Categories
ECONOMY FEATURED NEWS

ค่าครองชีพพุ่ง-เงินเฟ้อติดลบ! ผลักคนไทยสู่หนี้นอกระบบดอกเบี้ยโหด

เปิดวงจร “หนี้นอกระบบ” อัตราดอกเบี้ยสุดโหด ซ่อนใต้ตัวเลขหนี้ครัวเรือนที่ลดลง

ประเทศไทย, 12 สิงหาคม 2568 – แม้สัดส่วนหนี้ครัวเรือนต่อ GDP ลดลงต่ำกว่า 90% เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี แต่ครัวเรือนไทยจำนวนมากกลับถูกผลักออกจากสินเชื่อในระบบ จนพึ่งพาหนี้นอกระบบเพิ่มขึ้นอย่างน่าห่วง ตัวเลขที่ดูดีอาจกำลังบัง “วิกฤตเงียบ” ที่ลุกลามสู่ชุมชนทั่วประเทศ โดยเฉพาะพื้นที่เปราะบางอย่างภาคเหนือและชายขอบเมืองใหญ่

บ่ายวันฝนโปรยในเชียงราย เสียงโทรศัพท์ทวงหนี้ดังขึ้นตรงเวลา ความกังวลเรื่องรายได้และค่าครองชีพกลับมาทับซ้อนอีกครั้ง ขณะเดียวกัน ตัวเลขมหภาคบอกว่าหนี้ครัวเรือนต่อ GDP ลดลงต่อเนื่อง อยู่ที่ราว 88.4% สิ้นไตรมาส 4 ปี 2567 ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดตั้งแต่ไตรมาส 2 ปี 2563 ทว่า “ภาพรวมสีเขียว” ไม่ได้แปลว่าครัวเรือนแข็งแรงขึ้น เพราะปัจจัยสำคัญคือการเข้มงวดสินเชื่อของสถาบันการเงิน ทำให้คนจำนวนมากต้องออกจากระบบที่ปลอดภัย และเดินเข้าหาเงินกู้นอกระบบที่คิดดอกเบี้ยสูงผิดกฎหมายแทน.

ภาพสะท้อนที่สวนทางตัวเลขดีขึ้น แต่ชีวิตยากขึ้น

ข้อมูลทางการระบุว่า CPI เดือนมิถุนายน 2568 ติดลบ 0.25% ต่อปี และเดือนกรกฎาคมติดลบต่อเนื่อง 0.7% หลายฝ่ายจึงชี้ว่าไม่มีภาวะ “เงินเฟ้อพุ่ง” ในสถิติ ทว่าในชีวิตจริง ค่าใช้จ่ายจำเป็นกลับไม่ลด ประชาชนยังรู้สึกว่าค่าครองชีพสูงกดดันอย่างต่อเนื่อง.

ผลสำรวจผู้บริโภค Marketbuzzz ชี้ว่า “ค่าครองชีพ” คือความกังวลอันดับหนึ่งของคนไทย 42% สะท้อนความรู้สึกที่ “สวนทาง” กับตัวเลขราคาโดยรวมที่ลดลง ผู้บริหารบริษัทวิจัยชี้ว่าต้องมีมาตรวัดคุณภาพชีวิตที่ครอบคลุมกว่าเดิม จึงจะเห็นภาพจริงของครัวเรือน

ด้านรายจ่ายครัวเรือน สถิติระบุว่า ณ สิ้นปี 2567 ครัวเรือนไทยใช้จ่ายเฉลี่ยราว 18,207 บาทต่อเดือน โดยสัดส่วนสูงสุดยังเป็นอาหารและเครื่องดื่ม สะท้อนแรงกดดันด้านปัจจัยสี่ที่ยังหนักหน่วง.

หนี้นอกระบบพุ่งแตะ “จุดสูงสุดในรอบ 16 ปี”

ศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ระบุสัดส่วน “หนี้นอกระบบ” ในภาพรวมเพิ่มขึ้นเป็น 30.1% สูงสุดในรอบ 16 ปี จากเดิม 21.7% ในปีก่อนหน้า ตัวเลขดังกล่าวสะท้อนความเปราะบางและการถูกปิดประตูสินเชื่ออย่างชัดเจน โดยหลายสำนักข่าวเศรษฐกิจรายงานสอดคล้องกัน.

ยังมีสัญญาณเตือนจาก “หนี้รอวันเสีย” หรือ Stage 2 (SML) ที่ปรับสูงขึ้นต่อเนื่อง ธปท.รายงานอัตราส่วนสินเชื่อจัดชั้นพิเศษของธนาคารพาณิชย์เพิ่มเป็นราว 6.98% สิ้นปี 2567 ขณะที่หนี้เสีย (NPL) อยู่ที่ 532,100 ล้านบาท เพิ่มขึ้นจากปีก่อนเล็กน้อย หาก SML ทะลักเป็น NPL มากขึ้น ความเสี่ยงหลุดออกจากระบบย่อมสูงตาม.

