปัญจาบ นางสาวแมร์ยาม นาวาซ ได้แสดงความตั้งใจที่จะพบปะกับรัฐมนตรีของรัฐปัญจาบในอินเดียเพื่อหารือเกี่ยวกับมาตรการรับมือกับวิกฤตมลพิษที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพประชาชนทั้งสองประเทศอย่างรุนแรง โดยเฉพาะในลาฮอร์และนิวเดลี ซึ่งติดอันดับเมืองที่มีมลพิษสูงสุดในโลกในช่วงเวลาล่าสุด

ความสำคัญของการแก้ไขปัญหามลพิษแบบร่วมมือกัน

ด้วยสภาพภูมิอากาศที่เสื่อมโทรมและค่ามลพิษที่สูงขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองประเทศต่างเห็นพ้องว่าการร่วมมือกันเป็นเรื่องที่จำเป็นเพื่อป้องกันผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชน รัฐบาลปากีสถานวางแผนที่จะจัดประชุมภูมิภาคเกี่ยวกับสภาพอากาศในลาฮอร์ก่อนสิ้นปีนี้ เพื่อนำเสนอแนวทางการแก้ปัญหาแบบร่วมกันกับประเทศเพื่อนบ้าน

ปัญหาจากฝุ่นละออง PM2.5 และสาเหตุที่มาจากทั้งสองประเทศ

ปัญหาฝุ่นละอองขนาดเล็ก PM2.5 ซึ่งมีขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน ถือเป็นอันตรายต่อระบบทางเดินหายใจอย่างมากและแพร่กระจายจากทั้งการทำกิจกรรมของมนุษย์และธรรมชาติในทั้งสองประเทศ ด้วยอัตราค่าฝุ่นละอองที่สูงเกินระดับที่ปลอดภัย อากาศที่เสื่อมสภาพได้บั่นทอนคุณภาพชีวิตของประชาชนอย่างเห็นได้ชัด

การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลอย่างเมามัน เพิ่มปัญหาสิ่งแวดล้อมอย่างไม่รู้ตัว

เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2567 Julia Musto นักข่าวด้านวิทยาศาสตร์และสภาพอากาศของสำนักข่าว Independent ในอังกฤษ รายงานว่า การส่งอีเมล การเลื่อนดู TikTok และการส่งข้อความต่างๆ กำลังทำลายสิ่งแวดล้อมโดยไม่รู้ตัว ปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) จากกิจกรรมในโลกดิจิทัลอย่างการใช้ Facebook หรือ Instagram กำลังเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล รายงานของ CloudZero พบว่าอีเมลทำงานที่พนักงานส่งในหนึ่งปี สามารถสร้างก๊าซ CO2 เทียบเท่ากับการขับรถน้ำมันเป็นระยะทาง 5 ไมล์ คิดเป็นปริมาณ 2,028 กรัมต่อปี ขณะที่การเลื่อนดูโซเชียลมีเดียเพียงวันเดียว สามารถผลิต CO2 ถึง 968 กรัม หรือเทียบเท่ากับการขับรถ 2.4 ไมล์

การเติบโตของปริมาณการปล่อยคาร์บอนในวงการเทคโนโลยี

ข้อมูลจาก The Shift Project แห่งฝรั่งเศสชี้ว่า ภาคเทคโนโลยีในปี 2019 คิดเป็น 3.7% ของการปล่อยคาร์บอนทั่วโลก และคาดว่าตัวเลขนี้จะเพิ่มเป็นสองเท่าในปี 2025 ปริมาณการใช้แพลตฟอร์มโซเชียลที่เพิ่มสูงขึ้น รวมถึง TikTok ที่ปล่อยคาร์บอนเฉลี่ย 2.63 กรัมต่อนาที ขณะที่ Facebook และ YouTube ปล่อยต่ำกว่า 1 กรัมต่อนาที ถือเป็นปริมาณที่น่ากังวลหากรวมกันในระดับโลก

คอสตาริกาติดอันดับท็อป 10 ประเทศที่มีการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมดีที่สุดในโลก

เมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 2567 The tico times หนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษชั้นนำของคอสตาริกา รายงานว่า ประเทศคอสตาริกาได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งใน 10 ประเทศชั้นนำด้านการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของโลก ตามรายงานล่าสุดจาก Nature Conservation Index ซึ่งเป็นดัชนีที่ประเมินประเทศต่าง ๆ จำนวน 180 ประเทศ โดยพิจารณาจากความพยายามในการปกป้องระบบนิเวศและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม คอสตาริกาเป็นประเทศเดียวในลาตินอเมริกาที่ติดอันดับท็อป 10 ด้วยคะแนน 64.4 คะแนน อยู่ในอันดับที่ 10 ของดัชนี