ทำไมคนไทย “ต้อง” ไปพึ่งนอกระบบ

หนึ่ง ระบบเข้มงวดขึ้น วงเงินและเงื่อนไขสินเชื่อรัดกุม รายได้ไม่แน่นอนทำให้ผ่านเกณฑ์ยาก แม้ดอกเบี้ยต่ำกว่านอกระบบมาก แต่ “เข้าถึง” ยากกว่า

สอง ค่าครองชีพกดดันต่อเนื่อง แม้อัตราเงินเฟ้อโดยรวมติดลบหลายเดือน แต่ค่าใช้จ่ายจำเป็นยังสูง คนจำนวนมากจึงหมุนเงินไม่ทัน และต้องหาทางออกที่เร็วที่สุด แม้จะมีต้นทุนดอกเบี้ยมหาศาล.

สาม ความรู้สึก “ชักหน้าไม่ถึงหลัง” ปรากฏชัดในผลสำรวจ UTCC ที่พบว่าคนไทย 46.3% อยู่ในภาวะหมุนเงินตึงมือ ขณะหนี้เฉลี่ยต่อครัวเรือนยังอยู่ระดับสูง.

เปิดวงจรกลโกงดอกโหดคิดอย่างไร จึงหลุดไม่พ้น

1) ดอกเบี้ยรายเดือนหลอกตา
ตัวเลข 10–20% ต่อเดือนดูเหมือนไม่มาก แต่เมื่อคิดเป็นรายปี เท่ากับ 120–240% ต่อปี เงินต้นแทบไม่ลด เพราะต้องจ่ายดอกก่อนเสมอ ยิ่งช้า ยิ่งบาน ไม่มีเพดานคุ้มครองตามกฎหมายสำหรับเจ้าหนี้เถื่อน

2) “ดอกลอย” หรือหักดอกล่วงหน้า
เจ้าหนี้หักดอกจากเงินต้นตั้งแต่ต้น เช่น กู้ 10,000 บาท ได้เงินจริง 8,000 บาท แต่ต้องใช้คืน 10,000 บาท พร้อมดอกที่คำนวณจากยอดเต็ม ทำให้อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงพุ่งสูงผิดปกติทันที.

3) สัญญาอำพราง
บางรายให้ใช้บัตรผ่อนซื้อสินค้าเกินความจำเป็น แล้วนำสินค้าไปแลกเงินสด ยอดหนี้กลับไปผูกกับผู้ให้บริการทางการเงินในระบบแทน แต่ลูกหนี้ได้รับเงินจริงต่ำกว่ายอดหนี้ที่ต้องชำระ วิธีนี้ทำให้ตรวจจับยากและสร้างภาระยืดเยื้อ

4) ทวงหนี้กดดันรายวัน
การโทร ข้อความ หรือเยี่ยมบ้านบ่อยครั้งทำให้เกิดแรงกดดันด้านจิตใจ หลายกรณีมีการข่มขู่หรือประจาน ซึ่งผิดกฎหมายโดยตรงตาม พ.ร.บ.การทวงถามหนี้ พ.ศ.2558 และประกาศกำหนด “ทวงได้ไม่เกินวันละหนึ่งครั้ง” พร้อมกรอบเวลาชัดเจน.

กฎหมายคุ้มครองสิทธิขอบเขตที่ “เจ้าหนี้เถื่อน” ละเมิดอยู่เสมอ

กฎหมายไทยกำหนดอัตราดอกเบี้ยในการกู้ยืมระหว่างบุคคลไม่เกิน 15% ต่อปี ส่วนผู้ให้บริการที่ได้รับอนุญาตมีเพดานเฉพาะ เช่น สินเชื่อส่วนบุคคลภายใต้การกำกับไม่เกิน 25% ต่อปี และบัตรเครดิตไม่เกิน 16% ต่อปี เกินจากนี้ถือว่าผิดกฎหมาย และมีโทษทั้งจำคุกและปรับตามพระราชบัญญัติห้ามเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา.

หากถูกคุกคาม ประจาน หรือใช้ความรุนแรง ลูกหนี้สามารถแจ้งความคดีอาญาต่อพนักงานสอบสวนทันที และใช้ช่องทางไกล่เกลี่ยของรัฐเพื่อยุติข้อพิพาทโดยสันติ ซึ่งมีหน่วยงานรองรับทั่วประเทศ.

มาตรการรัฐ อุดช่องว่างการเข้าถึงเงินกู้ “ที่เป็นธรรม”

รัฐบาลเดินหน้าช่วยเหลือลูกหนี้นอกระบบ ผ่านสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำของธนาคารรัฐ เช่น ออมสิน และ ธ.ก.ส. ตลอด 6 เดือนที่ผ่านมา มีผู้ได้รับความช่วยเหลือกว่า 77,000 ราย วงเงินรวมกว่า 2,400 ล้านบาท ขณะเดียวกัน ผลักดัน “พิโกไฟแนนซ์” เพื่อให้รายย่อยเข้าถึงสินเชื่อถูกกฎหมายมากขึ้น.

ข้อมูล ณ ต้นปี 2567 ระบุว่ามีผู้ได้รับอนุญาตประกอบธุรกิจพิโกไฟแนนซ์สะสมสุทธิราว 1,140 ราย ครอบคลุม 75 จังหวัด เป็นอีกช่องทางหนึ่งในการปิดหนี้นอกระบบด้วยอัตราที่ตรวจสอบได้.

เสียงสะท้อนจากเศรษฐกิจมหภาคตัวเลขหนี้ลด แต่ความเสี่ยงยังสูง

แม้สัดส่วนหนี้ครัวเรือนต่อ GDP ลดลงต่อเนื่อง แต่ยอดหนี้รวมยังสูงกว่า 16.4 ล้านล้านบาท และไทยยังเป็นหนึ่งในประเทศที่มีหนี้ครัวเรือนสูงในเอเชีย นักวิเคราะห์และ ธปท. ต่างย้ำว่ามาตรการใด ๆ ต้องไม่บิดเบือนวินัยการเงิน และต้องรักษาเสถียรภาพระบบการเงินควบคู่กันไป.

วงจรที่ต้องตัดให้ขาด

เมื่อรายได้โตช้า ค่าครองชีพยังสูง การเข้าถึงเครดิตในระบบยากขึ้น ครัวเรือนจึงเลือก “ทางลัดที่แพง” คือเงินกู้นอกระบบ ดอกเบี้ยรายเดือนทำให้เงินต้นไม่ยอมลด ลูกหนี้ต้องกู้ใหม่มาโปะแทน เกิดการทบต้นทบดอก และความเสี่ยงเชิงสังคมตามมา ทั้งความรุนแรง การประจาน และความเครียดในครอบครัว หากปล่อยให้ “Stage 2” ล้นเป็น “NPL” มากขึ้น ผู้กู้ล็อตใหญ่จะถูกผลักออกจากระบบเพิ่ม วงจรนอกระบบจึงขยายตัวโดยอัตโนมัติ.

ประชาชนจะได้ประโยชน์อะไร…ถ้าแก้ให้ถูกจุด

หนึ่ง เข้าถึงสินเชื่อที่เป็นธรรม
เมื่อพัฒนาช่องทางในระบบให้ไวและยืดหยุ่นขึ้น คนตัวเล็กจะไม่ต้องยอมรับดอกเบี้ยที่เอาเปรียบ

สอง ลดภาระดอกเบี้ยทันที
รีไฟแนนซ์จากนอกระบบเข้าสู่สินเชื่อรัฐ ดอกเบี้ยต่อปีต่ำกว่าดอกนอกระบบหลายสิบเท่า เงินต้นเริ่มลดจริง

สาม คุ้มครองสิทธิอย่างมีพลัง
รู้กฎหมาย รู้ช่องทางร้องเรียน และมีเวทีไกล่เกลี่ยที่เข้าถึงได้ ทำให้ลูกหนี้ไม่ต้องเผชิญหน้าลำพัง.

ทางออกเชิงนโยบาย 3 เงื่อนไขที่ต้องทำพร้อมกัน

  1. รายได้และอาชีพ เพิ่มศักยภาพทำมาหากินในท้องถิ่น ลดรายจ่ายจำเป็น และสร้างกันชนเงินออมฉุกเฉิน
  2. เข้าถึงสินเชื่อในระบบ ลดขั้นตอน ตรวจสอบรายได้ไม่เป็นทางการด้วยข้อมูลดิจิทัล เปิดทางให้คนทำอาชีพอิสระเข้าถึงวงเงินเล็กไวขึ้น
  3. กำกับดูแลและบังคับใช้กฎหมาย ปราบปรามทวงหนี้ผิดกฎหมาย สืบสวนสัญญาอำพราง และทำ “แพลตฟอร์มไกล่เกลี่ย” ให้ประชาชนใช้ได้จริงทุกอำเภอ

เช็กลิสต์เอาตัวรอดสำหรับครัวเรือน (ทำได้ทันที)

  • หยุดเลือด เจรจาขอลดดอก หรือขยายงวด หากถูกข่มขู่ให้รวบรวมหลักฐานทันที
  • ขอความช่วยเหลือ โทร 1567 ศูนย์ดำรงธรรม, 1599 สำนักงานตำรวจแห่งชาติ, 1359 สายด่วนการเงินนอกระบบ, 1111 กด 77 ศูนย์ไกล่เกลี่ย/คุ้มครองสิทธิ
  • หาช่องทางในระบบ พิจารณาสินเชื่อแก้หนี้นอกระบบของออมสินหรือ ธ.ก.ส. วงเงินตามมูลหนี้จริง กำหนดดอกชัด ตรวจสอบได้
  • รู้สิทธิของตน หากเจ้าหนี้ทวงหนี้เกินวันละหนึ่งครั้ง หรือประจาน ถือว่าผิดกฎหมาย มีโทษปรับสูงสุด 100,000 บาท แจ้งหน่วยงานกำกับได้ทันที.

สรุป

วิกฤตหนี้นอกระบบไม่ได้เกิดจาก “ความฟุ่มเฟือย” แต่จากโครงสร้างรายได้ ค่าครองชีพ และการเข้าถึงสินเชื่อในระบบที่ยังไม่ทั่วถึง แม้สัดส่วนหนี้ครัวเรือนต่อ GDP ลดลง แต่ยอดหนี้รวมยังสูงมาก และ “หนี้รอวันเสีย” กำลังก่อตัว หากไม่แก้ที่ต้นตอ วงจรนอกระบบจะยืดเยื้อ และต้นทุนทางสังคมจะสูงขึ้นเรื่อย ๆ คำตอบจึงไม่ใช่เพียง “ปล่อยวงเงินใหม่” แต่เป็นการทำงานสามด้านพร้อมกัน คือเพิ่มรายได้ ขยายสินเชื่อในระบบที่เป็นธรรม และบังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง เพื่อพาคนไทยกลับเข้าสู่ระบบการเงินที่ปลอดภัย และปิดฉาก “วงจรดอกโหด” ให้เด็ดขาด.