การจัดอันดับประเทศที่มีความมุ่งมั่นสูงในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม

การจัดอันดับครั้งนี้ นำโดยประเทศลักเซมเบิร์กซึ่งมีคะแนนสูงสุดที่ 70.8 คะแนน แสดงถึงความทุ่มเทในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมอย่างสูง ในขณะที่คอสตาริกาได้รับการยกย่องเป็นพิเศษในด้านการอนุรักษ์ที่ดิน โดยมีการนำเสนอการเชื่อมโยงระหว่างพื้นที่คุ้มครองที่มีประสิทธิภาพ และการจัดการพื้นที่สีเขียวอย่างยั่งยืน ดัชนีนี้พัฒนาโดยสถาบัน Goldman Sonnenfeldt School of Sustainability and Climate Change แห่งมหาวิทยาลัยเบนกูเรียนแห่งเนเกฟร่วมกับองค์กรไม่แสวงหาผลกำไร BioDB.com ซึ่งใช้ตัวชี้วัดจำนวน 25 ตัวในการประเมินประสิทธิภาพการอนุรักษ์ของแต่ละประเทศ

ความสำเร็จในการอนุรักษ์ของคอสตาริกา

คอสตาริกามีการจัดสรรพื้นที่คุ้มครองทางธรรมชาติกว่า 25% ของประเทศ ทำให้เป็นผู้นำด้านความยั่งยืนในการอนุรักษ์ธรรมชาติ การผสมผสานระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจกับการดูแลสิ่งแวดล้อมอย่างลงตัวช่วยให้คอสตาริกาสามารถเดินหน้าพัฒนาประเทศควบคู่ไปกับการรักษาสมดุลของระบบนิเวศ ทำให้ประเทศนี้เป็นตัวอย่างที่ชัดเจนในระดับโลกว่าการพัฒนาเศรษฐกิจสามารถควบคู่กับเป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อมได้

การศึกษาการนำทางในห้องปฏิบัติการเปลี่ยนไป สู่การจำลองในโลกจริง

วิจัยการนำทางในห้องแล็บสู่การค้นพบในสิ่งแวดล้อมจริง

เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม 2567 รายงานข่าวด้านวิทยาศาสตร์เปิดเผยถึงการศึกษาการนำทางที่เคยเน้นในห้องแล็บเริ่มเปลี่ยนไปสู่การศึกษาในสิ่งแวดล้อมจริง โดยในอดีต นักวิจัยมักศึกษาแค่การนำทางบนหน้าจอคอมพิวเตอร์เพื่อลดเสียงรบกวนจากสภาพแวดล้อม ทำให้มองข้ามปัจจัยภายนอก เช่น ภูมิอากาศและสิ่งมีชีวิตรอบตัว แต่ผลวิจัยใหม่กลับชี้ว่าแนวทางนี้อาจไม่สะท้อนความเป็นจริง

ตัวอย่างหนึ่งคือ ชาว Evenki ที่เลี้ยงกวางเรนเดียร์ในไซบีเรีย ซึ่งใช้วิธีการนำทางด้วยการติดตามธรรมชาติรอบตัว เช่น ชื่อสถานที่ เส้นทางแม่น้ำ โดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเครื่องมือ GPS ต่างจากคนในโลกตะวันตกที่พึ่งพาการนำทางด้วยแผนที่และ GPS เป็นหลัก

การศึกษาในสภาพแวดล้อมจริงเปิดมุมมองใหม่

นักวิจัยหลายคนรวมถึง Hugo Spiers จาก University College London เริ่มเห็นถึงข้อจำกัดของการศึกษาการนำทางในห้องแล็บ และมีการนำเทคโนโลยีใหม่อย่างเกม Sea Hero Quest ที่จำลองการนำทางผ่านสภาพแวดล้อมเสมือนจริง ช่วยให้ผู้เล่นจากกว่า 193 ประเทศสามารถนำทางผ่านโลกเสมือนได้ ทำให้นักวิจัยเข้าใจพฤติกรรมการนำทางในสภาพแวดล้อมต่าง ๆ มากขึ้น

อุตสาหกรรมความงามสู่ทางแยก: ความปลอดภัยและความยั่งยืนของส่วนผสม

อุตสาหกรรมความงามมุ่งสู่ความปลอดภัยของส่วนผสม

ในวันที่ 23 ตุลาคม 2567 รายงานใหม่จาก ChemFORWARD ซึ่งได้รับข้อมูลจากแบรนด์ชั้นนำอย่าง Sephora และ Ulta แสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าของอุตสาหกรรมความงามที่มุ่งมั่นปรับปรุงความปลอดภัยของส่วนผสม อย่างไรก็ตามยังคงมีปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความโปร่งใสและความยั่งยืน รายงานได้เน้นถึงสารเคมีที่ยังไม่ได้รับการประเมินผลกระทบต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อมอย่างเต็มที่ ทำให้อุตสาหกรรมนี้ต้องพัฒนาอย่างต่อเนื่อง

ความก้าวหน้าในความปลอดภัยของส่วนผสมในผลิตภัณฑ์ความงาม

รายงาน Beauty & Personal Care Ingredient Intelligence ที่ทำการประเมินผลิตภัณฑ์กว่า 8,500 รายการ พบว่าร้อยละ 70 ของส่วนผสมในผลิตภัณฑ์ความงามได้รับการระบุด้านความปลอดภัยอย่างชัดเจน ซึ่งถือเป็นความก้าวหน้าในอุตสาหกรรมความงามที่มีมูลค่าถึง 100 พันล้านดอลลาร์ การเปลี่ยนแปลงนี้มาจากแบรนด์ชั้นนำเช่น Sephora, Ulta, The Honest Company และ Credo Beauty ซึ่งเข้าร่วมในโครงการ Know Better, Do Better (KBDB) เพื่อสนับสนุนความโปร่งใสและความปลอดภัยในผลิตภัณฑ์

เมื่อวันที่ 23 ตุลาคม 2567 วารสาร Public Library of Science (PLOS ONE) ได้รายงานผลการวิจัยล่าสุดเกี่ยวกับหมีขั้วโลก โดยระบุว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมในเขตอาร์กติกกำลังเพิ่มความเสี่ยงที่หมีขั้วโลกจะติดเชื้อโรคต่าง ๆ มากขึ้นกว่าช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมา การศึกษานี้นำเสนอโดย Karyn Rode และ Caroline Van Hemert จากสำนักงานสำรวจทางธรณีวิทยาของสหรัฐฯ (U.S. Geological Survey) ซึ่งชี้ให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทำให้ไวรัส แบคทีเรีย และปรสิตมีโอกาสแพร่เชื้อไปยังสัตว์ป่าในเขตอาร์กติกมากขึ้น

การวิจัยครั้งนี้ได้ทำการตรวจสอบตัวอย่างเลือดของหมีขั้วโลกในทะเลชุคชี (Chukchi Sea) ระหว่างปี 1987–1994 และเปรียบเทียบกับตัวอย่างที่เก็บได้ระหว่างปี 2008-2017 โดยมุ่งเน้นการตรวจหาภูมิต้านทานต่อเชื้อโรค 6 ชนิด พบว่า 5 ใน 6 เชื้อโรคดังกล่าวมีการแพร่กระจายเพิ่มมากขึ้นในช่วงหลัง ได้แก่ ปรสิตที่ก่อให้เกิดโรคท็อกโซพลาสโมซิส (toxoplasmosis) และนีโอสโปโรซิส (neosporosis) แบคทีเรียที่ก่อให้เกิดโรคไข้กระต่าย (rabbit fever) และบรูเซลโลซิส (brucellosis) รวมถึงไวรัสโรคหัดสุนัข (canine distemper virus)

การเพิ่มขึ้นของเชื้อโรคเหล่านี้นับเป็นหนึ่งในความเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วที่สุดในเรื่องการสัมผัสเชื้อโรคที่เคยมีการรายงานในหมีขั้วโลก การศึกษานี้ยังชี้ให้เห็นถึงปัจจัยที่ทำให้ความเสี่ยงในการสัมผัสเชื้อโรคเพิ่มมากขึ้น ซึ่งรวมถึงปัจจัยทางด้านอาหารและเพศ พบว่าหมีขั้วโลกเพศเมียมีโอกาสสัมผัสกับเชื้อโรคมากกว่าเพศผู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหมีขั้วโลกเพศเมียที่ตั้งครรภ์มักจะหลบซ่อนตัวบนพื้นดินเพื่อเลี้ยงลูก ทำให้มีโอกาสสัมผัสกับเชื้อโรคที่มาจากสัตว์อื่น ๆ มากขึ้น

ในเขตอาร์กติกที่กำลังเผชิญกับภาวะโลกร้อนเร็วกว่าค่าเฉลี่ยทั่วโลกเกือบสี่เท่า การสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยของหมีขั้วโลกซึ่งเป็นน้ำแข็งทะเล เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้โรคติดเชื้อต่าง ๆ กลายเป็นปัญหาที่ทวีความรุนแรงขึ้น ซึ่งไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่อสัตว์ป่าเท่านั้น แต่ยังมีผลต่อชุมชนมนุษย์ที่อาศัยในเขตนี้ด้วย เนื่องจากบางกลุ่มในชุมชนดังกล่าวนิยมล่าหมีขั้วโลกเพื่อนำมาเป็นอาหาร และเชื้อโรคหลายชนิดที่พบในการศึกษานี้สามารถแพร่ระบาดสู่มนุษย์ได้