  • หากคุณมีปัญหาเสามารถติดต่อเพื่อขอคำแนะนำและดำเนินการร้องเรียนได้ฟรี

สภาองค์กรของผู้บริโภคมีช่องทางการร้องเรียนดังนี้

Line: @tccthailand
ใครพบปัญหาผู้บริโภคสามารถร้องเรียนสภาองค์กรของผู้บริโภค
Facebook / X (Twitter): สภาองค์กรของผู้บริโภค
Tiktok: tccthailand 
โทร 1502 และ 022391839
หรือแจ้งเรื่องร้องเรียนออนไลน์ได้ที่ https://complaint.tcc.or.th และทาง E-mail : complaint@tcc.or.th

ติดต่อหน่วยงานช่วยเหลือ (สำหรับผู้อ่าน)

  • ศูนย์ดำรงธรรม กระทรวงมหาดไทย 1567 ตลอด 24 ชั่วโมง
  • สำนักงานตำรวจแห่งชาติ 1599
  • ศูนย์รับแจ้งการเงินนอกระบบ สศค. กระทรวงการคลัง 1359 / www.1359.go.th
  • กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ/ศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาท 1111 กด 77 และ eMediation ระบบออนไลน์. khlongha.pathumthani.police.go.thinfo.go.th

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • ธนาคารแห่งประเทศไทย (ข้อมูลหนี้ครัวเรือน, SML/NPL และกรอบนโยบายการเงิน). Bot AppMae Fa LuangBot
  • สำนักข่าว Reuters และสื่อเศรษฐกิจไทย (อัตราเงินเฟ้อล่าสุด, สัดส่วนหนี้ครัวเรือนต่อ GDP). Reuters+2Reuters+2
  • The Standard/NESDC (ยอดหนี้ครัวเรือนรวมและสัดส่วนต่อ GDP). THE STANDARDNESC Development Council
  • Marketbuzzz Consumer Pulse (ความกังวลค่าครองชีพ). DLA Piper
  • มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย/UTCC (สัดส่วนหนี้นอกระบบ 30.1% และภาวะหมุนเงินยาก 46.3%). กองนโยบายพัฒนาระบบการเงินภาคประชาชนX (formerly Twitter)
  • สำนักงานสถิติแห่งชาติ และสื่อเศรษฐกิจ (ค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อเดือน). Bangkok Post
  • กฎหมายและการคุ้มครองผู้บริโภคด้านหนี้: กรมสอบสวนคดีพิเศษ, ธปท., พ.ร.บ.การทวงถามหนี้ พ.ศ.2558 และประกาศ “วันละ 1 ครั้ง”. Trading EconomicsBotreport.dopa.go.th
  • ช่องทางช่วยเหลือและโครงการรัฐ: สายด่วน 1359/เว็บไซต์ กพช., สินเชื่อแก้หนี้นอกระบบของออมสินและ ธ.ก.ส., สรุปผลดำเนินงาน 6 เดือนของรัฐบาล. กองนโยบายพัฒนาระบบการเงินภาคประชาชนgsb.or.thRoyal Thai Government
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
Categories
CULTURE

คนไทยจำวันสำคัญ พุทธศาสนาได้แค่ไหน?

นิด้าโพลเผย คนไทยส่วนใหญ่ไม่รู้ความหมายวันสำคัญทางพุทธศาสนา

สำรวจการรับรู้วันสำคัญทางพระพุทธศาสนาในกลุ่มคนไทย

ประเทศไทย,12 พฤษภาคม 2568 – ข้อมูลศูนย์สำรวจความคิดเห็น “นิด้าโพล” จากสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) เปิดเผยผลสำรวจในหัวข้อ “จำวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาได้ไหม” โดยเก็บข้อมูลจากประชาชนชาวไทยที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไป และนับถือศาสนาพุทธ รวมจำนวนทั้งสิ้น 1,310 หน่วยตัวอย่าง ระหว่างวันที่ 2-5 พฤษภาคม 2568 ครอบคลุมทุกระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้จากทั่วประเทศ โดยใช้การสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multi-stage Sampling) และกำหนดค่าความคลาดเคลื่อนไม่เกิน 0.05 ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 97.0

ประชาชนส่วนใหญ่ไม่ทราบความสำคัญวันมาฆบูชา

จากผลสำรวจพบว่า เมื่อสอบถามประชาชนถึงการรับรู้ถึงความสำคัญของวันมาฆบูชา ซึ่งถือเป็นหนึ่งในวันสำคัญที่มีประวัติศาสตร์และความหมายสำคัญในพุทธศาสนา พบว่ามีประชาชนเพียงร้อยละ 40.38 ที่ตอบว่าทราบถึงความสำคัญ ขณะที่อีกร้อยละ 59.62 ระบุว่า ไม่ทราบถึงที่มาและความสำคัญของวันนี้แต่อย่างใด ซึ่งสะท้อนถึงการขาดความตระหนักรู้ในระดับประชาชนทั่วไปที่ยังอยู่ในเกณฑ์ต่ำมาก

วันวิสาขบูชายังไม่เป็นที่รู้จักในวงกว้าง

เมื่อสำรวจในหัวข้อของวันวิสาขบูชา ซึ่งเป็นวันสำคัญที่ระลึกถึงการประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานของพระพุทธเจ้า ถือเป็นวันสำคัญระดับสากลที่ได้รับการรับรองจากสหประชาชาติ ผลสำรวจปรากฏว่า มีประชาชนร้อยละ 47.94 ระบุว่าทราบความหมายของวันวิสาขบูชา ในขณะที่ร้อยละ 52.06 ตอบว่าไม่ทราบ สะท้อนให้เห็นว่า แม้วันวิสาขบูชาจะมีความสำคัญและได้รับการเผยแพร่ในวงกว้างแล้ว แต่ยังไม่สามารถทำให้ประชาชนส่วนใหญ่เข้าใจถึงแก่นแท้ของวันดังกล่าวได้

วันอาสาฬหบูชา ประชาชนรับรู้น้อยที่สุด

ด้านวันอาสาฬหบูชา ซึ่งเป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนาและเกิดพระสงฆ์รูปแรกในพุทธศาสนา กลับพบว่า ประชาชนมีการรับรู้ต่ำที่สุดเมื่อเทียบกับวันสำคัญอื่น ๆ มีประชาชนเพียงร้อยละ 26.87 เท่านั้นที่ตอบว่าทราบ ขณะที่ร้อยละ 73.13 ไม่ทราบถึงที่มาและความสำคัญของวันนี้เลย ถือว่าเป็นประเด็นที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องให้ความสนใจอย่างเร่งด่วนเพื่อให้ประชาชนเข้าใจและตระหนักถึงความสำคัญมากขึ้น

ประชาชนรู้จักวันเข้าพรรษามากที่สุด

ในทางตรงกันข้าม เมื่อสำรวจเกี่ยวกับวันเข้าพรรษา ผลสำรวจพบว่า มีประชาชนสูงถึงร้อยละ 77.94 ตอบว่าทราบถึงความสำคัญของวันเข้าพรรษา ซึ่งถือเป็นวันสำคัญที่ชาวพุทธส่วนใหญ่มีกิจกรรมที่ชัดเจน เช่น การถวายเทียนพรรษา และพิธีกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง ขณะที่มีเพียงร้อยละ 22.06 เท่านั้นที่ตอบว่าไม่ทราบ จึงแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จของการเผยแพร่และสืบทอดประเพณีที่เกี่ยวข้องกับวันเข้าพรรษาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าวันสำคัญอื่นๆ

การทำงานของสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติยังไม่โดดเด่น

นอกจากนี้ ยังมีการสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับความพึงพอใจของประชาชนต่อการทำงานของสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ซึ่งมีหน้าที่หลักในการส่งเสริมและอนุรักษ์พุทธศาสนาในประเทศไทย ผลสำรวจพบว่า ประชาชนร้อยละ 43.12 ระบุว่า ค่อนข้างพอใจกับผลงานของสำนักงาน รองลงมาร้อยละ 29.85 ตอบว่าไม่ค่อยพอใจ ขณะที่ร้อยละ 15.73 ตอบว่าพอใจมาก และร้อยละ 11.30 ตอบว่าไม่พอใจเลย

วิเคราะห์สถานการณ์และแนวทางแก้ไข

ผลสำรวจที่ออกมาในครั้งนี้ชี้ให้เห็นถึงปัญหาการขาดความตระหนักรู้ของประชาชนเกี่ยวกับวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาอย่างชัดเจน ซึ่งมีแนวโน้มลดลงต่อเนื่องจากอดีต การที่ประชาชนส่วนใหญ่ไม่ทราบที่มาและความสำคัญของวันสำคัญทางศาสนา ส่งผลให้วัฒนธรรมและประเพณีที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาเสื่อมถอยลง และอาจส่งผลกระทบต่อคุณค่าทางจริยธรรมและคุณธรรมในสังคมไทยได้ในระยะยาว

หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ และกระทรวงวัฒนธรรม ควรร่วมมือกันจัดกิจกรรมเผยแพร่ข้อมูลความรู้เกี่ยวกับวันสำคัญทางศาสนาให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ผ่านช่องทางที่เข้าถึงประชาชนกลุ่มต่าง ๆ ได้ง่ายขึ้น เช่น สื่อออนไลน์ โซเชียลมีเดีย และสถานศึกษา เพื่อสร้างการรับรู้ที่กว้างขวางและลึกซึ้งมากขึ้น

สถิติที่เกี่ยวข้อง

ข้อมูลจากสำนักงานสถิติแห่งชาติ (2567) ระบุว่า ประเทศไทยมีประชากรที่นับถือศาสนาพุทธประมาณ 93% ของประชากรทั้งประเทศ แต่กลับมีประชากรที่สามารถอธิบายความหมายวันสำคัญทางพุทธศาสนาอย่างถูกต้องและชัดเจนน้อยกว่า 50% โดยเฉลี่ย ซึ่งสะท้อนถึงปัญหาด้านการสื่อสารและการให้ความรู้ที่ยังไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอ (ที่มา: รายงานสำรวจทางสังคมและวัฒนธรรม สำนักงานสถิติแห่งชาติ, 2567)

เครดิตภาพและข้อมูลจาก :

  • สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) 
  • ายงานสำรวจทางสังคมและวัฒนธรรม สำนักงานสถิติแห่งชาติ, 2567
 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
NEWS UPDATE
Categories
NEWS UPDATE

ไทยร่วง ความสุขโลกอันดับ 49 ฟินแลนด์แชมป์ 8 ปีซ้อน

ฟินแลนด์ครองแชมป์ประเทศมีความสุขที่สุดในโลก ไทยรั้งอันดับ 49 ในดัชนีความสุขโลก 2568

ประเทศไทย, 20 มีนาคม 2568 – รายงานดัชนีความสุขโลก (World Happiness Report) ประจำปี 2568 ซึ่งเผยแพร่ในวันที่ 20 มีนาคม เนื่องในวันความสุขสากลขององค์การสหประชาชาติ (United Nations International Day of Happiness) ระบุว่า ประเทศไทยอยู่ในอันดับที่ 49 ซึ่งแม้จะเป็นการขยับขึ้นจากอันดับ 54 ของปีก่อนหน้า แต่ยังคงตามหลังประเทศในภูมิภาค เช่น สิงคโปร์ (อันดับ 34) และเวียดนาม (อันดับ 46) ทำให้เกิดข้อกังวลเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตโดยรวมของประชากรไทย

ขณะที่ ฟินแลนด์ ยังคงรักษาตำแหน่ง ประเทศที่มีความสุขที่สุดในโลก เป็นปีที่ 8 ติดต่อกัน ตามมาด้วย เดนมาร์ก ไอซ์แลนด์ สวีเดน และเนเธอร์แลนด์ ซึ่งเป็นประเทศในกลุ่มนอร์ดิกที่ขึ้นชื่อด้านรัฐสวัสดิการและคุณภาพชีวิตที่ดีเยี่ยม ส่วนประเทศที่ติด 10 อันดับแรกที่น่าสนใจ ได้แก่ คอสตาริกา (อันดับ 6) และเม็กซิโก (อันดับ 10) ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ประเทศจากละตินอเมริกาสามารถติดอันดับต้น ๆ ได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจอย่าง สหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร กลับมีคะแนนความสุขลดลง โดยสหรัฐฯ ตกลงมาอยู่ที่อันดับ 24 ซึ่งเป็นอันดับต่ำสุดเท่าที่เคยมีมา ขณะที่สหราชอาณาจักรอยู่ที่ อันดับ 23 โดยแนวโน้มที่ลดลงนี้สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาสังคมและความเชื่อมั่นที่ลดลงของประชาชนในประเทศเหล่านี้

การจัดอันดับดัชนีความสุขโลก และปัจจัยที่ใช้ประเมิน

รายงานนี้จัดทำโดยความร่วมมือระหว่าง Gallup, Oxford Wellbeing Research Centre, เครือข่ายการแก้ปัญหาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Solutions Network – SDSN) และคณะบรรณาธิการ World Happiness Report โดยอ้างอิงข้อมูลจากแบบสำรวจ Gallup World Poll ซึ่งเก็บข้อมูลจากประชาชนในกว่า 140 ประเทศทั่วโลก และใช้หลักเกณฑ์ 6 ประการเป็นตัวชี้วัด ได้แก่

  1. ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศต่อหัว (GDP per capita)
  2. การสนับสนุนทางสังคม (Social support)
  3. อายุขัยที่แข็งแรง (Healthy life expectancy)
  4. เสรีภาพในการใช้ชีวิต (Freedom to make life choices)
  5. ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ (Generosity)
  6. การรับรู้ถึงการทุจริต (Perceptions of corruption)

ข้อมูลที่ได้จะถูกนำมาคำนวณเป็นคะแนนเฉลี่ยของแต่ละประเทศในช่วง ปี 2565 – 2567 และนำมาจัดอันดับ

ประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และแนวโน้มที่เปลี่ยนแปลง

ในการจัดอันดับครั้งนี้ ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับคะแนนสูงสุด ได้แก่ สิงคโปร์ (อันดับ 34) เวียดนาม (อันดับ 46) และไทย (อันดับ 49) โดยเวียดนามมีพัฒนาการที่โดดเด่นโดยขยับขึ้นมาหลายอันดับจากปีที่ผ่านมา ขณะที่ไทยยังคงต้องเผชิญกับปัจจัยหลายด้านที่ส่งผลต่อคะแนนความสุขของประชากร

ในขณะที่ประเทศไทยมีคะแนนเพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้า แต่ยังคงเผชิญกับ ความท้าทายสำคัญ เช่น ความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจ ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ ปัญหาคอร์รัปชัน และระบบสวัสดิการสังคมที่ยังมีข้อจำกัด ซึ่งเป็นปัจจัยที่ส่งผลต่อระดับความสุขของประชาชนโดยรวม

บทเรียนจากประเทศนอร์ดิก และแนวทางปรับปรุงคุณภาพชีวิตในไทย

หนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ทำให้ ฟินแลนด์และประเทศในกลุ่มนอร์ดิก สามารถรักษาระดับความสุขสูงได้อย่างต่อเนื่องคือ ระบบรัฐสวัสดิการที่มีคุณภาพสูง ซึ่งรวมถึง ระบบการศึกษา การดูแลสุขภาพ และการสนับสนุนทางสังคม ที่ครอบคลุมทุกกลุ่มประชากร ทำให้ประชาชนมี ความเชื่อมั่นในระบบของประเทศ และส่งเสริมความเป็นอยู่ที่ดีในระยะยาว

อิลานา รอน-เลวีย์ กรรมการผู้จัดการของ Gallup กล่าวว่าประเทศเหล่านี้มีความเหลื่อมล้ำทางสังคมต่ำ มีระบบดูแลสุขภาพและการศึกษาที่เข้าถึงได้ง่าย และมีสภาพแวดล้อมทางสังคมที่สนับสนุนให้ประชาชนมีปฏิสัมพันธ์และช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยส่งเสริมคุณภาพชีวิตโดยรวม

สำหรับประเทศไทย แนวทางในการยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนและเพิ่มระดับความสุขของประเทศ อาจต้องให้ความสำคัญกับ การลดปัญหาความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ การปรับปรุงระบบสวัสดิการ การสร้างความเชื่อมั่นในรัฐบาล และการเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่น

มุมมองของผู้เชี่ยวชาญ และแนวโน้มในอนาคต

จอห์น เฮลลิเวลล์ หนึ่งในบรรณาธิการผู้ก่อตั้งรายงานความสุขโลก ให้ความเห็นว่า ปัจจัยสำคัญที่ทำให้ประเทศหนึ่งมีความสุข ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความมั่งคั่งเพียงอย่างเดียว แต่ขึ้นอยู่กับความเชื่อมั่นในเพื่อนมนุษย์ และระดับความไว้เนื้อเชื่อใจที่ประชาชนมีต่อกัน” ซึ่งหมายความว่าการสร้างสังคมที่มีความสามัคคีและเชื่อถือซึ่งกันและกันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน

ในขณะเดียวกัน รายงานยังระบุว่า คนหนุ่มสาวทั่วโลกกำลังเผชิญกับปัญหาความเครียดที่เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะในประเทศตะวันตกอย่างสหรัฐฯ และสหราชอาณาจักร ซึ่งมีแนวโน้มความสุขลดลง เนื่องจากปัญหาทางเศรษฐกิจและความไม่แน่นอนในอนาคต

สำหรับประเทศไทย การสร้างชุมชนที่เข้มแข็ง การลดความขัดแย้งทางการเมือง และการส่งเสริมสังคมที่มีความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน อาจเป็นแนวทางที่ช่วยส่งเสริมระดับความสุขของประชาชนให้สูงขึ้นในอนาคต

สถิติที่เกี่ยวข้องกับระดับความสุขของประชากรโลก

  • 10 ประเทศที่มีความสุขที่สุดในปี 2568
    1. ฟินแลนด์
    2. เดนมาร์ก
    3. ไอซ์แลนด์
    4. สวีเดน
    5. เนเธอร์แลนด์
    6. คอสตาริกา
    7. นอร์เวย์
    8. อิสราเอล
    9. ลักเซมเบิร์ก
    10. เม็กซิโก
  • 5 ประเทศที่มีความสุขน้อยที่สุดในปี 2568
    1. อัฟกานิสถาน (อันดับ 147)
    2. เซียร์ราลีโอน (อันดับ 146)
    3. เลบานอน (อันดับ 145)
    4. มาลาวี (อันดับ 144)
    5. ซิมบับเว (อันดับ 143)

เครดิตภาพและข้อมูลจาก : Gallup World Poll (2568) / Oxford Wellbeing Research Centre (2568) / Sustainable Development Solutions Network (SDSN, 2568) / รายงานดัชนีความสุขโลก (World Happiness Report, 2568) / CNN

 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
NEWS UPDATE
Categories
NEWS UPDATE

คนโสดไทยพุ่งสูง สศช.ชี้แนวทางแก้ไขหาคู่เพิ่ม

ไทยเข้าสู่ยุคสังคมคนโสด สภาพัฒน์เผยคนโสดวัยเจริญพันธุ์พุ่งสูง แนะพัฒนาแพลตฟอร์มหาคู่

เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม 2567 สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) หรือสภาพัฒน์ เปิดเผยข้อมูลที่ชี้ว่า ประเทศไทยกำลังเข้าสู่สังคมคนโสดมากขึ้น โดยจำนวนคนไทยในวัยเจริญพันธุ์ (อายุ 15-49 ปี) ที่ยังโสดเพิ่มขึ้นเป็น 40.5% จากการสำรวจภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือน (SES) ปี 2566 สะท้อนถึงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการแต่งงานและการสร้างครอบครัวที่ลดลงอย่างต่อเนื่อง

จำนวนคนโสดในไทยเพิ่มขึ้น สอดคล้องกับอัตราการแต่งงานที่ลดลง

นายดนุชา พิชยนันท์ เลขาธิการสภาพัฒน์ ระบุว่า อัตราการแต่งงานของคนไทยลดลงต่อเนื่อง จากระดับ 57.9% ในปี 2560 เหลือเพียง 52.6% ในปี 2566 ขณะที่อัตราการหย่าร้างกลับเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน โดยคนโสดส่วนใหญ่พบได้ในพื้นที่เขตเมือง โดยเฉพาะในกรุงเทพมหานครที่มีสัดส่วนคนโสดสูงถึง 50.4%

ปัจจัยที่ทำให้คนไทยโสดเพิ่มขึ้น แบ่งออกเป็น 4 ด้านหลัก

  1. ค่านิยมและทัศนคติที่เปลี่ยนไป
    การเป็นโสดในยุคใหม่ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะกลุ่มที่เรียกว่า SINK (Single Income, No Kids) ที่มุ่งเน้นการใช้จ่ายเพื่อตนเอง และ PANK (Professional Aunt, No Kids) ซึ่งเป็นกลุ่มผู้หญิงโสดอายุ 30 ปีขึ้นไปที่มีรายได้ดีและมุ่งเน้นการดูแลหลานแทนการมีลูก

  2. ความคาดหวังที่ไม่สอดคล้องกันในการหาคู่
    ข้อมูลจากบริษัท Meet & Lunch ในปี 2564 พบว่าผู้หญิงกว่า 76% จะไม่เดทกับผู้ชายที่มีรายได้น้อยกว่า และ 83% ไม่คบกับผู้ชายที่มีส่วนสูงน้อยกว่า ขณะที่ผู้ชาย 59% จะไม่คบกับผู้หญิงที่ตัวสูงกว่าและอีกกว่า 60% ไม่เดทกับผู้หญิงที่เคยหย่าร้าง

  3. การขาดโอกาสในการพบปะผู้คน
    คนโสดในปี 2566 มีชั่วโมงการทำงานสูงกว่าค่าเฉลี่ยของทั้งประเทศ โดยเฉพาะในกรุงเทพฯ ที่ติดอันดับเมืองที่คนทำงานหนักที่สุดเป็นอันดับ 5 ของโลก ทำให้มีเวลาน้อยในการพบปะคนใหม่ ๆ

  4. นโยบายส่งเสริมการมีคู่ของภาครัฐยังไม่เพียงพอ
    แม้ว่าจะมีความพยายามส่งเสริมการแต่งงานและมีลูก แต่ยังไม่ครอบคลุมความต้องการของคนโสด ซึ่งต่างจากประเทศอื่น ๆ ที่มีการสนับสนุนทั้งด้านการเงินและการพัฒนาแพลตฟอร์มหาคู่

แนวทางการแก้ปัญหาและส่งเสริมให้คนโสดมีคู่

เพื่อแก้ปัญหานี้ สภาพัฒน์เสนอแนวทางการสนับสนุนให้คนโสดสามารถหาคู่ได้ง่ายขึ้น เช่น

  • การพัฒนา แพลตฟอร์ม Matching ที่ให้บริการโดยภาครัฐร่วมกับผู้ให้บริการเอกชน
  • ส่งเสริมการมี Work-life Balance เพื่อให้คนโสดมีเวลามากขึ้นในการทำกิจกรรมที่ชอบและพบปะผู้คนใหม่ ๆ
  • ยกระดับทักษะและเพิ่มโอกาสความก้าวหน้าในอาชีพ เพื่อให้คนโสดมีความมั่นใจในชีวิตและพร้อมที่จะสร้างความสัมพันธ์

กรณีศึกษาจากต่างประเทศที่น่าสนใจ

หลายประเทศได้ดำเนินการนโยบายส่งเสริมการแต่งงานที่ครอบคลุมมากกว่า เช่น

  • สิงคโปร์ จัดทำโครงการลดคนโสดโดยจ่ายเงินสนับสนุนการออกเดท
  • จีน ใช้แอปพลิเคชันหาคู่ที่พัฒนาจากฐานข้อมูลของคนโสดในเมือง
  • ญี่ปุ่น ใช้ระบบ AI ในการจับคู่เพื่อช่วยให้คนโสดพบคนที่เหมาะสม

สรุปสถานการณ์และแนวทางต่อไป

นายดนุชากล่าวว่า การสนับสนุนให้คนโสดมีคู่และสร้างครอบครัว เป็นเรื่องสำคัญที่จะช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจและลดปัญหาการเกิดน้อยลงในระยะยาว การสร้างแพลตฟอร์มหาคู่ที่เข้าถึงง่ายและส่งเสริมการใช้ชีวิตอย่างสมดุลจะช่วยให้คนโสดมีโอกาสพบคนที่เหมาะสมและสร้างครอบครัวได้ง่ายขึ้น

คำถามที่พบบ่อย (FAQs)

  1. ทำไมจำนวนคนโสดในไทยถึงเพิ่มขึ้น?
    เพราะค่านิยมที่เปลี่ยนไป การทำงานหนัก และความคาดหวังที่ไม่สอดคล้องกันในการหาคู่

  2. ภาครัฐมีแนวทางส่งเสริมการมีคู่หรือไม่?
    มีการเสนอพัฒนาแพลตฟอร์ม Matching และสนับสนุน Work-life Balance

  3. กรณีศึกษาจากประเทศอื่น ๆ มีอะไรบ้าง?
    สิงคโปร์, จีน, และญี่ปุ่นมีการพัฒนาแอปพลิเคชันและโครงการสนับสนุนการหาคู่

  4. คนโสดในไทยส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มไหน?
    กลุ่ม SINK และ PANK ซึ่งเน้นใช้จ่ายเพื่อตนเองและไม่มีลูก

  5. นโยบายใดที่จะช่วยให้คนโสดมีเวลาหาคู่มากขึ้น?
    การส่งเสริม Work-life Balance และการลดชั่วโมงการทำงาน

เครดิตภาพและข้อมูลจาก : สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) หรือสภาพัฒน์

 
NAKORN CHIANG RAI NEWS TEAM
กองบรรณาธิการ นครเชียงรายนิวส์ – Nakorn Chiang Rai News
NEWS UPDATE